ماجرای چربی خوک در تولید بستنی‌های ایرانی چیست؟

"بستنی" نوعی دسر منجمد و مزه‌دار است که باید شامل حداقل 10 درصد چربی شیر باشد و مقدار این چربی می‌تواند از 10 تا 16 درصد تغییر یابد که معمولاً بستنی‌ها، حاوی 14 درصد چربی شیر هستند.

همچنین بستنی می‌تواند شامل دیگر انواع لبنیات مثل خامه باشد که به‌همراه مواد شیرین‌کننده و طعم‌دهنده تهیه می‌شود.

بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده از برخی از شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده بستنی‌ در کشورمان، این شرکت‌ها در ترکیبات ساخت بستنی‌ از "اسیدهای چرب وارداتی" استفاده می‌کنند که این اسید‌ها در اروپا با شناسه E471 و E472 شناخته می‌شوند و منشأ حیوانی و گیاهی دارند.

این چربی‌ها اگر منشأ گیاهی داشته باشد به‌روی محصول کلمه "پلنت" درج می‌شود و اگر عنوانی درج نشود به‌معنای منشأ حیوانی و انحصاراً منشأ "خوکی" است.

متأسفانه شرکت‌های ایرانی تولید‌کننده بستنی در این زمینه اطلاعات درستی در اختیار دستگاه‌های نظارتی قرار نمی‌دهند مضافاً بر اینکه بر اساس "قانون نظارت شرعی بر صید و ذبح" مصوب 1387 مسئولیت نظارت شرعی در کشور با حوزه‌های نمایندگی ولی فقیه در سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها است و محدوده نظارت این حوزه‌ها نیز منحصر به کشتارگاه‌ها و شرکت‌های بزرگ فرآورده گوشتی است و به‌دلیل اختلافی که میان این قانون و آئین‌نامه اجرایی آن در مورد محل پرداخت هزینه ناظرین شرعی وجود دارد، در برخی از استان‌ها، عملاً نظارتی به‌روی محصولات شرکت‌های فرآوری گوشت اعمال نمی‌شود!

با این حال اینجانب به‌عنوان مسئول حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در استان البرز با شگرد‌های مختلف تلاش کرده‌ام که این نظارت را به هر طریق ممکن حفظ کنم.

ذکر این نکته لازم است که بر اساس اقدامات صورت‌گرفته ذیل سازمان کنفرانس اسلامی، مسئولیت نظارت بر "محصولات حلال" به سازمان استاندارد کشورهای اسلامی سپرده شده اما این اقدامات در ایران در حد یک‌سری توافقنامه‌های کلی راکد مانده است.

بنابراین در حال حاضر، نظارت بر حلال بودن محصولات شرکت‌های تولید‌کننده بستنی‌ هیچ متولی مشخصی ندارد! امیدوارم روزی در مجلس شورای اسلامی، قانون جامعی تصویب شود که محدوده نظارت شرعی در ام‌القرای اسلامی شامل هر نوع محصول غذایی و دارویی تولید داخل و وارداتی بشود.

"حجت‌الاسلام علی ارجمند عین‌الدین"