چرا در نقرسی‌ها خطر لخته شدن خون بالاست؟

بررسی‌های جدید محققان نشان می‌دهد با بالا رفتن سن، احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها نظیر نقرس افزایش می‌یابد. به گفته پژوهشگران خطر لخته‌شدن خون در میان مبتلایان به نقرس، حدود ۷۹ درصد بیشتر از سایرین است. علاوه بر این نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد خطر تشکیل لخته‌های خونی در بیماران مبتلا به نقرس، در ۱۰ سال اول پس از تشخیص آن، ۲۵ درصد بیشتر از سایر مواقع است.

به گفته یکی از اعضای مرکز تحقیقات آرتروز دانشگاه کیل در استافورد شایر انگلستان، صرف‌نظر از وضعیت نقرس، خطر لخته‌شدن خون با افزایش سن، بیشتر می‌شود. کنترل نقرس با مصرف داروهای کاهش اسید اوریک مانند "آلوپورینول" امکان‌پذیر بوده و با کاهش چشمگیر غلظت این اسید، بروز حملات دردناک نقرس نیز کاهش می‌یابد. پژوهشگران معتقد هستند خطر ایجاد لخته خون در افراد مبتلا به نقرس همچنان پایین است.

این امر نشان می‌دهد که ممکن است هیچ نیازی به درمان پیشگیرانه‌ برای کاهش خطر لخته خون در آن‌ها نباشد؛ بنابراین ابتلا به نقرس به تنهایی برای استفاده از داروهای ضد انعقاد خون کافی نسیت. موضوع قابل توجه این است که التهاب مزمن، خطر لخته‌شدن خون را از طریق مکانیسم‌های مختلف افزایش می‌دهد. تحقیقات پیشین نیز بیماری‌های روماتیولوژیکی مانند آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) و لوپوس را به عنوان فاکتورهای مهم در افزایش خطر لخته شدن خون معرفی کرده‌است.

به گفته محققان اگرچه خطر لخته‌شدن خون به تنهایی برای مداوای پیشگیرانه کافی نیست، اما به محض تشخیص نقرس به ویژه در بزرگسالان، مراقبت‌های بالینی ضرورت دارد. علاوه بر نقرس، عوامل زیادی مانند مصرف سیگار، چاقی و استفاده از استروژن، خطر لخته‌شدن خون را افزایش می‌دهد؛ افراد کم‌تحرک و کسانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، نیز در معرض خطر لخته‌شدن خون قرار دارند.

نتایج این تحقیق در نشریه CMAJ مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شده است.