انگلیسی ها از نفرت حاکمیت علیه مصدق خوشحالند!؟

در ۱۴ اسفند ۵۷در نخستین سالگرد درگذشت مصدق بعد از سرنگونی رژیم شاه، بیش از یک میلیون نفر به مزار مصدق آمدند تا با نخست وزیر فقید دولت ملی تجدید ارادت نمایند.

بعد از پیروزی انقلاب و در زمان دولت موقت نام خیابان پهلوی تهران را به مصدق تغییر دادند.

عوامل انگلیس در تهران از اینکه با وقوع انقلاب ۵۷ دکتر مصدق چنین مقبول و محبوب مردم ایران شده است به خشم آمده و بعد از خرداد ۶۰ موفق شدند نام مصدق کبیر را از خیابانهای ایران حذف و محو کنند.

این در حالی است که در غرب تهران بزرگترین خیابان این خطه با بیش از ۵ کیلومتر طول، به نام آیت الله کاشانی نامیده شده است.

آیت الله کاشانی صبح بعد از کودتای ننگین انگلیسی و آمریکایی ۲۸ مرداد از سپهبد زاهدی نخست وزیر دولت کودتا حمایت کرد. اظهارات و عکس های منتشره از حضور زاهدی در منزل کاشانی مؤید این اتحاد ضد مصدقی،نظام سلطنتی و ابوالقاسم کاشانی است.

دولت انگلیس هنوز بعد از ۶۸سال داغ ملی شدن نفت توسط مصدق را از یاد نبرده است.

یاران مظفر بقایی در سال ۵۸ طیف راست حزب جمهوری اسلامی را تشکیل دادند و عناصری چون آیت، اسرافیلیان، بادامچیان و ... سردمدار حرکت ضد مصدقی در نظام جمهوری اسلامی شدند.

فضای ضد مصدقی که توسط عوامل مظفر بقایی ایجاد شد،منجر به آن اشتباه تاریخی امام خمینی در اظهار نظر علیه دیانت مصدق شد!

هرچند بعد از اینکه ایشان اعلام کرد مصدق مسلم نبوده است، گروههایی از اشخاص متدین و انقلابی از جمله دکتر یدالله سحابی، دکتر فضل الله صلواتی، دکتر علی شریعتمداری و جلال الدین فارسی نزد ایشان رفتند و با ارائه قبوض پرداخت وجوهات شرعی مصدق به آیت الله زنجانی، امام خمینی قول به جبران آن اظهار نظر دادند.

طیف مظفر بقایی با بهره از نفوذ خاصی که در کانونهای قدرت نظام جمهوری اسلامی بعد از انقلاب داشتند، در جهت تخریب چهره منور دکتر مصدق، بیشترین خدمت را به انگلیسی ها نمود تانام مصدق از دانشگاهها، اماکن و خیابانهای وطن برچیده شود.

سران مکار انگلیس بدون تعارف (بزرگترین دشمن نهضت ملی شدن نفت و دکترمصدق) هستند و از اینکه نخست وزیر فقید نهضت ملی نزد حاکمان جمهوری اسلامی مطرود و منفور است، بشدت خوشحالند! و در پوست خویش نمی گنجند!

چشم آبی های انگلیسی کانون اصلی مکر و نیرنگ در سپهرسیاسی جهان محسوب می شوند.

در ۴ دهه گذشته از اینکه نام مصدق در هیچ تقویم و تابلوی رسمی نظام جمهوری اسلامی یافت نمی شود،مسرور و مشعوف هستند و از اینکه توانسته اند بزرگترین چهره ضد سلطه انگلیسی در ایران را از چشم متولیان حکومت دینی ایران بیندازند!

نفرت حاکمان جمهوری اسلامی از شخصیتی چون مصدق هرگز اتفاقی نیست، بلکه حساب شده و سنجیده است!

خاطره ای از دوران نمایندگی مجلس ششم را نقل می کنم که بدانید هزینه مصدقی بودن چقدر برای منتخبان ملت پرهزینه و سنگین است!

به دعوت آقای لقمانیان نماینده شریف همدان در مجلس ششم برای سخنرانی به دانشگاه همدان رفتم. در آن سخنرانی گفتم وطن پرستی آقای لقمانیان تداعی عشق مصدق به ایران است، و مصدق را نماد واقعی نمایندگی ملت دانستم و از تلاش های وی در مجلس پانزدهم درمنجر به ملی کردن نفت شد، تقدیر کردم.

دقیقا ۲ هفته بعد جناب آقای کروبی بنده را به دفتر ریاست مجلس فرا خواند و گفت: در همدان نطق قرایی برای مصدق کردی؟ گفتم بله مصدقی هستم و با اعتقاد این کار را کرده ام. ذنب لایغفر که نکرده ام!

ایشان نامه از یک نهاد خاص را نشانم داد که در شکواییه ای علیه اینجانب خواستار برخورد رییس مجلس با من شده بود!

این حکایتی از پر هزینه بودن دفاع از مصدق برای یک نماینده مجلس ششم بود.

نهال کینه علیه مصدق را انگلیسی ها  در این مرز و بوم کاشتند و الان آن نهال به درخت تنومند ۴۲ ساله ای تبدیل شده است.هنوز مصدق مغضوب تندروهای اصولگراست.

علی نظری، سردبیر روزنامه مستقل