دوای رفع حسرت در این ذکر نهفته است

محفل و مجلسی که در آن ذکر صلوات در کار نباشد، عامل حسرت برای صاحب خود خواهد بود. «عن الصادق علیه السلام قال: مَا اجْتَمَعَ فِی مَجْلِسٍ قَوْمٌ لَمْ یَذْکُرُوا اللّه عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ یَذْکُرُونَا إِلاّ کَانَ ذَلِکَ الَْمجْلِسُ حَسْرَهً عَلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».

امام صادق علیه السلام فرمودند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در هر مجلسی که ذکر خدا و یاد خدا نباشد و صلوات بر من فرستاده نشود، آن مجلس برای اهلش، مایه حسرت و وبال خواهد بود.

البته برای صلوات فرستادن دل و زبان باید یکی باشد؛ یعنی در حال غفلت، زبان مشغول ذکر صلوات نباشد، بلکه با تمرکز حواس مشغول صلوات باشد.

کتاب (چهل حدیث در باب اعجاز صلوات بر محمد و آل محمد) در ادامه مینویسید: هنگام فرستادن صلوات باید به گونه‌ای عمل کرد که گویی پیامبر حاضر است و مستقیماً به آن حضرت سلاممی کنیم.

از سفیان ثوری پرسیدند: یوم الحسره کدام روز است که حق تعالی می‌فرماید: «وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَهِ».

«بترسان ایشان را از روز حسرت». سفیان جواب داد: آن روز، قیامت است و حسرت همه خلق را فرو خواهد گرفت. زیرا نیکان حسرت می‌خورند که چرا از این بیش‌تر نیکی نکردیم و بد‌ها حسرت می‌خورند که چرا به سلوک راه حسنات مشغول نگشتیم. از او پرسیدند: «ای شیخ، آیا کسی خواهد بود که در آن روز حسرت نداشته باشد؟» گفت: «آری، کسی که در این دنیا مدام بر رسول خدا صلوات فرستاده باشد، در روز قیامت حسرت چیزی را نمی‌خورد.»

1- 1. اصول کافی، ج 4، ص 254، باب من یجب من ذکر اللّه، عزوجل فی کل مجلس، حدیث اول؛ وسائل الشیعه، ج 7، ص 198، ح 9104.