چگونه کودک را بدون تنبیه تربیت کنیم؟

روش هایی برای تربیت کودک بدون تنبیه

بعضی از والدین برای تربیت فرزند خود از کتک گرفته تا محروم کردن و ناسزا گفتن و استفاده از الفاظی چون دوست ندارم استفاده می کنند و از طرفی والدینی معتقدند نباید کودک را تنبیه کرد و تلاش می‌کنند با تشویق فرزند خود را تربیت کنند.

گاهی والدین به دلیل مشکلات روزمره و فشارهایی که در طول روز با آنها وارد می‌شود ناخواسته در مقابل رفتارهای کودکان خود فریاد می‌زنند یا عزت نفس کودک را مورد آسیب قرار می‌دهند و با تکرار این رفتار خود موجب می‌شود که کودکان  اعتماد خود را نسبت به والدین از دست بدهند و در آینده رفتارهای منفی را نسبت به دیگران نشان دهند.

شیوه های تربیتی نادرست چیست؟

داشتن رفتارهای خشن تنبیه بدنی موجب می ‌شود کودک گستاخ تر شود و بعد از هر تنبیه تلاش خود را می‌کند که در مقابل رفتار والدین خود مقاومت داشته باشد البته که هیچ گاه این خاطره های بد از ذهن او پاک نمی‌شود و در بزرگسالی به صورت یک عغده خود را نشان می‌دهد به طوری که فرد تلاش می کند بر سر کودکان دیگر این رفتار را تلافی کند.

بهترین راهکار ها برای فرزند پروری

یکی از شیوه های جایگزینی تنبیه بدنی محروم کردن موقت کودکان از فعالیت های محبوب آنها می باشد در صورت استفاده از این شیوه علت محرومیت را به کودک توضیح دهید البته سعی کنید که این روش را زیاد مصرف نکنید زیرا موجب بی اثری آن می شود سپس در انتخاب محل تنبیه دقت کنید و در جایی باشد که کودک حس کند از چیزی محروم شده است مثلا برای کودکی که از هر موقعیتی استفاده می کند به کوچه برود بستن در حیاط کار درستی نمی باشد و نباید برای تنبیه کودک او را به اتاقی تاریک فرستاد و یا آن که به حمامی تاریک  فرستاد.

مدت زمان تنبیه را در نظر بگیرید

برای هر کودک مدت زمان تنبیه متفاوت می باشد مثلا برای یک بچه دو ساله دو دقیقه تنبیه کافی است و یا برای یک بچه ۵ ساله ۵ دقیقه زمان مناسبی می باشد در صورتی که بعضی از والدین برای همه کودکان خود در هر سنی یک زمان مشخص را تعیین می نمایند.

مقاومت کودک در برابر تنبیه

اگر کودک شما در مقابل تنبیه ایستادگی نمود مثلاً از محلی که برای تنبیه او در نظر گرفته اید فرار کرد می توانید به جای آن حق بازی کردن به صورت ۵ دقیقه را از او بگیرید.

داشتن توقع زیاد از کودکان

اکثر والدین از کودکان خود توقع بسیار زیادی دارند و می خواهند که فرزند آنها مانند یک فرد بالغ رفتار کند.مثلاً برای رفتن به یک رستوران از کودک خود می‌خواهند که منظم و مرتب پشت میز بنشیند و صدایی نکند در صورتی که کودک با بزرگسال متفاوت است.

آموزش به فرزندان

اگر کودکی دچار کار خطرناکی شد والدین نباید تنها بر سر او فریاد بزنند، بلکه آنها وظیفه دارند که به  کودکان آموزش بدهند مثلا اگر کودک بی احتیاط از خیابان رد شد به جای فریاد زدن بر سر او روش های درست رد شدن از خیابان را به او یاد بدهند.

گذراندن وقت با فرزند

کودکان نیاز بسیار زیادی به توجه والدین دارند .سعی کنید به کودکان خود توجه تمام و کمال توجه داشته باشید و عشق ورزید.

از کودکان خود رفع مسئولیت نکنید

اگر از خواستید که وسایل اسباب بازی هایش را جمع کند و از این کار سر باز زد بعد از آن که او را تنبیه کردید مجدداً از کودک بخواهید که وسایل را جمع کند تا یاد بگیرد که ناسازگاری برای انجام انجام ندادن امور موثر نمی باشد.

زمان تنبیه

در هنگام انجام دادن کاری نادرست توسط کودکان به سرعت او را تنبیه نکنید و سعی کنید در جلوی دیگران به او گوشزد نکنید و اجازه دهید در مکانی مناسب که شما و کودکتان حضور داشتید  موارد را گوشزد نمایید و یا در مقابل کار نادرست کودکان تنبیه آنها را به آینده موکول نکنید مثلاً نگویید تو هر کاری دوست داری بکن من فردا تو را به پارک نمی‌ برم موکول کردن تنبیه به آینده موجب می‌شود که اثر خود را از دست بدهد .

به کودکان خود احترام بگذارید

اگر به کودکان خود چه در فضای خانه و چه در جلوی دیگران احترام بگذارید  اعتماد به نفس او را افزایش داده اید و اگر شما به آن‌ها اهانت نمایید کودکان در آینده یاد می‌گیرند که نسبت به دیگران توهین کنند.