نشانه های خارش در ناحیه پیشانی صورت
آیا مدام در ناحیه ی پیشانی خود احساس خارش می کنید؟ پوست خارش دار، که به عنوان سوزش نیز شناخته می شود، می تواند به وسیله طیف وسیعی از محرک ها، عفونت ها یا شرایط روحی ایجاد شود.
آیا مدام در ناحیه ی پیشانی خود احساس خارش می کنید؟ پوست خارش دار، که به عنوان سوزش نیز شناخته می شود، می تواند به وسیله طیف وسیعی از محرک ها، عفونت ها یا شرایط روحی ایجاد شود.
تشخیص علت خارش پیشانی ممکن است دشوار باشد، اما احتمالا این عارضه ناشی از یک مشکل روانی ساده است که می تواند در خانه نیز درمان شود.
با این حال، اگر خارش پیشانی شما با نشانه های دیگری همراه است یا به وسیله ی استرس ایجاد شده، بهتر است در اولین فرصت به پزشک معالج خود مراجعه کنید.
علل خارش پیشانی
خارش پیشانی می تواند توسط انواع مختلفی از محرک های انسانی و طبیعی ایجاد شود. در اغلب موارد، خارش پیشانی موقت و قابل درمان است.
خارش پیشانی بدون وجود بثورات
تشخیص علت خارش پیشانی بدون وجود هیچ گونه بثورات یا لکه ای می تواند گیج کننده باشد.
بدون نشانه های قابل توجه، تشخیص خارش پیشانی ممکن است دشوار باشد.
در اینجا چند علت رایج که ممکن است باعث بروز این مشکل شوند ذکر گردیده اند:
آلرژی. اگر با چیزی که معمولا باعث واکنش آلرژیک می شود، تماس داشته باشید، پیشانی شما ممکن است به علت تماس با این ماده ی آلرژیک دچار خارش شود. اگر در تماس با آلرژی شناخته شده ای قرار نگرفته اید، ممکن است آلرژی شما فصلی باشد. بهتر است چهره ی خود را مدام بشویید تا هر گونه ماده ی تحریک کننده باقی مانده که باعث ایجاد خارش می شود از روی آن زدوده شود. سعی کنید تماس با آلرژن ها را محدود کرده یا با آن ها تماس نداشته باشید.
محصولات مراقبت از مو. اغلب محصولات مراقبت از مو (مانند رنگ مو، شامپو، اسپری مو و ماوس) می توانند حاوی مواد شیمیایی خطرناکی باشند که ممکن است باعث خارش، خشک شدن پوست یا خارش سر و پیشانی شما شوند. این گونه محصولات شامل روغن های معدنی، سولفات ها، الکل ها و عطرها هستند. اگر فکر می کنید که یک محصول جدید مراقبت از مو ممکن است باعث خارش پیشانی شما شده باشد، فورا استفاده از آن را کنار بگذارید.
هدبند و کلاه. وسایل شخصی مانند کلاه، هد بند، یا انواع سربندها می توانند موجب خارش و تحریک ناحیه ی پیشانی شوند. این امر ممکن است به علت واکنش پوست پیشانی شما با پارچه یا گرما و عرق ناشی از استفاده از کلاه یا هد بند به وجود آید. برای چند روز بهتر است از کاه یا هدبند استفاده نکنید تا ببینید که آیا مشکل شما بهبود می یابد یا خیر.
پوست خشک و بهداشت. خارش پیشانی ممکن است ناشی از پوست خشک یا آکنه باشد. اگر پوست شما به طور کاملا واضحی خشک شده باشد، بهتر است منطقه ای که پوستش خشک شده را بشویید و از یک مرطوب کننده ضدعفونی کننده برای منطقه ی مورد نظر استفاده کنید. اگر مرطوب کننده فایده ای نداشت و یا خارش شما بهبود نیافت، با پزشک خود مشورت کنید.
خارش پیشانی به همراه بثورات
بثورات معمولا به عنوان یک واکنش التهابی به یک ماده ی تحریک کننده بر روی پوست به وجود می آیند. بثورات پیشانی ممکن است قرمز، کبود یا سفید رنگ باشند و بافت های متفاوتی داشته باشند. اگر در پیشانی خود متوجه جوش های زیادی شدید و از علت آن مطمئن نیستید، بهتر است حتما زمانی را برای مراجعه به پزشکتان اختصاص دهید.
