صدای مخالفین در این مجلس شنیده نمی‌شود

امیرحسین جعفری/خبرنگار

چینش فعلی کابینه دولت سیزدهم با انتقادات و نظرات مختلفی رو به رو شد که نسبت به ادوار پیشین با واکنش‌های متفاوتی مواجه هستیم. از سویی دولت رئیسی با چالش دیگری نیز مواجه است و آن سهم‌خواهی تمام کسانیست که در جبهه اصولگرایی و توابع آن از او حمایت کردند، یا به عنوان کاندیدا وارد صحنه شدند تا در وقت مقتضی به نفع رئیسی انصراف دهند. مجلس و دیگر نهادها نیز انتظار کسب سهمیه از دولت را دارند و بعضا چهره‌هایی که مدرک تحصیلی و تجربیاتشان ارتباطی به یک سمت ندارد انتظار انتصاب در سمت‌های مدیریتی بالا دارند.

گرچه برخی وزرای دولت نیز سوابق مشخصی دارند که باعث می‌شود شاهد اشتباهات کمتری از آن‌ها باشیم. جامعه با نگاه تیزبین خود عملکرد وزرای دولت را بدون در نظر گرفتن آزمون و خطاهای سابق به قضاوت نشسته تا ببیند شعارهای پررنگ رئیسی تا کجا قدرت مانور دارد و می‌تواند شرایط فعلی کشور را از چالش‌های جدی از جمله کرونا، آزادی‌های شهروندی، معیشت و... عبور دهد. از سویی دولت رئیسی با چالش باقی مانده روحانی و روسای جمهوری پیش از خود یعنی سیاست خارجی و ارتباط با آمریکا نیز مواجه است که باید دید به مرور زمان با چه رویکردی نسبت به این موضوع عمل خواهد کرد. به جهت بررسی چینش کابینه و رویکردهای پیش روی آن گفتگو کردیم با احمد مازنی نماینده مجلس دهم که مشروح آن را می‌خوانیم:

کارآمدی دولت رئیسی با توجه به چینش کابینه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

صرف نظر از بعضی افراد جدید که باید منتظر عملکردشان باشیم، افراد باتجربه و آزمون پس داده‌ای نیز در این کابینه هستند که می‌تواند انتظار را بالا ببرد مانند وزرای دادگستری، میراث فرهنگی، علوم و فناوری، اطلاعات، کشور و راه و شهرسازی که افراد مجرب و سرد و گرم چشیده‌ای هستند. از طرف دیگر هماهنگی و یکدستی قوا به خصوص دولت و مجلس نیز زمینه را برای بالا رفتن انتظارات افزایش داده و باید منتظر عمل به وعده‌ها باشیم. البته این یکدستی می‌تواند به پاشنه آشیل دولت سیزدهم تبدیل شود. به این معنی که دولت خود را از مشورت و راهنمایی صاحب‌نظران و احزاب و رسانه‌ها بی‌نیاز بداند. نکته دیگری که باید بگویم این است که یکی از شعارها و وعده‌های آقای رئیسی تشکیل کابینه فراجناحی بود که ما نه تنها اثری از جناح‌های غیراصولگرا در کابینه مشاهده نمی‌کنیم بلکه حتی همه طیف‌های اصول‌گرایی و به اصطلاح جریان انقلابی را هم در کابینه مشاهده نمی‌کنیم.

قیاس این دولت با دولت اول روحانی از نظر چینش کابینه چگونه است؟

در زمان بررسی رای اعتماد به دولت اول آقای روحانی در مجلس نهم من نماینده نبودم اما به طور کلی یکی از تفاوت‌های این دولت با دولت سیزدهم در معدل سن کابینه است که دولت سیزدهم جوان‌تر به نظر می‌رسد.

توان مدیریتی این کابینه را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا دولت جدید می‌تواند با دو چالش عمده واکسیناسیون و معیشت مقابله کند؟

درواقع دو معضل عمده کشور این روزها واکسیناسیون و معیشت است.

معضل کرونا بین‌المللی است اما برای ما از دو جهت به معضل بزرگتر تبدیل شده؛ یکی به دلیل هم‌پوشانی با تحریم ظالمانه که بر اقتصاد و معیشت و حتی آرامش روان و امنیت کشور اثر گذاشته است. دیگری ناهماهنگی در تهیه به‌هنگام واکسن که موجب شیوع بیشتر و جان باختن هموطنان ما شده و همچنین محدودیت‌های مربوط به پروتکل‌های بهداشتی بر زندگی و معیشت مردم تاثیر منفی داشته است. دولت دوازدهم تلاش فراوانی در جهت کاهش آثار تحریم و عوارض ویروس کرونا بر زندگی مردم داشته است اما به دلیل ناهماهنگی و عدم همکاری برخی ارکان‌های حکومتی و ناکارآمدی بخش‌هایی از دولت با مشکلات جدی مواجه شد. اما انتظار می‌رود هماهنگی حاکم بین دولت سیزدهم و سایر ارکان حاکمیت دیگر بهانه‌ای برای حل مشکلات معیشتی باقی نگذارد و سرعت واکسیناسیون به حد استاندارد خود برسد.

 رفتار مجلس‌ نسبت به رای اعتماد به دولت سیزدهم ناشی از مطیع بودن مجلس بود یا همراهی سیاسی با رئیسی؟

مجلس یازدهم مجلس تک‌فراکسیونی است و دولت سیزدهم دولت مطلوب این مجلس است. بنا بر این رفتار این مجلس با کابینه پیشنهادی، متناسب با روابط مثبت بین دو قوه بوده است. اگر صدای مخالف و منتقدی هم در این مجلس باشد این صدا شنیده نمی‌شود. چون تعداد منتقدین قابل توجه نیست.

 فیلترینگ و طرح صیانت در این مجلس به کجا خواهد رسید؟

این طرح ناشی از تفکر مسلط بر مجلس است یا صرفا یک رفتار سیاسی است؟

طرح صیانت از مجلس دهم مطرح بوده و مشکل این طرح دور بودن بعضی از نمایندگان مجلس از فضای دانش و فناوری است. تصویب این طرح به دلیل بار مالی و رعایت نشدن اصول متعدد قانون اساسی با مخالفت شورای نگهبان مواجه خواهد شد. اگر ایراد شورای نگهبان را هم برطرف کنند با مخالفت مدنی مردم مواجه خواهد شد مثل قانون مربوط به ماهواره.