اسم رمز؛ صیانت 

آتوسا راوش

روزنامه‌نگار 

کلمه صیانت هم بلای جان ما شده، این کلمه برای ما یعنی دردسر و محدودیت‌های تازه بگیروببند.

نمی‌دانم برای مسئولان چه معنا می‌دهد؟ شاید بین خودشان اسم رمز نوعی عملیات است برای محدودیت‌های جدید در فضاهای مختلف اعم از فضای مجازی و غیرمجازی بدون هیچ معنای واقعی  صیانت از حقوق شهروندان.

بعد از طرح صیانت از فضای مجازی و آنهمه وقت و هزینه و دعوا برای بستن تنها فضای غیررسمی در خبررسانی و شفاف‌سازی‌های سیاسی و اجتماعی این بار طرح صیانت از حقوق عامه در برابر حیوانات خطرناک در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس اعلام وصول شد. طبق این طرح که هدف آن عمدتا سگ‌های خانگی است، متقاضیان نگهداری سگ، علاوه بر تقاضای مجوز، باید هزینه‌های نگهداری و مسئولیت آن را بپذیرند و در صورت رهاسازی توله‌های آن، مجازات می‌شوند. در این طرح، تولید و تکثیر سگ ممنوع است اما اگر کسانی بخواهند از میان سگ‌های موجودی که امکان نگهداری آن را ندارند به کشورهای دیگر صادر کنند، نه تنها منعی ندارد بلکه حتی مشوق آن‌ها نیز خواهند شد.

شهرداری نیز طی ابلاغیه‌ای به تمامی پارک‌های کشور دستور داده تا از ورود شهروندان با سگ‌هایی که اغلب قلاده داشته و تحت کنترل صاحبانشان است ممانعت به عمل آورند.

این بار نیز مسئولان شهرداری  راحت‌ترین روش‌های برخورد در حوزۀ مسائل شهری را برگزیدند و با یک ابلاغیه صورت مسئله را پاک کردند. به راستی آنچه که در حال حاضر جان شهروندان را تهدید می‌کند سگ‌های دارای صاحب و قلاده است یا سگ‌های ولگرد و هار رها شده در کوچه و خیابان؟ 

آیا تولید و تکثیر این‌همه سگ ولگرد که در هر زایمان بین ۶ تا ۸ توله تولید می‌شود و سالی دستکم ۲ الی ۳ بار این روند ادامه می‌یابد هم مانند آنچه که در طرح مجلس آمده پیگیری و ممانعت می‌شود؟             طرح جلوگیری از ورود سگ‌ها با صاحبانشان به پارک‌ها تنها پاک کردن مسئله و نه حل آن است چرا که به جای آموزش به صاحبان سگ‌های خانگی و تعبیه جایگاه‌هایی برای جمع‌آوری فضولات این دسته از حیوانات و سایر روش‌های اصلاحی و ایجابی، مسئولان به یکباره تصمیم گرفتند کلا از ورود سگ‌های خانگی به پارک‌ها ممانعت کنند. حالا بعد از این گونه منع و انکار چه پیش خواهد آمد دغدغه مسئولان نیست. واقعیت این است که صاحبان این سگ‌ها مطمئنا آن‌ها را از بین نخواهند برد و برای گرداندن سگ‌ها مکان‌های دیگری از جمله کوچه و خیابان‌ها را انتخاب خواهند کرد، حالا این شرایط امنیت شهروندان را تامین می‌کند یا نه؟ ربطی به مسئولان صیانت‌پیشه ندارد. 

از طرفی این طرح تا چه حد از تهدید سگ‌های ولگرد به شهروندان در پارک‌ها خواهد کاست و تا چه میزان از امنیت شهروندان در برابر این دسته از سگ‌ها که مدام در حال افزایش هستند صیانت خواهد کرد؟        طبق آخرین آمار بیش از ۴۰۰ هزار قلاده سگ ولگرد در سطح شهر تهران وجود دارد که در کوچه‌ها و خیابان‌ها و پارک‌ها رها هستند. سگ‌هایی که در این طرح صیانت مجلس هیچ اشاره‌ای به آن‌ها نشده و حضور و رفت و آمدشان در پارک‌ها بدون هیچ ممانعتی صورت می‌گیرد. بد نیست اورژانس تهران و شهرداری آماری از حمله سگ‌های ولگرد به شهروندان طی ماه‌های اخیر ارائه نمایند که میزان صیانت‌بخشی طرح اخیر مجلس برای مردم روشن شود.

قابل ذکر است به برکت سیاست‌های غلط و باورهای غلط‌تر برخی شهروندان ناآگاه در مفهوم حمایت از حقوق حیوانات، آمار مصدومیت شهروندان توسط سگ‌های ولگرد در کوچه و خیابان و پارک‌ها همچنان بالا است.

شرایط سگ‌ها بی‌ربط با شرایط معتادان نیست معتادان همچنان یکه‌تازان پارک‌های بزرگ به خصوص پارک‌های جنگلی مانند لویزان، پارچین و حصارک هستند. عابرانی که صبح‌های زود برای پیاده‌روی به این پارک‌ها وارد می‌شوند شاهد دودهای غلیظی هستند که توسط لشگر معتادان در این پارک‌ها افروخته شده و بدون هیچ مزاحمتی در آلونک‌های علم شده‌شان در دل پارک‌ها مشغول مصرف و خرید و فروش مواد، و تربیت و دست آموز کردن سگ‌های ولگرد برای حفاظت از محدوده خود هستند. در کجای این طرح از شهروندان در مقابلۀ تهدیداتی این چنینی صیانت شده است.

در کجای این طرح، صیانت از جان دو کودک تازه درگذشته در قم توسط سگ‌های ولگرد لحاظ شده است؟!

و خبر تاسف بار اینکه طبق اعلام مسئولان مربوطه استان تهران که تا چندی قبل حداقل گزارشی از وجود سگ‌های هار نداشته است مدتی است که در بخش‌هایی از شهر حضور سگ‌های هار دیده شده است. به راستی کجای این طرح از جان شهروندان در مقابل پدیده خطرناک افزایش هاری و سگ‌های ولگرد صیانت می‌شود؟! راستی صیانت اسم رمز چیست؟