مهم‌ترین اقدامات حضرت ام‌البنین (س) چه بود ؟

حجت‌الاسلام مهدی غلامی، با تسلیت سالروز وفات حضرت ام‌البنین (س) و روز تکریم مادران و همسران شهدا،  گفت : حفاظت و حراست از خاطرات شهدای کربلا و تداوم رسالت آن‌ها ازجمله اقدامات این بانوی بزرگوار بود.

وی افزود: در هر عصری این مأموریت و رسالت می‌تواند به شکل‌های مختلف صورت بگیرد و آن حضرت در آن موقعیت از حربه مؤثر گریه سیاسی استفاده کرد.

حجت‌الاسلام غلامی ادامه داد: ایشان هر روز به بقیع می‌رفت و چنان جان‌سوز مرثیه و نوحه می‌خواند که مروان بن حکم حاکم وقت مدینه با آن قساوت قلب گریه می‌کرد: «کانَتْ ام‌البنین... تَخْرُجُ إِلَی الْبَقِیعِ فَتَنْدُبُ بنی‌ها أَشْجَی نُدْبَةٍ وَ أَحْرَقَهَا فَیَجْتَمِعُ النَّاسُ إِلَیْهَا یَسْمَعُونَ مِنْهَا فَکانَ مَرْوَانُ یَجِیءُ فِیمَنْ یَجِیءُ لِذَلِک فَلَا یَزَالُ یَسْمَعُ نُدْبَتَهَا وَ یَبْکی».

وی افزود: ام‌البنین که مادر چهار جوان یعنی حضرت عباس (ع)، عبدالله، عثمان و جعفر بود بعد از شهید شدن ایشان متوجه بقیع می‌شد و با جان‌گدازترین صدا برای آنان ناله و ندبه می‌کرد. مردم در اطراف او جمع می‌شدند و ناله وی را می‌شنیدند و گریه می‌کردند. در میان مردمی که در آنجا جمع می‌شدند، مروان بن حکم نیز حضور داشت که با شنیدن ندبه‌ها و ناله‌های آن بانو، گریه می‌کرد.

حجت‌الاسلام غلامی با بیان اینکه گریه و اشک، می‌تواند انواعی داشته باشد، اضافه کرد: در این راستا می‌توان به مواردی چون اشک خودسازی «لَأَبْکیَنَّ عَلَیْک بُکاءَ الْفَاقِدِین؛ ارْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ وَ سِلَاحُهُ الْبُکاء»، اشک شوق «تَری أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ»، اشک دروغین «وَ جَائُووا أَبَاهُمْ عِشَاءً یَبْکون» و ... اشاره کرد.

وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین انواع آن، اشک و گریه سیاسی است و کسی که از این قدرت و سلاح مؤثر در ادبیات سیاسی جهان، رونمایی کرد و برای پیشبُرد راهبردهای جبهه حق نهایت استفاده را از آن بُرد، امام خمینی (ره) بود.

حجت‌الاسلام غلامی گفت: ایشان در این خصوص فرمود: ما ملت گریهٔ سیاسی هستیم، ما ملتی هستیم که با همین اشک‌ها سیل جریان می‌دهیم و سدهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است، خُرد می‌کنیم.

وی اظهار کرد: بنیان‌گذار گریه سیاسی، حضرت زهرای اطهر (س) است و حضرت ام‌البنین (ع) از استمراردهندگان این روش مبارزه یعنی گریه سیاسی به نحو احسن است.