پیروزی عوام گرایان اروپاستیز و سبزها در انتخابات پارلمان اروپا

شاید بتوان گفت که انتخابات پارلمان اروپا پیروز و یا بازنده قطعی نداشت. این انتخابات در واقع صحنه‌ای بود از رقابت‌های احزاب در سطح منطقه‌ای و ملی و در کشورهای گوناگون اروپایی نیز احزاب به فراخور، موفقیت یا شکستی نسبی کسب کردند.

احزاب مهم

در این انتخابات، دو حزب اصلی پارلمان اروپا با از دست دادن شماری از کرسی‌های شان ناکام شدند. با این حال آنان می‌توانند از این خوشنود باشند که نتایج به بدی آنچه که انتظارش را می‌کشیدند، نبود.

حزب راست میانه «مردم اروپا» برای نخستین بار از سال ۱۹۸۹ میلادی کمتر از ۲۵ درصد مجموع آرا را به خود اختصاص داد. از سوی دیگر سوسیالیست‌ها نیز نتوانستند بیش از ۲۰ درصد آرا را به دست آورند. این بدترین عملکرد انتخاباتی آنان از سال ۱۹۷۹ و از زمان آغاز برگزاری انتخابات مستقیم پارلمان اروپا بود.

با این همه، انتخابات برای احزاب مهم خالی از نتایج امیدوارکننده نیز نبود. در ایتالیا حزب دموکرات توانست حزب «جنبش ۵ ستاره» را کنار بزند و با کسب مقام دوم ۱۹ کرسی را به خود اختصاص دهد. در اسپانیا هم، حزب سوسیالیست پیروزی قاطعی به دست آورد و ۱۹ کرسی را در اختیار گرفت.

در یونان حزب نوبنیاد نزدیک به حزب مردم اروپا توانست ۹ نماینده را به پارلمان بفرستد. با شکست حزب‌ چپ‌گرای حاکم در یونان، حالا نخست‌وزیر الکسیس سیپراس تقاضای انتخابات زودهنگام در ماه ژوئن کرده است که موفقیتی برای حزب راست میانه به شمار می‌رود.

پدیده ای به نام سالوینی

در میان احزابی که رشد را تجربه کرده‌اند، بی‌شک ائتلاف وزیر کشور ایتالیا ماتئو سالوینی که کرسی‌هایش در پارلمان را به ۷۰ تا ۷۵ عدد افزایش داده است، بیش از همه توجه ها را جلب ‌کرد. با این حال آنان همچنان قادر به کنترل مجلس نیستند و حزب ملی گرای سالوینی یعنی «لیگ» خوش اقبال خواهد بود اگر بتواند چهارمین حزب بزرگ پارلمان اروپا را تشکیل دهد.

حزب لیبرال (ALDE) نیز توانسته ۳۵ کرسی را به خود اختصاص دهد و حزب نزدیک به امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه هم ۱۰۰ تا ۱۰۵ کرسی را در اختیار دارد.

موج سبز

پیروزی احزاب سبز در اروپا، هم واقعی و هم محدود بود. این احزاب در کشورهایی همچون آلمان، فرانسه، لوکزامبورگ و فنلاند مقام‌های دوم یا سوم را به خود اختصاص دادند. با این حال نتوانستند حتی یک کرسی در اروپای شرقی و جنوبی به دست بیاورند. در اروپای مرکزی هم وضعیت برای آنان خیلی بهتر نبوده است. آن‌ها در این منطقه تنها توانستند ۲ کرسی در اتریش به دست آورند.

در مجموع اما به نظر می‌رسد با درنظر گرفتن عملکرد مثبت سبزها در بریتانیا، این حزب بتواند ائتلاف راست‌گرای افراطی سالوینی را در پارلمان پشت سر بگذارد.

منتقدان اتحادیه

بهترین پیروزی احزاب منتقد اتحادیه اروپا در مجارستان به دست آمد؛ جایی که حزب فیدز متعلق به نخست‌وزیر راستگرا یعنی ویکتوراوربان توانست ۵۳ درصد آرا را به خود اختصاص دهد و ۱۳ کرسی را در پارلمان به دست آورد. اکنون این حزب باید تصمیم بگیرد که آیا در ائتلاف راست میانه «حزب مردم اروپا» باقی بماند یا به ائتلاف راستگرای افراطی سالوینی بپیوندد.

در لهستان هم حزب منتقد اتحادیه ۵۳ درصد آرا را به دست آورد. در مجموع به نظر می‌رسد احزاب منتقد توانسته‌اند ۲۳۵ کرسی از مجموع ۷۵۱ کرسی را به خود اختصاص دهند.

در بریتانیا حزب تازه‌تاسیس برکسیت متعلق به نایجل فارانژ که موافق ترک قطعی اتحادیه اروپاست، با توافق یا بی‌توافق، توانست به موفقیت چشم گیری دست یابد و حدود یک سوم آرا را جذب کند. با این حال این پیروزی آنان با عملکرد موفق حزب لیبرال دموکرات که خواهان باقی ماندن در اتحادیه اروپاست تعدیل شده است. این حزب توانست حدود ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهد.

در فرانسه حزب «اجتماع ملی» متعلق به مارین لوپن توانست مقام نخست در کشور را به دست آورد و حزب امانوئل ماکرون را پشت سر بگذارد. با این حال در مقام مقایسه با انتخابات پیشین در سال ۲۰۱۴، از محبوبیت حزب خانم لوپن کاسته شده است.

حزب رئیس‌جمهوری فرانسه با وجود کسب مقام دوم در این کشور، می‌تواند در ماه‌های پیش رو رهبری لیبرال‌ها را در پارلمان به دست گیرد یا گروهی کوچک و پیشرو را پایه بگذارد که در توازن قوا در شورا، کمیسیون و مجلس اروپا ایفای نقش کند.