ماجرای حذف نام شهدا از خیابان ها

تلاش شهردار تهران و برخی همکارانش برای توضیح آنچه صورت گرفته آنگونه که باید و شاید در نظر مخالفان موثر واقع نشد و مخالفان با پافشاری بر ادعای خود همچنان فشار رسانه‌ای که طبعا مقدمه فشار سیاسی بر تحول‌خواهان شهری بود را ادامه دادند.

کار تا آنجا بالا گرفت که محسن هاشمی، رییس شورا به علی اعطا، سخنگوی شورا که از قضا فرزند شهید است ماموریت داد با تشکیل یک کمیته حقیقت ماجرا را کشف کند. این تلاش شورا هم مخالفان را راضی نکرد. گرد و غباری بلند شده بود. فضای مجازی پر شده بود از خبرهای راست و دروغ. هر کس هر چه دلش می‌خواست، نثار اصلاح‌طلبان می‌کرد.

هفته دفاع مقدس در راه بود. طبعا حساسیت ماجرای نام شهدا نوع مواجهه شهرداری اصلاح‌طلبان که از سال 76 از سوی جناح رقیب خود متهم به شهیدزدایی و شهادت‌زدایی از شهر و ذهن شهروندان بودند، زیادتر شده بود. چند روز مانده به آغاز هفته دفاع مقدس، سازمان زیباسازی شهر تهران به عنوان متولی تبلیغات شهری با اکران بیش از هزار آیتم تبلیغاتی در ابعاد و طرح‌های خلاقانه و متفاوت نقطه پایانی به این بحث سیاسی/خبری بیهوده گذاشت.

کاری که سازمان زیباسازی کرد مانند سیلی بود که غبار بر پا شده را با خود برد. از روزی که سازمان زیباسازی شهر تهران تبلیغات خود را با تمرکز بر نام و یاد و خاطره قهرمانان ملی آغاز کرد اگرچه آن خط خبری قطع شد اما کسی از مدعیان نپرسید که اگر نزدیک به یک ماه بمباران خبری شما صحت داشت پس این کار زیباسازی چیست؟ کسی برای متولیان این اقدام شاخه گلی به نشانه تشکر نفرستاد. مخالفان فقط ساکت شدند.

واقعیت این است که از سال 76 که اصلاح‌طلبان پیروز شده‌اند به شکل حیرت‌آوری قیمومیت همه ارزش‌های دفاع مقدس اعم از افتخار رزمندگی و شهادت و جانبازی و حتی اسارت واگذار شده به جناح مقابل اصلاحات و نکته تلخ ماجرا این است که وقتی زندگینامه اصلاح‌طلبان را مرور می‌کنی آنان که سن‌شان به جبهه می‌رسیده یا رزمنده بوده‌اند یا شهید.شهیدانی در خانواده دارند یا سابقه جانبازی و آزادگی دارند.

پیروز حناچی خود رزمنده بوده. علی اعطا و حجت نظری فرزندان شهدا هستند. محسن هاشمی فرزند قائم مقام فرماندهی کل قوا در زمان جنگ بوده.

این رفتار قیم‌مآبانه 20 سال است که ادامه دارد. آیا نمی‌خواهد یک روز تمام شود؟ هر ایرانی با شرفی در هر نقطه از جهان پای قهرمانان ملی که وسط باشد با سربلندی از مقام و جایگاه آنان تجلیل خواهد کرد. این ستایش امری جاری در تاریخ ایران است و از زمان گذشته‌های دور تا رییسعلی دلواری و باکری و همت و چمران و از این پس هم ادامه خواهد یافت. جناحی کردن سرمایه‌های معنوی از ارزش و اعتبار کسانی که دست‌شان به این امر مذموم آلوده است، کم می‌کند. این گرد و غبار که فرو نشست ‌ای کاش یک ‌بار برای همیشه جناح مقابل اصلاحات از مستمسک قرار دادن نام و یاد شهدای والامقام ایران برای فشار به جریان رقیب دست بردارد. شما هزار بار دیگر اصلاح‌طلبان را متهم کنید آنان هزار بار دیگر (نه به خاطر فشار شما) بلکه به خاطر باورشان به تکریم شهدا، تمام تهران که سر جای خود تمام ایران را به یاد شهدا به نام آنان زینت خواهند داد.