عوارضی که با سزارین گریبان گیرتان می‌شود

شیرین نیرومنش متخصص زنان، زایمان و نازایی و فلوشیپ پریناتولوژی (حاملگی‌های پرخطر) درباره مواردی که انجام جراحی سزارین ضرورت پیدا می‌کند، اظهار کرد: افرادی که سابقه سزارین قبلی یا تنگی لگن دارند، جنین آن‌ها خیلی بزرگ است یا در مواقعی که پا‌ها یا اندام‌های جنین در مقابل دهانه رحم قرار گرفته باشند یا سر جنین به سمت پایین نچرخیده باشد، وجود جفت سرراهی و خون‌ریزی‌های دوران بارداری، انجام سزارین ضرورت پیدا می‌کند.

او بیان کرد: سزارین در اوایل و سال‌های قبل عوارض زیادی داشت. این عمل مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است عوارض جراحی و بیهوشی داشته باشد که از جمله عوارض جراحی آن می‌توان به خون‌ریزی هنگام عمل و عفونت پس از عمل اشاره کرد. بیشتر متخصصان بیهوشی انجام سزارین را با بی‌حسی موضعی از کمر یا اسپاینال (اپیدورال) پیشنهاد می‌کنند. در این روش به کمک سوزن‌های خیلی باریک بین مهره‌های کمر فرد داروی بی‌حس کننده تزریق می‌شود، بنابراین انجام سزارین به کمک این روش بسیار خوب است، زیرا دارویی به جریان خون مادر و جنین وارد نمی‌شود.

این متخصص زنان، زایمان و نازایی افزود: در برخی موارد که انجام بی‌حسی موضعی از کمر برای مادران امکان‌پذیر نیست، مادر به طور کامل بیهوش می‌شود و تحت عمل سزارین قرار می‌گیرد. به احتمال زیاد عوارض بیهوشی کامل از بی‌حسی موضعی بیشتر است که از جمله این عوارض می‌توان به مشکلات تنفسی و ریوی اشاره کرد. این احتمال وجود دارد که موقع بیهوشی مادر استفراغ کند و مواد اسیدی حاوی ترشحات معده به درون ریه وارد شود و عوارض ریوی را به دنبال داشته باشد.

نیرومنش تأکید کرد: زنان باردار قبل از انجام عمل سزارین باید تحت بررسی کامل قرار بگیرند تا اگر سابقه بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی، کبدی و اختلالات انعقادی خون دارند یا اینکه در طول بارداری به دیابت، فشارخون بالا یا مسمومیت بارداری مبتلا هستند، پزشک جراح و متخصص بیهوشی برای جلوگیری از بروز عوارض تمهیدات لازم را  برای آنها بیندیشند.

او تصریح کرد: زنان مبتلا به دیابت که در بیشتر موارد چاق هستند و جنین بزرگ هم دارند، احتمال اینکه هنگام سزارین به علت ابتلا به دیابت به خون‌ریزی یا عفونت پس از عمل دچار شوند یا اینکه به علت داشتن جنین بزرگ، رحم پس از سزارین به خوبی جمع نشده و مادر به خون‌ریزی دچار شود، بیشتر است، اما اگر زنان در طول بارداری به طور دقیق تحت کنترل پزشک باشند و آزمایش‌های خود را طبق دستور پزشک به طور مرتب انجام دهند، عوارض ناشی از بارداری و زایمان به حداقل می‌رسد.

این متخصص زنان، زایمان و نازایی گفت: هر فردی که به هر علتی تحت عمل جراحی قرار بگیرد، ممکن است به چسبندگی شکم، بین رحم و روده‌ها دچار شود که این چسبندگی اغلب خیلی شایع نیست و خطر جدی برای شخص ایجاد نمی‌کند، ولی زنانی که در گذشته سزارین شده‌اند به ویژه اشخاصی که ۲ تا سه بار تحت عمل سزارین قرار گرفته‌اند، چسبندگی در حفره شکم به ویژه چسبندگی غیرطبیعی جفت به دیواره رحم (جفت اکرتا)  در آنها مشاهده می‌شود.

نیرومنش اظهار کرد: در چسبندگی غیر طبیعی جفت به دیواره رحم، جفت در دیواره رحم و داخل عضلات رحم فرو می‌رود و پس از زایمان که باید جفت به طور طبیعی به فاصله پنج تا ۱۰ دقیقه پس از زایمان به طور کامل از رحم جدا شود، این اتفاق نمی‌افتد و خون‌ریزی‌های شدید بروز پیدا می‌کند و در پاره‌ای از موارد خطر‌های جانی برای مادر ایجاد می‌شود.

او بیان کرد: پیشنهاد می‌شود افراد تا آنجا که ممکن است زایمان طبیعی داشته باشند و زنانی که تحت عمل سزارین در گذشته قرار گرفته‌اند، به عبارتی یک تا سه بار سزارین کرده‌اند، در اواسط یا اواخر دوران بارداری خود یک سونوگرافی از نظر جفت آکرتا انجام دهند تا اگر جفت به طور غیر طبیعی به دیواره رحم چسبندگی دارد، در این صورت عمل سزارین بسیار مشکل می‌شود و احتمال اینکه هنگام سزارین برای نجات جان مادر ضرورت پیدا کند که رحم همراه جفت خارج شود، وجود دارد.

این متخصص زنان، زایمان و نازایی افزود: زنانی که به چسبندگی غیرطبیعی جفت به دیواره رحم دچار هستند، باید عمل سزارین آنها در مراکز درمانی مجهز و با دقت کامل انجام شود و موقع عمل حداقل دو جراح زنان حضور داشته باشند.

نیرومنش یادآوری کرد: از دیگر افرادی که در معرض چسبندگی غیرطبیعی جفت به دیواره رحم قرار دارند، می‌توان به زنانی که سابقه کورتاژ داشته و خانم‌هایی که بیش از  سه تا چهار بار زایمان طبیعی کرده‌اند، اشاره کرد.