سس کچاپ

قبل از هینز، سس‌های گوجه فرنگی کچاپ تولیدی آبکی و رقیق بودند. یکی از دلایل رقیق بودن سس‌ها استفاده از گوجه فرنگی‌های نارس برای تهیه سس بود و چون میزان پکتین موجود در این گوجه فرنگی‌ها کم بود، بنابراین سس‌ها رقیق می‌شدند. همچنین در تهیه این سس‌ها سرکه کمتری نسبت به سس‌های امروزی به کار می‌رفت. هینز عنوان کرد که با استفاده از گوجه فرنگی‌های رسیده، دیگر نیازی به بنزوات سدیم برای جلوگیری از فساد و تغییر طعم گوجه نیست. البته به خاطر داشته باشید که برخی کارشناسان عقیده دارند، همین حذف بنزوات سدیم از سس‌های کچاپ بود که سبب تغییرات اساسی در تهیهٔ این نوع سس و تولید سس‌هایی با طعم و مزهٔ امروزی شد.

انواع سس کچاپ:

قبل از "هاینز"، سس‌های کچاپ دو طعم داشت: تلخ و نمکی.

اما استفاده از گوجه فرنگی رسیده طعم دیگری را هم به انواع سس‌های کچاپ اضافه نمود: شور.

بعدها با استفادهٔ بیشتر از سرکه در تهیهٔ این نوع سس طعم ترش و تند هم به طعم‌های قبلی اضافه گردید.

زمانی که استفاده از بنزوات سدیم ممنوع شد، طعم شیرین هم ابداع شد. در قدیم سس کچاپ را از گوجه فرنگی‌های تازه‌ای که همان موقع برداشت شده بود تهیه می‌کردند. امروزه با استفاده از فناوری تبخیر در خلاء، از گوجه فرنگی خمیر غلیظی تهیه می‌کنند که نگهداری از این خمیر حتی در دمای اتاق هم امکان‌پذیر است و فاسد نمی‌شود. این امر به کارخانجات تولید سس گوجه فرنگی امکان می‌دهد که هر موقع سال که بخواهند، سس گوجه تهیه نمایند.

امروزه سس کچاپ و یا سس قرمز از گوجه فرنگی رسیده تهیه می‌شود. مواد اصلی تشکیل دهنده  گوجه فرنگی، سرکه، شکر، نمک، فلفل شیرین، میخک و دارچین می‌باشد. البته گاهی از پیاز، کرفس و ادویه‌های دیگر هم در تهیه سس کچاپ استفاده می‌کنند.

سس کچاپ را همیشه از گوجه فرنگی درست نمی‌کنند. در ابتدا این سس به نوعی سس اطلاق می‌شد که از قارچ یا ماهی که آن را داخل آب نمک گذاشته و با ادویه جات مزه دار نموده بودند تهیه می‌شد. برخی از موادی که برای تهیه این سس در قدیم به آن اضافه می‌کردند عبارت بودند از: ماهی کولی، صدف، خرچنگ، گردو، لوبیا قرمز، خیار، لیمو و انگور.

کچاپ خواص بسیار زیادی دارد، اما برخی از پژوهشگران معتقدند که به دلیل وجود نمک و شکر فراوان سایر ارزش های غذایی این محصول زیر سوال رفته و تحت الشعاع قرار می گیرند. همچنین سس کچاپ حاوی مقدار زیادی لیکوپین نیز می باشد که این ماده نوعی آنتی اکسیدان قوی به شمار می رود که از بروز برخی از سرطان ها جلوگیری بعمل می آورد. درصد بالای اثربخشی آن در آزمایش های علمی انجام شده بر روی برخی انواع سس های کچاپ ارگانیک به اثبات رسیده است. کچاپ های ارگانیک سه برابر انواع غیر ارگانیک خود حاوی لیکوپین هستند.

سس کچاپ اصولاً با سیب زمینی سرخ کرده، برگرها، و پیتزا و برخی از غذاهای موجود در فست فودها مورد استفاده قرار می گیرد و با انواع گوشت های بریانی و سرخ کرده نیز استفاده می شود. این سس معمولاً به عنوان مایه اصلی درست کردن سایر سس ها هم به شمار می رود.