بهشت گردی!
بهشت گردی!
رضا قاسمپور
فعال فرهنگی
پرده اول
دو ماه پیش در مراسم کف و دفن یکی از اقوام در بهشت زهرای تهران دختر ابتداییام همراه ما بود در طول مراسم تصادفا توجهم را جلب کرد. بیچاره چهار ستون بدنش چون چوب، خشک و تنیده میلرزید.
در اثنا مراسم خودم را سرزنش میکردم غافل از آنکه اثرات مشاهدات عینی مراسم تدفین و گریه و زاری اطرافیان و خرافهگویی برخی از مداحان در روح و روان دخترک حک شده بود و کل مسیر تهران کرج من را به مسلسل سوالات بیجواب از چرایی مرگ، چگونگی فشار قبر تا برزخ و دوزخ و بهشت و جهنم بسته بود. طفلک پس از سپری شدن دو ماه کم کم در حال فراموش کردن ماجرا و برگشت به زندگی عادی است.
پرده دوم
علیرضا زاکانی شهردار جنجالی تهران معتقد است که: «باید موضوع بهشتگردی را در میان مدارس رواج دهیم که این مهم با کمک و همکاری آموزش و پرورش میسر خواهد شد.» اولین سوال مخاطبان مستقل آن است که اصولا چرا فرزندان برخی از مسئولان به اروپا و آمریکا گردی بروند و بچههای بقیه مردم به قبرستان!؟
این پیشنهاد با حقوق کودکان متناقض و برخلاف کنوانسیونهای حقوق کودکان سازمان ملل است. ما هنوز در دوران کرونا هستیم و کودکان به بازی و شادی نیاز دارند. آنها در این دو سال خواسته و ناخواسته غمهایی را تحمل کردهاند. غمهایی که به خاطر فقدان و از دستدادنهای این دوران بوده و نباید با بردن آنها به گورستان، غمی مضاعف و باری اضافه را به آنها تحمیل کرد. این یک پیشنهاد غیراخلاقی است. «مردم میرن تورهای جهانگردی ما بریم تورهای قبرستان»
پرده سوم
اسماعیل بحریزاده قائم مقام معاون وزیر آموزش و پرورش در سازمان دانشآموزی درباره پیشنهاد بهشتگردی (بهشتزهرا گردی) دانش آموزان از سوی شهردار تهران میگوید: بهشت زهرا به عنوان مکانی است که تاریخ انقلاب در تمام صحنه و عرصههای مهماش به نوعی با شهدایی که در بهشت زهرا هستند ارتباط برقرار میکند از این رو وظیفه ما این است تا دانش آموزان برای حفظ ارزشهای انقلاب، با بهایی که صرف شده تا این انقلاب به وجود بیاید آشنا شوند.
بحری زاده خاطرنشان میکند: نگاه سند تحول بنیادین به تربیت تمام ساحتی است که یکی از ساحتهای مهم آن ساحت اعتقادی- اخلاقی و تربیت سیاسی- اجتماعی است. در واقع بهشت زهرا و به طور خاص گلزار شهدا میتواند تاریخ تربیتی، سیاسی، اجتماعی، در حوزه اعتقادی باشد.
پرده چهارم
واکنش مدیرعامل سازمان بهشت زهرا به منتقدان موضوع بهشتگردی جالب است.
در پی انتشار برخی انتقادات به موضوع «بهشت گردی» در میان مدارس که از سوی شهردار محترم تهران مطرح شده بود مدیرعامل سازمان بهشت حضرت زهرا (س) در توئیتی در واکنش به این مسئله نوشت:
"در بعضی کشورها یادمان روزهای مقاومت و تندیس سربازان که برای وطن جان دادند، در میادین شهر بنا شده تا شهروندان یاد آن فداکاری را زنده نگه دارند. حالا شما از حضور دانش آموزان در میان گلزار شهدای بهشت زهرا نگرانید؟ از پیوند ملیت و اسلامیت آشفته شدهاید؟ وصیت شهید سلیمانی را بخوانید."
پرده پنجم
"در غیاب زندگی، مرگ هستی است و در نبود مرگ، زندگی، نیستی است از دیرباز ذهن بشر با مرگ در چالش بوده است و بیومتری (زیست سنجی) آدمی و کیفیت آن بصورت نقش مایهای با بسامد فراوان در ادبیات معاصر ما، انعکاس یافته است. ادبیات جهان و آثار مکتوب بشری از دیرباز گویای واقعیتی انکار ناشدنی است، به این معنا که آدمی پیوسته در تلاش و جهد بوده تا به جد به مرگ و عواقب آن بپردازد. کهنترین اثر مکتوب نیز، پیگیری راز جاودانگی و هراس از مرگ بوده است. اما تطور و بررسی مرگ در اشعار شاعرانی چون مولانا، شاملو و... جزء جذابترین موضوعات این حوزه میباشد."
پرده آخر
قطعا ترویج روحیه شهادت طلبی و سلحشوری نظام برای ما قابل درک است ولی در این وانفسای دلمردگی کرونایی بهشت زهراگردانی دانش آموزان با هیچ منطقی سازگار نیست. خاصه آنکه مردم از اینکه فرزندان برخی از مسئولین با پولهای رانتی در ینگه دنیا غرق در زندگی لاکچری و عیش و نوشند عصبانی و مکدرند. از منظر آموزههای علم روانشناسی نیز مدارس و دانش آموزان ما شادابی و طراوت لازم را نداشته و به شادمانی روحی و روانی محتاجند.
حضور زودهنگام و غیر ضرور کودکان در مراسمات حزن انگیز و مکانهای رعب آور روح و روانشان را خراشیده و آنها را در برابر ناملایمات زندگی آسیب پذیرتر خواهد کرد.
لذا حداقل از رئیس سازمان دانش آموزی کشور انتظار میرود با رجوع به فلسفه تاسیس این سازمان و خوانش اهداف آن با هوچیگران عرصه سیاست هم داستان و هم گام نشود.
در پایان مخاطبان را با یک بایاتی ترکی که ما را به رعایت تعادل در زندگی سفارش میکند تنها می گذارم.
قوجاقلیب یاری گول
یاری چیچک یاری گول
دونیا بویو آغلاما
یاری آغلا یاری گول
ارسال نظر