آقای رئیسجمهور به وضعیت سازمان نظام روان شناسی توجه خاص داشته باشید
انجمن مشاوره ایران به نمایندگی از بخش مهمی از روانشناسان و مشاوران کشور از رئیسجمهور خواست که به مسأله سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور توجه فوری و خاص داشته باشد.
معصومه اسمعیلی رئیس انجمن مشاوره ایران در نامهای خطاب به رئیسجمهور به تصمیم هیأت تسهیل مقررات(مقررات زدایی) واکنش نشان داد.
در این نامه آمده است: «وَلا تَقفُ ما لَیسَ لَکَ بِهِ عِلمٌ إِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنهُ مَسئولًا؛ از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسؤولندسوره مبارکه الإسراء».
بی شک ما مشاوران و روانشناسان همراه با مردم عزیزمان از حرکت انقلابی جهادی جنابعالی در نجات کشور از بیعملی و بیبرنامگیهای عمدی و سهوی، بعضی بیتوجهها به حقوق مردم و تشکیل هیأت تسهیل مقررات (هیأت مقررات زدایی) در راهاندازی مشاغل و مانع زدایی از مسیر تولید سپاسگزاریم و امیدوارم به فضل الهی این حرکت در عین تسهیل دست یافتن به رفاه عمومی در افزایش سلامت روان جامعه و ارتقای عزت نفس ملی نیز مؤثر باشد.
اما به نظر میرسد هیأت تسهیل مقررات (هیأت مقررات زدایی) به لحاظ علمی تخصصی مجاز نیست در امر تسهیل پروانه فعالیت حرفهای روانشناسان و مشاوران ورود نماید زیرا همچنان که مستحضر هستید:
1- مشاوران و روانشناسان با محرمانهها و دین و دنیای مردم سرو کار دارند.
2- مشاوران و روانشناسان بر اساس نیاز از تولد تا مرگ در جریان تصمیمات اصلی زندگی مراجعین خود قرار گرفته و ایشان را در تحصیل، شغل، ازدواج، فرزندآوری و فرزند پروری و حتی نحوه کنار آمدن با مرگ عزیزانشان همراهی میکنند.
3- مشاوران و روانشناسان در اداره موقعیت روانشناختی مهدکودکها، مدرسهها، سازمانها،کارخانهها، گرمخانهها، سربازخانهها، مذاکرات سیاسی - اقتصادی و حل مشکلات اجتماعی دولتها مورد مشاوره قرار میگیرند.
4- مشاوران و روانشناسان با ساخت هژمونیهای تولیدی در مفهوم سازی خوشبختی، سختی، فقر، عشق، دوستی و دشمنی، خودی و ناخودی، رضایت و نارضایتی، خوشی و غمگینی و... مهندسی جامعه را به عهده دارند.
پس روان شناسی و مشاوره شغلی مانند تولید صنایع و کشاورزی و غیره نیست که هیأت تسهیل مقررات(هیأت مقررات زدایی) در آن ورود نماید و مقرر نماید که سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور باید بدون هیچگونه بررسی صلاحیت و شایستگی حرفهای و صرفا با یک مدرک تحصیلی مجوز به ورود چنین کار پر مسؤولیتی که با روح و روان انسانها درگیر است را صادر نماید.
اینجا حساب تخصص، اعتماد، صداقت، اصالت و اخلاق برای ورود به زندگی مردم یک امر ضروری است و بی تردید امری نیست که بشود با بارگذاری مدرک، مجوز آن را دریافت کرد.
در ادامه این نامه آمده است: آقای رئیس جمهور! ما روانشناسان و مشاوران کشور باید بگوییم کارمان از (گریه) دست نیافتن به پروانه کار پس از چندین سال گذشته است، لذا میخندیم.
آقای رئیسجمهور عزیز، مسائل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور بسیار بیشتر از تأخیر در صدور مجوز کار برای روانشناسان و مشاوران خدومی است که به خاطر بی تدبیری مسؤولین سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور و مسائل دیگری که نمیشود در اینجا ذکر کرد سالها پشت درهای بسته می مانند. راه حل این مسأله در سال 1393 در پیشنهادات مختلف مثل بررسیهای استانی که منطقیتر هم به نظر میرسد ارائه شده منتها به نفع حضرات نبوده است.
در این نامه تصریح شده است: آقای رئیسجمهور در مرثیه نابسامانی این سازمان همین بس که دو سال است از پایان دوره انتخابات آن گذشته است و هیچ کس در این مملکت نمی پرسد اعضای شورای این سازمان با کدام مجوز در حال حاضر این سازمان را اداره میکنند؟ در مرثیه نابسامانی این سازمان همین بس که در عرض 30 روز، دو رئیس معرفی میکند و با دور زدن مجلس و مغالطه آشکار از حضور عضو علی البدل به جای رئیس حبس شده و عضو متوفی که همراه ایشان به نظر نمیرسد، پیشگیری مینماید در 45 روز، 6 آییننامه انتخابات تغییر میدهد و نمایندگان وزارتین را که حاضر نشدند با آنها همراه شوند را در جمع خود مزاحم معرفی میکنند و...متاسفانه آنچه به گوش نمیرسد فریاد دادخواهی ما روانشناسان و مشاوران کشور است که حداقل چهار سال است ضجه میزنیم که به داد روان شناسی و مشاوره کشور برسید، ولی ظاهرا قدرتهایی پشت بعضی از اعضای این سازمان وجود دارد که گزارش هیچ نهاد مسؤول و هیچ دلسوز مردمی به جایی نمی رسد.
برادر عزیز اگر وقت آن رسیده است که کاری برای تسهیل امور شغلی مشاوران و روان شناسان انجام شود لطفا دستور فرمایید بازرسین به بررسی مسائل آن همت گمارند البته که این هم به جایی نرسد.
در ادامه این نامه آمده است: آقای رئیس جمهور محترم! فعالیتهای مشاورهای و روان شناختی در همه زمینهها اعم از آموزش، پژوهش و فعالیت حرفهای نیازمند نظارت دقیق علمی، معنایی و اخلاقی است که البته هیچ تعارضی با سرعت در صدور مجوز ندارد. عدم صدور مجوز فعالیت حرفهای برای روان شناسان و مشاوران عزیز پس از سالها انتظار، متوقف بر نظارت و مقررات لازم در چنین امر حساسی نیست؛ در این سالها روانشناسان و مشاوران تنها به خاطر حفظ حرمت و حیثیت شغلی خود سکوت کردهاند.
مسأله صدور پروانه در این مسؤولیت نه تنها با حذف مراحل لازم برای تعیین صلاحیت مجوزها حل نمیشود بلکه خطربزرگ ورود بعضی ناشایستگیها و سوء استفادههای احتمالی را هم فراهم می آورد.
لذا انجمن مشاوره ایران به نمایندگی از بخش مهمی از روانشناسان و مشاوران کشور از جنابعالی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی میخواهد که به مسأله سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور توجه فوری و خاص نموده و از روانشناسان و مشاورانِ خادم مردم در مقابل سود جوییها و سیاست بازیهایی که سالهاست در پیچ و تاب ابهام قوانین ناکارآمد سازمان نظام روان شناسی و مشاوره پنهان شده و موجبات نارضایتی مشاور و مراجع را فراهم آورده اند، حمایت کنید و به هیأت محترم تسهیل مقررات نیز دستور فرمایید در امر کاملا تخصصی و حساس صدور پروانه روانشناسی و مشاوره ورود نفرمایند.
ارسال نظر