درب آهنین بن‌بست اختر!
اسفندیار عبداللهی
روزنامه‌نگار
در تمامی کشورها مکان‌ها، میادین و کوچه‌ها و محله‌هایی وجود دارد که یادآور یک اتفاق مهم تاریخی، فرهنگی، اجتماعی است و رفتن به آن مکان‌ها یا ذکر نام آن محل خاص، تداعی کننده آن اتفاق، حادثه یا رویداد است. بن بست اختر کوچه محل زندگی مهندس میرحسین موسوی و همسرش زهرا رهنورد واقع در خیابان پاستور چنین هویتی پیدا کرده است و تا همیشه از آنجا به عنوان محل حصر ساکنین صاحب نام آن یاد خواهد شد.
خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه روز دوشنبه ۵ اردیبهشت از برطرف شدن محدودیت فیزیکی بن بست اختر خبر داد، رفع محدودیتی که نه از این دو محصور که از یک بن‌بست به عمل آمده است.
میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و شیخ مهدی کروبی بعد از حدود ۲۱ ماه از اعتراضات گسترده به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، در حصر خانگی قرار گرفتند و تا به امروز همه تلاش‌ها، خواهش‌ها و پی‌گیری‌ها برای رفع حصر آن‌ها بی‌ثمر بوده است.
حصر به مرور تبدیل به کلیدواژه‌ای در بازی‌های سیاسی شد، تا جایی که حسن روحانی هم در رقابت‌های انتخاباتی سال ۹۲ و هم در سال ۹۶ وعده شکستن حصر را داد و از این طریق و طرق دیگر توانست اعتماد مردم و بدنه رای جریان اصلاحات را به خود جلب کند.
کلیدواژه حصر حتی امروز در دولت سید ابراهیم رئیسی هم مورد سوء استفاده قرار گرفته، به گونه‌ای که بعد از برداشته شدن درب آهنی بن‌بست اختر توسط نیروهای امنیتی، ایرنا، خبرگزاری دولت تیتر زد: "کوچه «اختر» باز شد؛ شعاری که روحانی داد و رئیسی عمل کرد". اما درواقع هیچ اتفاقی نیفتاده و به اذعان خود دستگاه قضایی، حذف دو در فلزیِ بن بست اختر برای سهولت در رفت و آمد همسایگانِ منهدس موسوی ذکر شده است و شرایط امنیتی محصورین به روال سابق ادامه دارد، لذا این نخست وزیر دوران ۸ ساله جنگ و یار حضرت امام (ره) به همراه همسرش ـ به قول پایگاه خبری میزان ـ برای جلوگیری از اقدامات و تحرکات احتمالی آن‌ها، همچنان در منزل شخصی محصور و تحت نظرند.
در حالی حصر محصورین ۱۲ ساله شد که نمی‌توانیم هیچ دلیل و رجوع قانونی برای این محدودیت طولانی پیدا کنیم. بر اساس اصل سوم قانون اساسی، ایجاد هر نوع محدودیت در آزادی‌های شهروندی، احتیاج به حکم قضایی دارد. علیرغم شایعات و کنایه‌ها به تدوین حکم حصر توسط «شعام» اما تا به امروز روشن نشده مشخصا چه شخص، نهاد یا دستگاهی در سال ۸۹ فرمان حصر را صادر کرد.
حال گرچه شیخ مهدی کروبی با هماهنگی چهره‌های امنیتی گاه‌گداری در برخی مهمانی‌های خاص دعوت می‌شود و برخی آن را به رفع حصر از او تعبیر می‌کنند، مهندس موسوی با این موضوع که برای دید و بازدید باید از نگهبانان بن بست اختر اجازه بگیرد، کنار نیامده و گفته بود: «من یا آزاد هستم که در آن صورت، خودم می‌دانم که صلاح است با چه کسی ملاقات کنم یا نکنم یا اینکه آزادی‌های قانونی را ندارم که در آن صورت هم دلیلی برای ملاقات با کسی نمی‌بینم.»
نگارنده نه قصد بازکردن زخم‌های گذشته را دارد و نه در جایگاه قضاوت اتفاقات سال ۸۸ خورشیدی است. اتفاقاتی که یک سوی آن محمود احمدی‌نژاد - محبوب آن روزگار و مغضوب امروز هسته مرکزی قدرت- بود و سوی دیگرش کروبی و موسوی. به هر حال تاریخ و پژوهش‌گران در شرایطی بهتر، این موضوعات را روشن خواهند کرد. لذا هدف از نگارش این سطور نه معرفی ظالم و مظلوم، حاکم و محکوم، حق و ناحق و نه یافتن صاحب قصور و تقصیر، که ارجاع مسئولان مرتبط با حصر، به قانون و اخلاق ایرانی و اسلامی است. ما مدعی ره‌پویی از مرام و شیوه حکمرانی مولا علی (ع) هستیم، حیدری که در همین ماه مبارک رمضان - که هنوز در آن قرار داریم - ناجوانمردانه شهید شد ولی حتی نسبت به ضاربش هم رأفت داشت. همان علی که در دوران خلافتش، مردم در مسجد به او ناسزا می‌گفتند و ترسی از عقوبت توسط امیرشان نداشتند.
پر واضح است مهندس موسوی، خانم رهنورد و حجت‌الاسلام کروبی این نظام را بیش از همه متعلق به خود می‌دانند، چون برای برپایی این نظام بیش از همه هزینه داده و در اوج جنگ و در شرایطی به مراتب سخت‌تر از امروز در این نظام مسئولیت داشته‌اند و حداقل در مورد موسوی دوست و دشمن به پاکدستی و خدمات صادقانه او در دوران جنگ اذعان دارند. لذا اطلاق لفظ فتنه‌گر به این اعضای بدن نظام جمهوری اسلامی، بی‌سلیقگی و بی‌انصافی است و بخشی از مردم ایران تا به امروز زیر بار فتنه‌گر بودن کروبی، موسوی و رهنورد نرفته‌اند. بنابراین اصرار بر در حبس و حصر ماندن این عزیزان، سوء استفاده چپ و راست از لفظ حصر و چسباندن عنوان فتنه‌گر به محصورین، کاری بیهوده و بی‌نتیجه است و بر این باورم که خسارت بار نیز هست. رفع حصر از "درِ بن بست اختر" اقدام مهم و خوشحال کننده‌ای نیست و اخلاق، قانون و حقوق انسانی حکم می‌کند، این عزیزان خوشنام، خوش‌سابقه، محبوب و دلسوز به حال مُلک و مملکت هر چه زودتر از محدودیت خارج شوند تا همانطور که «ایرنا»
این اتفاق پیش‌پاافتاده را دستاورد رئیسی خوانده، رفع حصر کامل از محصورین نیز جزء دستاوردهای رئیسی حساب شود و پرونده این ماجرا بسته شود.
ارسال نظر