حفظ کاهش وزن مهم‌تر از کاهش وزن است

پروفسور آریا شارما از دانشگاه آلبرتا در کنگره جهانی دیابت ۲۰۱۹ گفت: جوامع زیادی هستند که اضافه وزن را یک بیماری مزمن درنظر می‌گیرند. علت این امر آن است که حتی اگر بیماران وزن کم کنند، بعد از مدتی، دوباره به حالت اولیه باز می‌گردند که البته استثنائات نادری هم در این مورد وجود دارند.

وی افزود که بنابر گزارش Korea Biomedical Review تمام افراد از جمله بیماران و پزشکان معتقدند که کنترل اضافه وزن کار ساده‌ای است و برای کنترل کالری، صرفاً باید یک تعادل انرژی برقرار ساخت.

آریا شارما در ادامه با اشاره به اینکه ما می‌توانیم مصرف کالری را با کمتر خوردن و همینطور سوزاندن آن با انجام ورزش‌های بیشتر کنترل کنیم، تاکید کرد به همین دلیل است که ما معتقدیم رسیدن به تعادل مشخصی از کاهش وزن می‌تواند کار ساده‌ای باشد. بنابراین انجام این کار از لحاظ تئوری چندان دشوار نیست.

وی ادامه داد: با این وجود، مسئله‌ای که در اینجا وجود دارد، حلقه مفقوده‌ای است که میان کنترل مصرف و سوزاندن کالری وجود دارد و مردم از آن غفلت می‌کنند.

این استاد دانشگاه اظهار داشت که این حلقه مفقوده یک سامانه فیزیولوژیکی بسیار پیچیده، پیشرفته و کارامد است که برای هدف خاصی طراحی شده و کار آن، دفاع از بدن فرد در برابر کاهش وزن است.

پروفسور آریا شارما در ادامه مطالب خود با اشاره به اینکه متاسفانه وقتی که تلاش می‌کنیم با هر روشی وزن خود را کاهش دهیم، سیستم بدن در برابر ما مقاومت می‌کند، گفت: سازش با کاهش وزن می‌تواند شامل تغییرات هورمونی، افزایش اشتها، کاهش نرخ سوخت و ساز و فعالیت گرمازایی باشد.

وی ادامه داد: من تنها به چیزی علاقمندم که بتواند بهترین راه برای حفظ کاهش وزن باشد و نه نحوه کاهش وزن. نخستین چیزی که باید به آن دست پیدا کنیم نوعی درمان اضافه وزن است که بیمار بتواند آن را برای همیشه ادامه دهد، در غیر اینصورت اگر مدیریت اضافه وزن تنها برای یک مدت‌زمان مشخص ادامه پیدا کند، نمی‌تواند درمانی برای اضافه وزن باشد.

این استاد دانشگاه از روش‌های مورد استفاده بیمارستان‌ها برای درمان اضافه وزن همچون اصلاحات رفتاری از جمله رژیم‌درمانی و ورزش و روش‌های عمل جراحی نام برد.

وی تصریح کرد: اصلاح رفتاری مانند کنترل خوردن یا ورزش معمولاً به بیماران کمک می‌کنند تا ۳ تا ۵ درصد از وزن خود را کاهش دهند. مشکل این است که اگر فرد اصلاح رفتاری خود را متوقف کند، وزن کاهش یافته باز خواهد گشت. با این وجود شارما اظهار داشت که جراحی راهکار نهایی و دائمی برای درمان اضافه وزن نیست. او گفت: به عنوان مثال، نزدیک به یک میلیون و پانصد هزار نفر از افراد واجد شرایط جراحی وجود دارند ولی در هر سال ۱۰۰ هزار عمل جراحی در کانادا انجام می‌شود.

شارما در ادامه گفت که نخستین گام در این راستا این است که بپذیریم اضافه وزن چیزی نیست که بتوان آن را یک بار برای همیشه درمان کرد، بلکه باید اذعان کنیم بیماری مزمنی است که نیازمند مدیریت مناسب است.

وی خاطرنشان کرد: قلمداد کردن اضافه وزن به عنوان یک بیماری مزمن می‌تواند برای این بیماران، در جهت کاهش اثرات آن به عنوان یک عیب یا نا‌هنجاری مفید باشد و دسترسی بهتری به پیشگیری اضافه وزن و مدیریت آن فراهم سازد.