تامین اعتبار رتبهبندی معلمان
محمدصادق مکتبی
فعال فرهنگی
داگلاس نورث اقتصاددان و برنده جایزه نوبل اقتصاد میگوید: اگر میخواهید بدانید کشوری توسعه مییابد یا نه اصلا سراغ فناوری کارخانه و ابزاری که استفاده میکند نروید اینها را بهراحتی میتوان خرید یا دزدید یا کپی کرد، برای دیدن توسعه بروید در دبستانها و پیش دبستانی ببینید آنجا چگونه بچهها را آموزش میدهند مهم نیست چه چیزی آموزش میدهند بلکه ببینید چگونه آموزش میدهند.
بر اساس سخنان نورث توسعه را باید از دریچه آموزش نگاه کرد و همانطور که میدانید آموزش نیز بر پایههای مختلفی بنا شده و اصلیترین پایه آن آموزشدهنده یا همان معلم است. معلمی که باید از آمادگی علمی و فکری کافی برای آموزش برخوردار باشد و با استفاده از وسایل و ابزار آموزشی بتواند محتوای درسی را منتقل کند اما این روزها مسئله اصلی معلمانمان چیز دیگری است.
قریب به ده سال است که فرهنگیان کشور بهدنبال اجرای طرح رتبهبندی هستند طرحی که با هدف ایجاد انگیزه برای ارتقای توانمندیها و کیفیت انجام دادن کار معلمان، بهبود کیفیت و ارتقای کارآیی آموزش و پرورش و نیز فراهم کردن امکانات اقتصادی بیشتر و بالابردن سطح زندگی فرهنگیان است بعد از چندین سال سکوت و سانسور از تجمعات و اعتصابات و اعتراضات معلمین این روزها خبر تجمعات فرهنگیان معترض از خبرگزاریهای رسمی کشور نیز مخابره میشود و خواسته اصلی این گروه که اجرای طرح رتبهبندی است بیشتر به چشم میآید.
اما مشکل اینهمه معطلی و عقب افتادن این طرح چیست؟ پاسخ را میتوان در صحبتهای الیاس نادران نماینده تهران یافت. او که از مخالفین این طرح است عنوان میکند: اگر تکلیف بار مالی این لایحه روشن نشود و اگر محدوده اعتبارات را مشخص نکنیم وعدهای خواهیم داد که اجرایی نخواهد شد. مانند موضوع اعضای هیات علمی دانشگاهها که گفتند این مشکل با ۳۰۰۰ میلیارد تومان حل میشود اما امروز گفتهاند که کسری ۱۰ هزار میلیارد تومانی وجود دارد. همانطور که میبینید کمبودهای مالی و اعتباری تنها مانع بر سر راه این طرح است، طبق برآوردهایی اولیه که در کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شده بود میزان اعتبار لازم برای این طرح حدود ۶۰ هزار میلیارد بود اما بعد از گذشت چند روز این عدد به ۳۰ هزار میلیارد و بعد ۲۵ هزار میلیارد تومان رسید. این تغییرات اعتبار هر بار بعد از رفتن به کمیسیون آموزش یا فرهنگیان روی میداد. این ماه نیز بعداز تاخیر طولانی طرح به صحن علنی مجلس آمد اما دوباره برای اصلاح بندی از این طرح به کمیسیون آموزش برگشتهاست با این وجود میتوان پیشبینی کرد که دوباره با تغییر تبصره یا بندی از اعتبار لازم کم کنند تا دولت توان تامین مالی این طرح را داشته باشد. اینکه با هر بار رفتن طرح به کمیسیون آموزش از اعتبار طرح کاسته میشود نشان میدهد که این دولت و این مجلس نیز هیچگاه به دنبال افزایش کیفیت آموزش یا بهبود وضعیت حقوقی فرهنگیان که هدف اصلی این طرح بوده نیستند. اگر این نگرانی و دغدغه وجود داشت مسلماً بدنبال راه حلی برای تامین اعتبار میگشتند نه اینکه از اعتبار طرح بکاهند. در واقع میتوان گفت تنها نگرانی دولت و مجلس اعتراضات و اعتصابات فرهنگیان است که هر روز هم بیشتر و بیشتر میشود.
ارسال نظر