بازگشت به دوران محمدعلی شاه!
حال و روزی که از مجلس دهم در جامعه تصویر می‌شود، براساس روایت مورخان تاریخ ایران، آدم را یاد یک قرن و اندی قبل می‌اندازد.
مستقل‌آنلاین_سرویس سیاسی/ نقی آقالو
حال و روزی که از مجلس دهم در جامعه تصویر می‌شود، براساس روایت مورخان تاریخ ایران، آدم را یاد یک قرن و اندی قبل می‌اندازد:
"مجلس هیچکاره، فشل، خسته، از کار افتاده، ضعیف، بال و پرکنده شده، ناکارآمد و...!"
که باید در "راس امور" باشد، اما حتی در "ته امور" هم جایی برایش نمانده!
خوب! چه ایرادی دارد که وظایف این مجلس ناتوان را، مجمع تشخیص مصلحت، شورای عالی انقلاب فرهنگی، و گاهی هم شورای عالی امنیت ملی و اخیرا هم، شورای سران سه قوه، انجام دهند!
وقتی که مظفرالدین شاه فرزند ناصرالدین شاه قاجار در زمستان ۱۲۸۵ از دنیا رفت، یک ماه بعد، پسر مغرور و خیره سر و خودکامه‌اش به نام محمد علی شاه بر تخت پادشاهی نشست.
او معتقد بود، پدرش بی‌جهت در برابر مشروطه‌خواهان تسلیم شده و فرمان تشکیل عدالت‌خانه و پارلمان را داده!
این جمله تاریخی به وی منسوب است:
"ایجاد مجلس ایرادی ندارد به شرط آنکه در امور دولت و سیاست دخالت نکند."!
او بیش از یک قرن قبل از دنیا رفته و من نمی‌دانم که، طلب آمرزش برای چنین شاهی، درست است و با شرع و عقل می‌خواند یا نه؟!
اما به نظرم اگر می‌دانست که ۱۱۳ سال بعد، عقیده‌اش درباره مجلس و پارلمان، صورت عینی به خود گرفته و در ایران تحقق یافته، شاید روانشاد می‌گشت!
ارسال نظر