نماینده صلح و وصل درگذشت

عابد مشایخ

دبیر کمیسیون توسعه بازرگانی بنیاد امید ایرانیان

ناباورانه بود!

بعد از ظهر فورا با فرزندشان آقا سید حسین آقا دعایی تماس گرفتم!

گریه‌های مظلومانه و عمیق ایشان پشت تلفن، خبر دلخراش را تائید کرد!

حضرت حجه الاسلام و المسلمین حاج آقا سید محمود دعایی به ملکوت اعلا پیوست.

یکی از یاران ارزشمند و خدوم انقلاب، پس از عمری مجاهدت و تلاش بی ادعا در عرصه‌های مختلف مدیریتی، سیاسی، تقنینی و رسانه‌ای 

امروز یکشنبه مصادف با سالروز قیام خونین ۱۵ خرداد در سن ۸۱ سالگی درگذشت.

از خصوصیات بارز اخلاقی ایشان، مردمداری، سعه صدر، پاکدستی، حسن خلق، وارستگی، خضوع و خشوع در برابر کوچک و بزرگ بود.

هر کس حاج آقا را از نزدیک می‌شناخت، به یاد می‌آورد، ایشان خالصانه و مهرورزانه دست همه را، کوچک و بزرگ را ، می‌بوسیدند و طرف مقابل خود را شرمنده بزرگ‌منشی خود می‌کردند!

حاج آقای دعایی از اولین روزهای دوران مبارزه از سال ۱۳۴۲ در همراهی با حضرت امام خمینی و دیگر یاران دیرین انقلاب خالصانه مجاهدت و تلاش نمودند. پس از پیروزی انقلاب با حکم امام، سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق شدند. 

از سال ۱۳۵۹ تا ۱۴۰۱، به مدت ۴۲ سال، مدیر مسئول روزنامه اطلاعات بودند و در این مدت اخلاق، بر مدار این روزنامه ارزشمند همیشه حاکم بود. هیچ فعال سیاسی خاطره تلخی از عملکرد روزنامه اطلاعات ندارد.

حجه الاسلام دعایی حتی دشمنان خود را در روزنامه اطلاعات تخریب نمی‌کردند و یکی از تجلی‌های شاخص اخلاق‌مداری ایشان در کارنامه رسانه‌ای ایشان بود!

حضور ایشان در شش دوره اول مجلس شورای اسلامی همیشه بر اساس نقش رافع بحران بود و نماینده صلح و وصل در مجلس شورای اسلامی بودند.

ایشان که از اعضای ممتاز مجمع روحانیون مبارز بودند، اصلاح طلبی حسینی بودند و همیشه در محافل سیاسی شجاعانه از شخصیت‌های ارزشمند کشور حمایت می‌کردند.

همه به یاد دارند کسی که هر ساله و در همه شرایط روز "۲۰ مهر ماه" مراسم تولد حضرت حجه الاسلام و المسلمین آقای سید محمد خاتمی را می‌گرفت، کسی نبود جز حجه الاسلام و المسلمین حاج سید محمود دعایی.

حاج آقای دعایی مرد وصل بود، مرد صلح بود، مرد دوستی و رفاقت بود.

با دشمنانش، دشمنی نمی‌کرد و با محبت برخورد می‌کرد.

عاشق مردم بود و دوستان.

هر وقت افتخار داشتم در معیت جناب آقای محمد صادق مشایخ، محضر حاج آقا سید محمود دعایی شرفیاب می‌شدم،

رفتار خاضعانه ایشان بنده را غرق در خجالت می‌کرد.صحبت‌هایشان پرمهر و بر اساس خرد سیاسی بود. دل نگران کشور بودند و عاشق مردم.

"رحمت واسعه خداوند متعال باد بر روح پر فتوح حجه الاسلام حاج سید محمود دعایی".

یکشنبه ۱۴۰۱.۳.۱۵