آب هواپیما از آنچه فکر می‌کنید کثیف تر است!
این گزارش دلهره‌آور، شرکت‌های هواپیمایی ایالات‌متحده را بر اساس کیفیت آب رتبه‌بندی می‌کند.
شاید بخواهید قبل از سفارش قهوه یا چای در هواپیما یا حتی شستن دستانتان با آب دستشویی دوباره فکر کنید. یک مطالعه جدید در مرکز سیاست‌گذاری مواد غذایی (Food Policy Center) کالج هانتر (Hunter College) در شهر نیویورک و سازمان غیرانتفاعی Diet Detective نگرانی‌هایی را در رابطه با کیفیت آب هواپیما مطرح می‌کند. این مرکز طی یک مطالعه و بررسی آب هواپیما در سال 2019 ،11 شرکت هواپیمایی اصلی و 12 شرکت هواپیمایی منطقه‌ای را بر اساس کیفیت آب آشپزخانه‌هایشان رتبه بندی کرده است.
رتبه‌بندی شرکت‌های هواپیمایی
بر اساس این رتبه‌بندی‌ها، آلاسکا ایرلاینز و الیجنت ایر دارای مطمئن‌ترین آب هستند در حالی که هواپیمایی جت‌بلو و اسپیریت ایرلاینز بدترین وضعیت را دارا هستند. هر شرکت هواپیمایی که در این تحقیق حضور داشت، بر اساس معیارهایی مانند اندازه ناوگان، وجود باکتری اشریشیا کُلی (نام علمی E. coli) و کلی‌فرم (نام علمی coliform) در نمونه‌های آب جمع آوری شده بین سال‌های 2012 تا 2019، و نقض در قانون آب آشامیدنی هواپیما (ADWR) سازمان حفاظت محیط‌زیست که در همین مدت ثبت شده است، "نمره بهداشت آب" از صفر تا پنج را دریافت کرده است.
نمرات سه یا بالاتر "آب نسبتا ایمن و تمیز" را نشان می‌دهد. در اینجا رتبه‌بندی شرکت‌های هواپیمایی اصلی ذکرشده است:
آلاسکا ایرلاینز (Alaska Airlines)
رتبه: 3.3
الیجنت ایر (Allegiant Air)
رتبه: 3.3
هاوایین ایرلاینز (Hawaiian Airlines)
رتبه: 3.1
فرانتیر ایرلاینز (Frontier Airlines)
رتبه: 2.6
ساوت‌وست ایرلاینز (Southwest Airlines)
رتبه: 2.4
دلتا ایرلاینز (Delta Air Lines)
رتبه: 1.6
امریکن ایرلاینز (American Airlines)
رتبه: 1.5
یونایتد ایرلاینز (United Airlines)
رتبه: 1.2
جت‌بلو (JetBlue)
رتبه: 1
اسپیریت ایرلاینز (Spirit Airlines)
رتبه: 1
قوانین مربوطه
سازمان قانون آب آشامیدنی هواپیما (ADWR)، که در اکتبر 2011 شروع به کار کرد، از شرکت‌های هواپیمایی خواستار تأمین آب آشامیدنی سالم است و از آن‌ها می‌خواهد که به‌طورمعمول مخازن آب هواپیما را ضدعفونی و شستشو دهند و همچنین نمونه‌های آزمایش آب برای باکتری‌های کلی‌فرم (coliform bacteria) را انجام دهند. هنگامی‌که شرکت‌های هواپیمایی در نمونه‌های آب کلی‌فرم (coliform) پیدا می‌کنند، باید مجددا آن را آزمایش کنند تا مشخص شود که حاوی اشریشیا کُلی (E. Coli) است یا خیر، اگر حاوی این باکتری بود، باید ظرف مدت 24 ساعت دسترسی عمومی به سیستم آب را قطع کرده، آب داخل مخزن را بیرون ریخته و آن را ضدعفونی کنند.
چارلز پلاتکین (Charles Platkin)، مدیر اجرایی مرکز سیاست‌گذاری مواد غذایی و بنیان‌گذار Diet Detective، معتقد است که زمان 24 ساعته بسیار کم است. درحالی‌که این مطالعه نشان داد که تخلفات قانون آب آشامیدنی هواپیما (ADWR) در سال‌های اخیر در کلیه شرکت‌های هواپیمایی کاهش‌یافته است، این احتمال وجود دارد که دلیل آن عدم اجبار توسط سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایالات‌متحده آمریکا(EPA) باشد که در آن دوره مجازات حقوقی زیادی صادر نکرده‌اند.
پلاتکین همچنین خاطرنشان کرد که یک استاندارد متفاوت، یعنی مقررات ملی اولیه آب آشامیدنی شامل آزمایش برای میکروارگانیسم‌های اضافی باشد، نه‌فقط کلی‌فرم (coliform).
او می‌گوید: «ما باید مطمئن شویم که تخلفات، مجازات و هزینه‌هایی در پی دارند تا باعث شود شرکت‌های هواپیمایی به قوانین عمل کنند. ما باید قوانین را سخت‌تر کنیم و آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین کیفیت آب هواپیماها به آن اضافه کنیم. این فقط یک عامل کثیفی نیست، بلکه نگرانی‌های بهداشت عمومی را در پی دارد.»
این گزارش آنچه را که مطالعات قبلی نشان داده‌اند تأیید می‌کند: شما نباید آب هواپیما را بنوشید.
مهمانداران پرواز، آب آشامیدنی را از بطری‌ها می‌ریزند، اما شرکت‌های هواپیمایی هنوز در قهوه و چای مورد استفاده‌شان از آب آشپزخانه استفاده می‌کنند. مسافران نیز هنگام شستن دست یا حتی نوشیدن آب از سینک توالت‌ها با آن تماس پیدا می‌کنند.
قهوه هواپیما درگذشته به دلیل نگرانی‌های دیگری در مورد تمیز بودن ظروف و حتی تأخیر در پرواز به خاطر قهوه ساز، موردانتقاد قرار گرفته بود. پلاتکین به مسافران توصیه می‌کند که از خوردن چای و قهوه، به‌خصوص در شرکت‌های هواپیمایی با کمترین امتیاز آب، خودداری کنند.
وی خاطرنشان کرد: «من دیگر دست‌های خود را در توالت نمی‌شویم و همیشه ضدعفونی‌کننده دارم. اگر دستانتان را با آب غیربهداشتی بشویید، روند کلی شستشوی دستتان را بی اثر می‌کند.
ارسال نظر