مواد شیمیایی سمی که در غذای کودکان وجود دارد

بر اساس یک گزارش جدید در آمریکا و با بررسی‌های انجام شده بر روی 168 غذای کودک مشاهده شد که از هر 4 مورد، 1 مورد حاوی فلزات سنگین است.

مقادیر سموم یافت شده در غذاهای کودک اندک است؛ اما متخصصین خاطرنشان کردند آرسنیک، سرب و سایر فلزات سنگین، علل آسیب‌های عصبی تکاملی هستند. قرار گرفتن مداوم در معرض این مقادیر هر چند کم و مواجهه با این مواد خطرناک به ویژه در اوایل دوران کودکی خطرناک است. اثر تجمعی قرارگیری در معرض مواد سمی چیزی است که باعث افزایش اهمیت این نگرانی و نیاز به اقدامات لازم می‌شود.

در بعضی موارد، سموم منشأ طبیعی دارند. به عنوان مثال، 4 مورد از 7 مورد غلات برنج کودکان، حاوی مقدار آرسنیک معدنی بالاتر از حد استاندارد (100 قسمت بر هر یک میلیارد) تعیین شده توسط سازمان غذا و دارو است.

از آنجا که این موضوع شناخته شده است که برنج به راحتی آرسنیکموجود در خاک را جذب می‌کند، کارشناسان سلامت به والدین توصیه می‌کنند، غذای جایگزینی برای کودک پیدا کنند. مانند جو دوسر به جای غلات برنج. انتخاب چنین جایگزینی می‌تواند میزان قرارگیری در معرض سم را تا 80 درصد کاهش دهد.

از جمله مواد غذایی پرخطر برای اطفال می‌توان به میان‌وعده‌ها و وعده‌های حاوی برنج (مانند غلات برنج کودکان، بیسکوییت دندانی و برنجک)، هویج و سیب‌زمینی شیرین و آبمیوه‌ها اشاره کرد.

چه غذاهایی برای کودک مناسب است؟

از جمله گزینه‌های مطمئن برای کودکان خردسال، میان وعده‌های بدون برنج، غلات بدون برنج (مانند غلات چندگانه و جو دوسر) و غذاهای بدون برنجی که درد درآمدن دندان را تسکین می‌دهد (مانند موز یخ‌زده یا خیار سرد) است.

از والدین خواسته می‌شود انواع سبزیجاتی که حاوی مواد مغذی هستند را برای کودک انتخاب کنند و بیش از حد به مواد غذایی که ممکن است حاوی مقادیر بالای سموم باشند، متکی نباشند.

هیچ‌گاه دلیل سالمی برای دادن آبمیوه‌های آماده و صنعتی به کودکان وجود نداشته است، بنابراین از والدین خواسته شده است که از این گزینه نیز صرف‌نظر کنند. می‌توان به جای این موارد، میوه‌ها و سبزیجات بخارپز شده و پوره شده را جایگزین کرد

باید مطمئن شوید که کودکتان رژیم غذایی متنوعی دارد. متنوع بودن رژیم غذایی اطفال می‌تواند این اطمینان را حاصل کند که مواد مغذی مصرف شده می‌توانند به عنوان یک حائل در جذب فلزات سنگین عمل کنند و یا به بدن در از بین بردن آن‌ها کمک نمایند.

چندین مطالعه در مورد سطوح متفاوت آرسنیک در برنج بحث کرده‌اند و سال‌هاست که به والدین گفته می‌شود از غلات برنج آماده برای کودکان دوری کنند. همچنین بر اساس آنچه محققان درباره سطوح بالای مواد سمی موجود در سبزیجات ریشه‌ای نشان داده‌اند، پیشنهاد می‌شود مصرف این نوع سبزیجات در کودکان را به حداقل برسانید.

همچنین هیچ‌گاه دلیل سالمی برای دادن آبمیوه‌های آماده و صنعتی به کودکان وجود نداشته است، بنابراین از والدین خواسته شده است که از این گزینه نیز صرف‌نظر کنند. می‌توان به جای این موارد، میوه‌ها و سبزیجات بخارپز شده و پوره شده را جایگزین کرد.

یکی از نکات مهمی که والدین باید به خاطر بسپارند این است که، شاید آن‌ها، خواسته یا ناخواسته، با وجود خواندن برچسب روی محصولات، همه این عناصر را نشناسند و غذاها و آبمیوه‌های موجود در بازار را برای کودک خود تهیه کنند. اما این محصولات می‌توانند مقادیر زیادی سدیم، مواد نگهدارنده،رنگ‌های مصنوعی، سموم دفع آفات و سایر مواد آلاینده یا مواد افزودنی داشته باشند.

حتی مواد ارگانیک هم می‌توانند آلوده شوند

با این حال، حتی غذاهای ارگانیک تهیه شده بدون سموم دفع آفات شیمیایی نیز از آلودگی سمی خاک و آب در امان نیستند. استاندارهای ارگانیک به این موارد نمی‌پردازند و غذاهای کودکان نیز به همان اندازه غذاهای دیگر، تحت تأثیر قرار می‌گیرند. از آنجا که فلزات سنگین در زنجیره غذایی قرار دارند، تولید غذاهای کودک بدون عارضه سمی نیاز به منابع آزمایشات بسیار دقیق دارد. به عنوان مثال، سبزیجات ارگانیک که در کنار بزرگراه‌های قدیمی رشد می‌کنند، ممکن است به علت عبور اتومبیل‌ها با دود ناشی از سوخت بنزین در طی سال‌ها، در خاک آلوده رشد کنند. بنابراین بهتر است از محصولات مناطق با خاک غیرآلوده استفاده شود.

فرآیند تولید

فرآیند تولید همچنین ممکن است آلودگی ناشی از فلزات را به مواد غذایی وارد کند. برای جلوگیری از این مشکل، برخی شرکت‌ها به تجهیزات فولاد ضد زنگ روی آورده‌اند.

گاهی در تأسیسات صنعتی، مواد با دست ساخته شده و به جای پاستوریزه شدن با گرما، تحت فشار آب سرد پالایش می‌شوند.

از آنجا که شرکت‌های مواد غذایی کودک داوطلبانه آزمایشاتی را انجام می‌دهند، ممکن است که غذاهای آن‌ها دارای سموم کمتری نسبت به کالاهایی باشد که در فروشگاه مواد غذایی می‌بینید.

وقتی سازمان غذا و دارو با جدیت برخورد می‌کند، شرکت‌های تولیدکننده سریع‌تر و مؤثرتر عمل می‌کنند تا میزان سموم موجود در محصولات خود را کاهش دهند.