رؤسای دانشگاههای بعد از انقلاب در حد رؤسای پیش از انقلاب نیستند!
دکتر مهدی گلشنی: رؤسای دانشگاههای بعد از انقلاب به پای رؤسای پیش از انقلاب نمیرسند.
در انتصابها و انتخابها و ماموریتها سراغ افراد شایسته نرفته اند. در انتخاب وزیر سراغ اهل آن نرفتند، در انتخاب رئیس دانشگاه سراغ اهل آن نرفتند. متاسفانه باید قبول کنیم که رؤسای دانشگاههای بعد از انقلاب به پای رؤسای پیش از انقلاب نمیرسند.
افراد و اعضای شورا همواره افراد شاخص بوده اند، روحانی مهم یا دانشگاهی مهم و غیره، اما غالب آنها اشراف به وضع دانشگاهها نداشته اند. این موضوع هم راه علاج داشت. شورای عالی انقلاب فرهنگی باید دبیرخانه اش رصدی از وضع دانشگاهها و مدارس میکرد ،که نکردند. من بارها این را مطرح کردم. حتی در آخرین جلسۀ شورا که من هنوز عضو شورا بودم و آقای رئیسی برای اولین بار به عنوان رئیس جمهور در آن شرکت کردند، گفتم مدارس و دانشگاه را رصد کنید و ببینند چه خبر است؟
شاه در انتخاب رؤسای دانشگاه ها فقط ی دلواپس یک چیز بود؛ این که دانشگاهها شلوغ نشود و لذا حراست محکمی داشت.
یکبار هم که درسال 1350 در دانشگاه ما شلوغ شد سرکوب کردند و دو هفته هم دانشگاه تعطیل بود.
من سال 49 از امریکا برگشتم. یعنی 8-7 سال قبل از انقلاب اینجا بودم. شاه کاری به کارهای آکادمیک نداشت ولی رؤسایی که انتخاب کرد افراد شاخص بودند. مثلاً یک مدتی جناب دکتر نصر رئیس دانشگاه بودند.
درست است که فرح شغلی به ایشان داد و بخاطر همین نوع سمت ها بدنام شدند ولی در همان شغل ایشان بالاترین خدمتها را به اسلام کردند. ایشان وقتی رئیس انجمن حکمت و فلسفه شدند کتابهای ملاصدرا و شیخ اشراق را احیاء کردند. زمانی که ایشان به عنوان قائم مقام شاه مسئول ادارۀ این دانشگاه شدند، من به عنوان رئیس منتخب دانشکدۀ فیریک شاهد کارهایشان بودم. در کارهای آکادمیک یک تخلف نبود.
یکبار به من زنگ زدند که فلان خانم از امریکا دکترای فیزیک خود را گرفته، او را استخدام کنید. گفتم آقای دکتر پرونده ایشان را بفرستید. پرونده در یک کمیتۀ سه نفره که رئیس دانشکده، نماینده رئیس دانشگاه، ونماینده دانشکده عضو آن بودند رسیدگی شد. به ایشان زنگ زدم و گفتم این کاندیدا زیر متوسط است. فرمودند، بنویسید زیر متوسط است و تمام شد.
ایشان بهترین معاون آموزشی را انتخاب کرده بودند، بهترین و امینترین معاون مالی را انتخاب کرده بودند و معاون پژوهشی بسیار خوبی انتخاب کرده بودند. معاون آموزشی ایشان مرحوم دکتر عباس چمران برادر شهید چمران بود که دعای کمیل او شب های جمعه ترک نمیشد./ جماران
ارسال نظر