جنبشی برای پیشگیری از خودکشی در ژاپن:
کمی صبر کن!
داستان افسر پلیس بازنشستهای که توانست جان ۵۸۶ نفر را نجات دهد.
«یوکیو شیگه»، افسر پلیسی در آستانه بازنشستگی در ژاپن بود اما یک اتفاق زندگی او و حداقل ۵٠٠ نفر دیگه رو تغییر داد...
دوست نزدیک او خودکشی کرد و شیگه اینقدر متاثر شد که تصمیم گرفت به آدمهایی که قصد خودکشی دارند، کمک کنه. او ۲٠٠۳ بازنشسته شد اما ماموریت واقعیش تازه شروع شد.
صخره توجینبو در استان فوکوییِ ژاپن یکی از مکانهای اصلی برای خودکشی است. به ویژه آن سالها، سالانه حدود ۳٠ نفر از این صخره به ارتفاع ۲۱ متر به اقیانوس میپریدند.
هم جای خلوتی بود و هم مرگ حتمی بود. آقای شیگه در آخرین سال کاری به توجینبو رفته بود و چند جسد آنجا دیده بود.
شیگه بعد از بازنشستگی تصمیم گرفت روزانه اطراف این صخره گشتزنی کنه و اگر فردی تصمیم به خودکشی داشت، نجاتش بده. یک موضوع مهم این بود که میدونست تحریک احساسات فرد اوضاع رو بدتر میکنه مثلا نباید بگه به بچهات یا والدینت فکر کن بلکه باید بفهمه دقیقا مشکل چیه و اونو حل کنه
مثلا اگر فرد بدهی داشت بهش قول میداد کمکش کنه و واقعا هم بعدش تلاش میکرد مشکل مالی فرد حل بشه. او گفت آمار افرادی که برای خودکشی به توجینبو میامدند نسبت مستقیمی به آمار بیکاری و وضع اقتصادی کشور داشت مثلا سال ۲٠٠۸ که همزمان با بحران مالیِ جهانی بود، آمار به شدت بالا رفت.
او در سال ۲٠٠۴ جنبشی به نام «کمی صبر کن» راه انداخت کم کم داوطلبان بیشتری به او پیوستند این جنبش ۶ واحد آپارتمانی تهیه کرد که افراد بیکار شده که قصد خودکشی داشتند، آنجا اسکان داده بشن تا مشکلشون حل بشه و کار پیدا کنند تا پایان ۲٠۱۷، شیگه جان ۵۸۶ نفر رو نجات داد.
یک حاشیه جالب!
سال ۲٠۱۶ تعدادِ افرادی که برای اقدام به خودکشی به این صخره رفتند از همیشه کمتر شد.
اما دلیلش چی بود؟ بازی «پوکمن گو»!
یادتون میاد؟ که ملت با گوشی راه میفتادن دنبال پوکمونها! پوکمون نزدیک اون صخره زیاد بود برای همینم دیگه پر رفتوآمد و شلوغ شده بود.
بعد از دنیاگیری کرونا تقریبا همه جای دنیا آمار خودکشی افزایش پیدا کرد. نکتهای که کمتر بهش توجه میشه اینه که هرچند آمار اقدام به خودکشی میان زنان بیشتره، آمار قربانیانِ مرد بیشتره. گفته میشه کمتوجهی به بحث سلامت روانِ آقایان و افزایش فشار اجتماعی بر آنان دلیل این موضوعه.
مشابه به ماجرای شیگه در ژاپن در کشورهای دیگه هم هست مثلا پل گولدن گیت آمریکا و خب خیلی وقتها این جنبشها واقعا جواب داده شاید عجیب باشه اما آمار نشون داده اگر فردی بره به پل/مترو و... برای خودکشی و موفق نشه مثلا ببینه پل نردهکشی شده، به احتمال زیاد کلا منصرف میشه
اسم جنبشِ شیگه هم برای همین «کمی صبر کن» است ممکنه این تصمیم به خودکشی، آنی باشه و اگر شخصی اونجا حضور داشته باشه یا موانعی برای سختتر شدنِ کار باشه، کلا فرد منصرف بشه و دیگه هرگز دست به خودکشی نزنه
رشته توئیتی از الهام عابدینی
ارسال نظر