با تنبلی چشم بیشتر آشنا شویم

 طبق اعلام موسسه ملی چشم آمریکا از هر 100 کودک دو تا سه نفر درگیر عارضه آمبلوپی می‌شوند. همچنین درصورتی که این بیماری درمان نشود عوارض آن تا دوران بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند.

آمبلوپی به خودی خود در نتیجه تنبلی چشم نیست. این بیماری که قدرت بینایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد تنها یک مشکل بینایی نیست.

طبق اعلام موسسه ملی چشم آمریکا، «آمبلوپی» یک اصطلاح پزشکی است که بینایی یک چشم به دلیل ضعف در هماهنگی صحیح با مغز کاهش پیدا می‌کند. در این شرایط چشم ظاهری طبیعی دارد اما به دلایل متعددی مغز اطلاعات چشم دیگر را ترجیح می‌دهد.

حتی در مواقعی که مشکل اصلی کاهش قدرت بینایی به طور مثال نزدیک‌بینی با استفاده از عینک یا آب مروارید با جراحی برطرف شود، مغز همچنان به تمایل خود در استفاده از اطلاعات یک چشم ادامه می‌دهد. در حقیقت، در چنین مواردی مغز به کارگیری یک چشم را کنار می‌گذارد. آمبلوپی با رشد زودهنگام مغز و ارتباط آن با چشم‌ها مرتبط است.

کارشناسان معتقدند به این دلیل ضروری است بیماری تنبلی چشم در کودکان به موقع تشخیص داده شود. روش‌های درمانی که قدرت بینایی در چشم ضعیف‌تر را تحریک می‌کند می‌تواند رشد بخش‌هایی از مغز را که در قدرت بینایی نقش دارند تقویت کند.

عوامل موثر در بروز آمبلوپی به طور کلی به سه گروه تقسیم می‌شود:

*آنیزومتروپیا (عیوب انکساری)؛ به طور مثال نزدیک بینی، دوربینی

*استرابیسم (انحراف چشم)

*بیماری‌های چشمی همچون آب مروارید و افتادگی پلک.

متخصص چشم پیش از درمان آمبلوپی ، عوامل اصلی در بروز این عارضه را بررسی می‌کند. زمانیکه دلیل آمبلوپی مشخص و درمان شد تمرکز به بهبود ارتباط چشم-مغز تغییر می‌کند. بنابراین کودک می‌تواند بینایی کامل خود را بدست آورد.

به نقل از USNews، به گفته کارشناسان به منظور تضمین اینکه کودکان از بهترین امکان درمانی برخوردار شوند تشخیص اولیه آمبلوپی ضروری است. همچنین درصورتیکه والدین در مورد عملکرد صحیح چشم‌های فرزندشان نگرانی دارند باید مطمئن شوند که فرزندشان به درستی مورد ارزیابی و معاینه قرار گرفته‌است.