اضافه درآمد بنزین کجا می‌رود؟ 

مستقل آنلاین، مسعودمجاوری فعال حوزه رسانه/

بحران کرونا چنان هوش و حواسمان را برده که انگار سال‌ها همزاد و همنشین تنهایی‌های ما بوده است. کرونا "حصر هوشمند و خودخواسته‌ای" برای ما رقم زده که صد البته به لطف شبکه‌های اجتماعی از جنس حصرهای سیاسی مرسوم نیست. ازین رو حصر هوشمند است که تک تک ما خانه‌نشینان به انتخاب و از سر حب نفس تن به آن داده‌ایم و به این دلیل خودخواسته است که می‌توانیم مانند پاره‌ای از هموطنان جلای منزل کنیم اما حفظ جان؛ خانه‌نشینی ما را تبدیل کرده به روش مبارزه مدنی با ویروس جهانگیر. برای ما اهالی رسانه که جنس اخبار خاص را تا حدودی می‌شناسیم و کمی بیش از متوسط اجتماعی از مفهوم گزاره‌های خبری ویژه باخبریم این حجم از پوشش خبری ویروس کرونا، طبیعی نیست. در نگاه نخست؛ مخاطب عام شاید بگوید که کرونا خبر اول دنیاست و کشور ما هم مستثنی ازین قاعده نیست، به ظاهر این حرف شاید درست باشد اما از آنجا که همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید ایضا هیچ چیزمان شبیه به همه دنیا نیست. (نگاه کنید به آمار تلفات کرونا در کشورهای اروپاییِ دارای سیستم‌های بهداشتی مدرن و قیاس کنید با آمار فوت هموطنانمان در پی اپیدمی کرونا) این حجم از اخبار کرونا شائبه تحت تاثیر قرار دادن سایر اخبار را در خود مستتر دارد. و اما بعد؛ این‌ها را گفتم تا برسم به یک خبر که لابه‌لای دیگر اخبار گم شد. در پی سقوط قیمت نفت پس از بحران کرونا، قیمت بنزین (فوب خلیج فارس) به لیتری حدود ۱۲ سنت آمریکا رسید. آنقدر این روزها خبرهای بد به ما رسیده که عجالتا در پی تحلیل علت کمتر از نصف شدن درآمد نفتی کشور نیستم و یقین دارم که سالی بسیار سخت در پیش داریم و باید کمربندها را سفت ببندیم. فقط می‌پرسم اقتصاددانان شبه لیبرال که بر طبل رهاسازی اقتصاد (آزادسازی اقتصادی چیز دیگر است) می‌کوبیدند حالا دقیقا کجاهستند؟ آن‌ها که می‌گفتند قرار نیست اقتصاد ملی تاوان مصرف‌زدگی بیش از بیست میلیون خودروسوار وطنی را بدهد حالا چه حرفی برای گفتن دارند؟ نمی‌خواهم تکرار مکررات کنم و بگویم موتور کم کیفیت داخلی که در شرایط انحصاری تولید می‌شود باعث افزایش مصرف بنزین بوده، چون دیگران بسیار گفته‌اند. آن کارشناسانی که مصوبه "بنزین سه هزارتومانی" را روی میز سران سه قوه گذاشتند حالا آیا از تصمیم کارشناسی‌شان دفاع می‌کنند؟ با احتساب دلار ۱۵ هزارتومانی هم اکنون بنزین ایران لیتری ۱۸۰۰ تومان روی نفتکش در خلیج فارس مشتری دارد و ملت ایران لیتری ۱۲۰۰ تومان گرانتر از قیمت‌های جهانی بنزین را داخل باک خودروهای پرمصرفشان می‌ریزند. اگر متوسط مصرف بنزین- با توجه به جمیع جهات- روزانه حدود ۶۰ میلیون لیتر باشد (در برخی از ایام سال ۹۸ عدد مصرف بنزین کشور به بیش از ۹۵ میلیون لیتر هم رسیده بود) روزانه ۷۲ میلیارد تومان و سالانه ۲۶ هزارو ۲۸۰ میلیارد تومان درآمد ناشی از این تصمیم کارشناسی دقیقا قرار است کجا خرج شود؟ قرار است ما ملت همیشه در صحنه، تاوان مدیریت ناکارآمد مدیران و کارشناسان اقتصاد شبه لیبرالی که از مفهوم اقتصاد لیبرال فقط "رها سازی اقتصادی" را فهمیده‌اند تا به کجا پس بدهیم؟ حالا که شکرخدا کاروبار دولت سکه شده و درآمد فروش داخلی بنزین بیش از صادراتش است چقدرش به سفره ملت برمی‌گردد؟ باز هم مدیران اقتصادی منت بنزین ارزان را بر سر ملت می‌گذارند؟ کرونا هم می‌رود و برای ما می‌ماند دست چرک و نماز قضا ...