وضعیت مسئولان از شنبه "عادی" می‌شود

مستقل‌آنلاین، هرمز شریفیان/

 آن‌ها که روزهای پرمخاطره جنگ را به‌خاطر دارند می‌دانند که کشور در آن زمان به‌طور دائم در یکی از سه وضعیت "قرمز، زرد و سفید" بود. در وضعیت قرمز حمله هوایی دشمن قطعی بود و از مردم در پیامی رادیویی خولسته می‌شد تا محل کار خود را ترک و به پناهگاه بروند. در وضعیت زرد، احتمال حمله هوایی منتفی نبود اما لزومی برای رفتن به پناهگاه هم وجود نداشت و وضعیت سفید یا "عادی" به این معنا بود که حمله هوایی خاتمه یافته یا احتمال آن از بین رفته است و از مردم خواسته می‌شد از پناهگاه خارج شوند. اما گاهی این سه وضعیت در شرایط جنگی و بحرانی آن زمان، از کنترل خارج می‌شد و پس از اعلام وضعیت سفید، شهر یا شهرهایی مورد حمله هوایی دشمن قرار می‌گرفتند.

حکایت آن روزهای جنگ، حکایت این روزهای مردم ایران است. روزهایی که لحظه به لحظه به آمار مبتلایان به "ویروس کرونا" و جان‌باختگان آن افزوده می‌شود و صحبت از قرنطینه برخی شهرها به‌دلیل شرایط بحرانی است.

در همین حال "حسن روحانی" رئیس جمهور خبر می‌دهد که "از شنبه" وضعیت کشور به حالت عادی باز می‌گردد.

پیش از همه باید این نکته را به فال نیک گرفت که بالاخره "شنبه‌ای" از راه رسید تا رئیس دولت پیشاپیش از رخدادهای آن خبر داشته باشد. در جریان افزایش ناگهانی قیمت بنزین که منجر به اعتراض‌های خونین آبان‌ماه شد و یا هدف قرار گرفتن و سرنگونی هواپیمای اوکراینی، رئیس دولت و کابینه‌اش، همگی تا روز شنبه‌ی بعد از آن وقایع بی‌خبر بودند. از سوی دیگر پرسش آنجاست که برخی کارشناسان از "شیوع دومینویی" این ویروس خبر و هشدار دادند و از مردم خواستند تا حد ممکن از حضور در اماکن عمومی، خودداری کنند.

حالا یک مرتبه قرار است از روز شنبه (۱۰ اسفند) همه چیز به حالت عادی بازگردد؟! آنان که تا امروز تلاش داشتند اخبار وضعیت "غیرعادی" را پنهان و یا آن را وارونه اعلام کنند، چگونه قرار است طی ۳ روز همه چیز را به‌حالت عادی بازگردانند؟ تنها با حرف؟! البته که ما ایرانیان مردم پر توقعی نیستیم و منظور "روحانی" از بازگشت به وضعیت عادی را، بازگشت وضعیت کل کشور به حالت عادی قلمداد نمی‌کنیم و می‌دانیم این ادعا تنها درباره ویروس کرونا است، زیرا خوش‌خیالی است اگر باور کنیم که مسئولان، توانایی، قابلیت و مدیریت لازم برای بازگرداندن وضعیت کشور به شرایط پیش از شیوع ویروس کرونا را داشته باشند.

اکنون که شکرخدا قرار است به وضعیت عادی بازگردیم پس نکته‌ای برای پنهان‌کاری نباید وجود داشته باشد برای همین مسئولان توضیح دهند که این "وضعیت عادی" چگونه قرار است به کشور باز گردد؟

آیا سرعت انتشار و ابتلا به این ویروس متوقف یا تحت کنترل در آمده است؟

آیا مراکز بهداشتی مجهزی به سرعت تاسیس شده تا مبتلایان به آن مراجعه و خدمات بهداشتی - درمانی دریافت کنند؟

یا شاید گوش شیطان کر، واکسن این ویروس کشف شده است؟

اما واقعیت این است که مسئولان هنوز توانایی فراهم کردن در اختیار گذاشتن "ماسک" و مواد صد عفونی کننده معمولی به شهروندان را ندارند. به‌راستی این حالت عادی چگونه حالتی است که هرچه فکر می‌کنیم، بازگشتن به آن را غیرممکن می‌بینیم؟ شاید اشکال از ما است که "تعریف‌مان" از حالت عادی با تعریف رئیس دولت منطبق نمی‌شود؟ نکته دیگر این است که این بحران ویروسی هم به بدخواهان و دشمنان خارجی نسبت داده می‌شود. چطور می‌شود که دشمنانی زبون و درمانده در هر بحرانی که در کشور ما ایجاد می‌شود، نقش کلیدی دارند؟ دشمنان چگونه توانستند کاری کنند که در ابتدای شیوع این ویروس، جلوی پروازها از مبدا چین گرفته نشود؟ دشمنان چطور توانستند کاری کنند که در مبادی ورودی کشور از مسافران مبدا چین، تست‌های لازم گرفته نشود؟ وقتی آمار مبتلایان در شهر قم به سرعت در حال انتشار بود دشمنان چگونه توانستند کاری کنند که ما نتوانیم این شهر را کنترل کنیم؟ بالاخره دشمنان ما زیون و ناچیزند یا قدرتمند و با برنامه؟ این را هم نمی‌توانید بگویید؟ آنجه مسلم است این است که وضعیت کشور برخلاف گفته حسن روحانی از روز شنبه عادی نخواهد شد و آنچه قرار است عادی شود وضعیت مسئولان است نه ملت!