با بوکسر شدن اعتماد به نفسم بیشتر شد

ورزش حرفه‌ای بوکس یا هر ورزش دیگه‌ای برای هر زنی باید دست یافتنی باشد و مهمه که زن‌ها بدونند که هیچ ورزشی نشدنی نیست، من میخوام به عنوان یکی از اولین زنانی که از ایران وارد بوکس زنان شده راه رو برای بقیه آسون تر کنم.

راه سختی رو شروع کردم، من در ایران به سختی تمرین میکنم کاملا با هزینه شخصی خودم، فدراسیونی وجود نداره و هیچ حمایتی از طرف هیچ سازمانی تا به حال نگرفتم. امیدوارم روز به روز راه برای ورزش زنان بازتر بشه، بودجه و توجه بیشتری به باشگاههای ورزشی زنان اختصاص داده بشه، این دختر ها در رشته های مختلف از جان و دل مایه میذارند و مایه افتخارند.

حالا که من از بازیگری به بوکس آمده ام، اکثر سوالاتی که از من می پرسند این است که سینما را از دست ندادی؟ چیزی که در ذهن شما است با ذهنیت من فرق دارد، من معتقدم سینما را که از دست ندادم هیچ، بلکه وقتی هنوز بوکس را شروع نکرده بودم، فکر می کردم چیزی ندارم. سینما به من اعتماد به نفس داد اما وقتی با خودم روبرو می‌شدم، می دیدم عزت نفس ندارم، چیزی که بوکس به من داد. وقتی درون و بیرون با هم رشد می کند باعث می شود که راضی باشم.

خارجی‌ها باورشان نمی شود من بازیگر هم بوده‌ام. من یک استوری گذاشته بودم از فیلم های قبلیم، وقتی آن را به سرمربی تیم ملی اوکراین نشان دادم، باورش نمی‌شد و می‌گفت محال است تو باشی. مرا که در بوکس می بینند و بعد عکس‌های سینمایی‌ام را، فکر می کنند خواهرم است. همه خارجی‌ها به من می گویند تو باید مدل شوی و چرا با خودت این کار را کردی؟ اما بهای این راه، برای من همین است. من این دختر را دوست دارم و زندگی‌اش می کنم. دوست دارم خود واقعی‌ام باشد. این شخصیت مورد علاقه من است.