زنان ایرانی نگران از حاکمیت دوباره طالبان بر مردم افغانستان

قریب 5 دهه از تاریخ سراسر جنگ ، تخریب ، نابودی ،شهادت ، شکنجه ،خشونت ، آوارگی و مهاجرت های بی پایان در  افغانستان می گذرد. 5 دهه ای که مملو از فراز و نشیب های شکننده ای بوده که جنگ سالاران و قدرت مداران بر سرنوشت تکیده مردم این سرزمین سرشتند. مناقشاتی که هر بار به بهانه ای از اشغال نظامی خارجی گرفته تا درگیریهای خونبار گروههای قومی به نام جهاد و بالاخره حاکمیت سیاه و تاریک طالبان که نفس های مردم را به شمارش آورد تا توافق و صلح شکننده ای که 20 سال حیات اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی ملتی را به گروگان گرفته بود.

مناقشاتی که هر کدام به تنهایی برای گسست بنیان های یک سرزمین و نابودی سرمایه های اجتماعی آن کفایت می کرد و بی راه نیست که علیرغم تلاش جهانی برای بازگرداندن دوباره افغانستان به مسیر توسعه انسانی و صرف هزینه های سرسام آور در طول دو دهه اخیر و با وجود سنگینی بار بازسازی بر دوش مردم ، این سرزمین همچنان با رنج های عمیق و کاستی های فراوان روبرو است .

علیرغم تمامی کاستی های داخلی و خارجی پس از گذر از حاکمیت سیاه طالبان ، بارقه های امید فراوانی برای زنان افغانستان به وجود آمد ، بارقه هایی که با وجود سخت کوشی و همت والای زنان آن به ارزش های ماندگاری تبدیل شد، ارزش هایی که حتی برای زنان منطقه نیز نوید بخش ضرورت بر تغییراتی است که می توان با اهتمام و پایداری بدان دست یافت.

زنان مصمم و شجاع افغانستان با درک تجربیات زیسته ناگوار و البته گران سنگ خود در طول حاکمیت طالبان که مملو از خشونت های جنسیتی، تحقیرهای فردی و اجتماعی و تبعیض های غیر قابل جبران برای دسترسی به حقوق اولیه و طبیعی آنان بوده است، فرصتی یافتند تا برای از میان برداشتن نابرابری ها و بی عدالتی ها وارد میدان شوند و با وجود تمام موانع عدیده و عمیق اجتماعی ، سنتی ، سیاسی و فرهنگی به دستاوردهای مهمی دست یابند که هر کدام برای آیندگان این سرزمین مصداقی از فداکاری و همت برای تغییرات بنیادین و سازنده بوده است. 

ناباورانه اینکه این روزها باز هم صدای جنگ ، خشونت و بازگشت دوباره تعصب ، تروریسم و بنیادگرایی کور در افغانستان به گوش می رسد و گویی تمام تلاش های مردم این کشور و نظام بین الملل برای تثبیت صلح و برقراری آرامش پایداربه ناکامی کشیده شده و زنان و مادران افغان دوباره باید شاهد از دست دادن همسران و فرزندانشان ،پدران و برادرانشان باشند ، دوباره خانه نشینی های متعصابه و غیر انسانی را تحمل کنند ، دوباره در مسیر مهاجرت های کور و بی سرانجام قدم بگذارند و نهال جامعه مدنی که با مرارت های فراوان در خاک این سرزمین نشانده شده بود و حکایتی از نشاط و غرور جوانان و زنان این دیار برای دستیابی به آینده ای روشن بود را به طرفه ای به خاموشی ببرند.

ما زنان ایرانی در همبستگی با مردم و زنان افغانستان با حساسیت و نگرانی، سرنوشت شومی که برای مردم این سرزمین و به ویژه زنان و دخترانش رقم زده شده است را دنبال کرده و از هیچ تلاشی برای رسانیدن صدایشان به سیاستگذاران منطقه ای و بین المللی که فروافتادن ارزش های انسانی ملتی را نظاره می‌کنند، دریغ نخواهیم نمود. 

ما زنان ایرانی نگران از حاکمیت دوباره طالبان بر مردم افغانستان و اجرای قرائت های غیر دینی و ضد انسانی به نام اسلام بخصوص بر زنان و دختران هستیم و از علمای اندیشمند مسلمان با هر تفاوتی در مذهب ، انتظار داریم تا نسبت به این غده سرطانی در جهان اسلام ، اعلام موضع نمایند. 

ما زنان ایرانی از جامعه جهانی به ویژه سازمان ملل متحد انتظار داریم تا با بهره گیری از ابزارهای لازم و موثر از نظام جمهوریت در افغانستان حمایت عملی نموده و با تنها نگذاشتن مردم افغانستان ، از تسلط دوباره طالبان که کارنامه ننگین حاکمیتش بر مردم این کشور هنوز از خاطره ها نرفته است، جلوگیری نمایند. 

ما زنان ایرانی از سیاستگذاران و دولتمردان جمهوری اسلامی انتظار داریم تا با بهره گیری از تمامی ظرفیت های موثر در دیپلماسی و تعاملات سیاسی دوجانبه و چند جانبه ،در مسیر حفظ و تقویت دولت ملی در این کشور که بر پایه مشارکت عامه مردم در دو دهه اخیر به پا شده و جلوگیری از حاکمیت و تسلط طالبان به طور جدی اقدام نماید . 

ما زنان ایرانی از روند یک سویه ای که در برخی رسانه های داخلی در بزرگنمایی طالبان و تطهیر این جرثومه خشونت های متعصبانه و اقدامات غیر انسانی اتخاذ شده که یک نمونه آن کشتار دیپلمات های ایرانی در مزار شریف در کنار کشتارهای متعصبانه مردم محلی و اجرای حدود خودخوانده بر سر زنان و دختران مسلمان افغانستان به نام دین بوده است، تبری جسته که بی شک ادامه این روند ، نتیجه ای جز انفکاک و انشقاق در روابط دو کشور و ناامیدی مردم و به ویژه زنان افغانستان از ایران اسلامی  نخواهد داشت. 

و در آخر ضمن اعلام همدردی و همراهی مجدد با خواهران افغان خود در رنج هایی که در طول دوران برده اند، امیدواریم که همچون تاریخ بلندشان بر سر آرمان های بلند و ارزشمندشان بمانند و تاریخ ساز سرزمین‌شان باشند.

جمعی از زنان ایرانی فعال در حوزه های سیاسی و اجتماعی