پای پرانتزی ارمغان تلخ بد نشستن + تمرین‌های درمانی

عارف سعیدی، مدرس دانشگاه و عضو انجمن فیزیوتراپی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار، درباره عارضه بیماری پای پرانتزی اظهار کرد: در این عارضه وقتی فرد می‌ایستد و مچ پا‌ها را به هم نزدیک می‌کند، بین زانو‌های فرد فاصله‌ای زیاد وجود دارد و زانو‌ها حالت کمانی به خود گرفته و به هم نمی‌چسبند.

مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده پای پرانتزی

این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران بیان کرد: از مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده پای پرانتزی می‌توان به علل ژنتیکی، کمبود ویتامین D، ضعف و تعادل نداشتن عضلات اطراف زانو، ابتلا به بیماری‌هایی مانند روماتیسم و نرمی استخوان، چرخش پا‌ها به سمت داخل، استفاده بیش از حد از پوشک در دوران نوزادی، ضعف یا کوتاهی در عضلات اطراف زانو به ویژه عضله همسترینگ یا چهار سر، نشستن یا ایستادن نادرست و شکستگی‌های استخوان که به خوبی جوش نمی‌خورند اشاره کرد، گاهی اوقات نوع شغل افراد به گونه‌ای است که فشار به شکل نامتعادل به پا‌ها وارد می‌شود، بنابراین پا‌ها حالت پرانتزی به خود می‌گیرند.

او افزود: مبتلایان به پای پرانتزی مستعد دچار شدن به آرتروز زودرس هستند، در این عارضه فشاری زیاد به سطح داخلی زانو وارد می‌شود، بنابراین بافت‌ها و عضلات داخلی زانو کوتاه شده و در بافت‌ها و عضلات خارجی زانو کشش ایجاد می‌شود.

سعیدی درباره ضرورت توجه به موقع به درمان پای پرانتزی تأکید کرد: هر چه سن فرد کمتر باشد، تمرین‌های درمانی مؤثرتر هستند، زیرا هنوز صفحات رشد استخوانی بسته نشده است، استفاده از کفی‌های طبی و در صورت نیاز زانوبند، برای رفع  پای پرانتزی پیشنهاد می‌شود.

چهار تمرین درمانی برای رفع پای پرانتزی

عضو انجمن فیزیوتراپی ایران تصریح کرد: در تمرین نخست از بیمار درخواست می‌کنیم به پشت بخوابد و پاهایش را به طور کامل صاف کند سپس یکی از پا‌ها را کمی به خارج بچرخاند و آن را در حالیکه با زمین زاویه ۴۵ درجه تشکیل داده است بالا بیاورد و ۵ ثانیه در این وضعیت نگه دارد. سپس پایش را به وضعیت اول برگرداند و این تمرین را برای پای دیگر تکرار کند، این تمرین باید روزانه ۲ بار (صبح و شب) هر بار ۲۰ مرتبه انجام شود.

او گفت: در تمرین دوم فرد باید روی زمین بنشیند و پای راستش را خم کند و آن را به شکل ضربدری در قسمت بیرونی ران پای چپ قرار دهد سپس آرنج دستش را دور زانوی خم شده بگذارد و آن را حداقل به مدت ۲۰ ثانیه فشار دهد و این تمرین را برای پای دیگر تکرار کند.

سعیدی ادامه داد: در تمرین سوم فرد باید روی صندلی بنشیند و در حالتی که پاهایش آویزان است، پاهایش را بالا بیاورد به طوری که مچ پا‌ها به سمت خودش باشد. سپس پا‌ها را به مدت ۵ ثانیه در این وضعیت نگه دارد، این تمرین باید روزانه ۲ بار، هر بار ۲۰ مرتبه انجام شود.

این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران اظهار کرد: در تمرین چهارم فرد باید حرکت کششی زانو را در حالت نشسته یا ایستاده انجام دهد، در این حرکت شخص باید دستش را به زمین برساند؛ سپس ۱۰ ثانیه مکث کند و به حالت اولیه برگردد، این تمرین باید روزانه ۲ بار، هر بار ۱۰ مرتبه انجام شود.

او یادآوری کرد: افراد قبل از انجام تمرین‌های فیزیوتراپی باید عضله‌های خود را گرم کنند تا حرکات کششی آسیبی را برای آن‌ها به همراه نداشته باشد، مبتلایان به پای پرانتزی نباید به اضافه وزن و چاقی دچار شوند، زیرا وزن زیاد این عارضه را تشدید می‌کند، بهترین و ساده‌ترین راه برای درمان پای پرانتزی مراجعه به موقع به پزشک و انجام تمرین‌های ورزشی با نظارت فیزیوتراپیست به مدت سه تا ۶ ماه است.