با فکر کردن چه مقدار کالری می سوزانیم؟

 این به ترتیب به ۳۵۰ یا ۴۵۰ کالری در روز برای میانگین زن یا مرد تبدیل می شود. در دوران کودکی، مغز حتی میزان کالری بیشتری می سوزاند. در سنین ۵ تا ۶ سال، مغز به طور متوسط می تواند از ۶۰٪ انرژی بدن به سمت بالا استفاده کند. گلوکز در واقع مغز را به عنوان پر انرژی ترین ارگان بدن تبدیل می کند، اما در کل فقط ۲٪ از وزن بدن را تشکیل می دهد.

بیشتر انرژی جذب شده توسط مغز به فعال کردن سلول های عصبی در مغز برای ارتباط با یکدیگر از طریق سیگنال های شیمیایی منتقل شده در ساختارهای سلولی به نام سیناپس اختصاص دارد. انرژی زیادی به سمت شلیک سیناپس می رود. این امر حمل و نقل زیادی از یون ها را از طریق غشاها انجام می دهد، که تصور می شود که یکی از گرانترین فرآیندهای مغز است.

به علاوه، مغز هرگز واقعاً استراحت نمی کند. هنگامی که می خوابیم، برای حفظ عملکرد بدن، هنوز هم به سوخت نیاز دارد تا سیگنال های بین سلول ها را از بین ببرد. علاوه بر این، سرویس دهی به مغز ناوگان سلول هایی است که برای تغذیه نورون ها وجود دارد. و این سلول ها همچنین برای زنده ماندن و ادامه کار خود به سهم خود از گلوکز بدن نیاز دارند. منابع عظیمی که برای ساختن مغز اختصاص داده می شود همچنین به توضیح این مسئله کمک می کند که چرا در دوره های رشد فشرده، هنگامی که ما ۵ یا ۶ ساله هستیم، نیاز مغزهای ما تقریباً سه برابر میزان انرژی مورد نیاز مغز بزرگسالی ماست.

هنگامی که برای یادگیری چیزهای جدید تمرین می کنیم، مغز ما برای افزایش انتقال انرژی در مناطق [مغز] توسط آموزش فعال می شود. با گذشت زمان، هرچه در انجام یک کار خاص ماهر تر می شویم، مغز دیگر نیازی به تلاش برای انجام آن ندارد، بنابراین انجام این کار در نهایت به انرژی کمتری نیاز دارد.

ما از بیشتر فعالیت هایی که در مغز در حال انجام است آگاه نیستیم. به عبارت دیگر، یادگیری یک کار جدید یا انجام کار دشوار، در واقع بیشترین بخشی از انرژی کار مغز نیست. در واقع، هنگامی که ما چیزهای جدید را یاد می گیریم یا می آموزیم که چگونه فعالیت های جدیدی انجام دهیم، میزان انرژی وارد شده به آن فعالیت جدید در مقایسه با بقیه مصرف کلی انرژی مغز نسبتاً کم است.