سایر علل رایج ابتلا به جوش پیشانی عبارتند از:
بثورات ناشی از گرما یا آفتاب سوختگی. اگر در پیشانی خود جوش هایی دارید و در هوای گرم مدام در خارج از منزل هستید، ممکن است دچار خارش ناشی از گرما یا آفتاب سوختگی شوید. بثورات ناشی از گرما و آفتاب سوختگی معمولا در طی چند روز از بین می روند، اما استفاده از لوسیون ها و ژل های فاقد نسخه می تواند برای از بین بردن خارش و تسکین آن ها مفید باشد. در آینده، از اقدامات پیشگیرانه ای مانند ماندن در سایه و یا اجتناب از سر پوش و کلاه و هد بند استفاده نمایید.
نیش حشرات و عنکبوت. اگر شما در پیشانی خود با بثورات قرمز رنگی مواجه شده اید که در حال افزایش هستند، بهتر است احتمال گزیده شدن توسط حشرات را نیز مد نظر قرار دهید. شما می توانید این نوع خارش را با استفاده از اسپری های حشره کش یا پوشانیدن سر از بین ببرید. اگر بر روی پیشانی خود شاهد تاول هایی به همراه بخش های ملتهب قرمز رنگ هستید، ممکن است توسط یک عنکبوت گاز گرفته شده باشید. اگر این تاول ها تا چند روز ناپدید نشوند یا اگر علائمی مانند تب، تهوع یا استفراغ را مشاهده نمودید، با پزشک خود مشورت کنید.
استرس. بثورات ناشی از استرس می توانند بر روی هر بخشی از بدن ظاهر شود. چهره و گردن احتمالا بهترین بخش هایی هستند که بثورات ناشی از استرس و فشار روحی در آن ها پدیدار می شوند . این گونه بثورات معمولا با افزایش فشار روحی و استرس، بیشتر نیز می شوند. ممکن است شما به علت اضطراب یا اختلال روانی در بخش های مختلف بدنتان احساس خارش کنید و این خارش می تواند با جوش و کهیر همراه بوده و یا عاری از آن ها باشد. اگر این علائم به طور مداوم ادامه پیدا کرد یا دوباره عود نمودند به پزشک خود مراجعه کنید.
بیماری های عفونی. شما ممکن است در تماس با باکتری هایی قرار داشته باشید که سبب بروز خارش هایی در ناحیه ی پیشانی تان شوند. از جمله ی این بیماری ها می توان به آبله مرغان، سرخک یا عفونت های قارچی اشاره کرد. اگر فکر می کنید که به یکی از این بیماری ها مبتلا شده اید، باید در اسرع وقت به دکتر خود مراجعه کنید.
درمان خارش پیشانی
خبر خوب این است که شما می توانید علائم خارش پیشانی را در خانه و با استفاده از داروها و درمان های خانگی از بین ببرید.
درمان های خانگی می تواند شامل موارد زیر باشد:
جوش شیرین
بلغور جو دوسر کلوئیدی
کمپرس یخ
لوسیون های ضدعفونی کننده
صابون ملایم
آنتی هیستامین های غیر دارویی مانند دیفن هیدرامین (بنادریل)، فکسوفنادین (آللوگرا) یا لوراتادین (آلوارت، کلاریتین)
در شرایطی که خارش یا خارش پیشانی شدیدتر شد، باید از موارد زیر پیشگیری کنید:
دوش آب گرم
لوسیون های معطر
قرار گرفتن در معرض گرمای بیش از حد
ماندن بیش از حد در زیر نور خورشید
صابون های سخت و شامپو
تماس با تحریک کننده های شناخته شده
خارش پیشانی و حاملگی
در دوران بارداری، زنان دچار تغییرات و اختلالات هورمونی مختلفی می شوند و این امر ممکن است باعث ایجاد انواع مختلفی از بیماری های پوستی در آن ها شود.
مشکلات پوستی ناشی از بارداری عبارتند از:
درماتیت آتوپیک
پسوریازیس
آکنه
خارش پوستی ناشی از بارداری
التهاب فولیکولی خارش دار
اگر از قبل با مشکلات پوستی مختلفی دست و پنجه نرم می کنید، تغییرات هورمونی ممکن است این شرایط را بیشتر تحت تاثیر قرار دهند.
گزارش شده است که برخی از بیماری ها مانند پسوریازیس و بیماری فاکس فوردیس در طی دوران بارداری بدتر نیز می شوند.
خبر خوب این است که بسیاری از مشکلات پوستی که در دوران بارداری ظاهر می شوند پس از زایمان از بین خواهند رفت.
بردن خارش پیشانی می تواند به وسیله محصولات مو، نیش حشرات، گرما و یا بسیاری از علل دیگر پدید آید.
به طور معمول، اگر پیشانی شما دچار خارش شده، می توانید آن را در خانه با مواد طبیعی و بدون دارو درمان کنید.
اگر دچار بثورات شدید پوستی شده اید و یا متوجه علائم دیگری شده اید که خارش ناخوشایندی دارند، پزشک خود را در جریان امور قرار دهید.
ارسال نظر