چرا نیاز دارید هر روز حداقل ده‌دقیقه چشمان‌تان را ببندید؟

حقوق ماهانه شما، تنها صرف هزینه‌های ضروری زندگی می‌شود و نیمه ماه، چیزی از آن در حساب‌تان باقی نمی‌ماند؟ به ندرت جایی برای خرج‌کردن در حوزه علائق و سرگرمی‌های‌تان باقی می‌ماند؟ وقتی شما سی روز، تنها و تنها برای ضروریات زندگی‌تان کار می‌کنید، طبیعی است که به‌مرور انگیزه‌تان برای فعالیت پایین می‌آید.

زندگی پشت این میز تمام می‌شود. همین میزی که هر روز خسته‌تر از قبل، ساعت‌های زیادی را پشتش می‌گذرانید. کاری که قرار بود امیدتان به آینده روشن را بیشتر کند، امروز اصلی‌ترین دلیل ناامیدی شماست. چرا؟ حالا که وضعیت اقتصادی‌تان به ثبات نسبی رسیده و کارهای‌تان هم مطابق برنامه و روی روال پیش‌ می‌روند، چرا این‌قدر احساس فرسودگی و افسردگی می‌کنید؟ چرا به آینده بدبین شده‌اید و نمی‌توانید با اشتیاق، از پله‌های ترقی بالا بروید؟

محققان می‌گویند تاثیر حالی که امروز دارید، به همین لحظه و همین اتاق محدود نمی‌شود. از نظر آنها فرسودگی شغلی، سلامت جسم و روان شما را تحت‌تاثیر قرار داده و تاثیری پایدار روی وضعیت فیزیکی و روانشناختی‌تان می‌گذارد.

 درک اینکه شما گرفتار یک خمودگی موقت و تقریبا بی‌ضرر شده‌اید، یا اینکه فرسودگی شغلی، مثل خوره به جان‌تان افتاده، دشوار نیست. نشانه‌های جسمی و روانی‌ای که در ادامه معرفی می‌کنیم، می‌توانند به شما در شناخت بهتر وضعیت‌تان کمک کنند.

درد می‌کشید؟

درد جسمی مزمن و به‌ظاهر بی‌دلیلی که آرام نمی‌گیرد، ممکن است به‌خاطر تاثیر فرسودگی روانی شما بر جسم‌تان، ایجاد شده باشد. سردرد، معده‌درد یا حتی کوفتگی و درد عضلانی -که حتی با استراحت هم التیام پیدا نمی‌کند- ممکن است به دلیل فرسودگی شغلی، شما را گرفتار خود کرده باشد.

خشمگین‌ هستید؟

زمین و زمان، اعصاب شما را به هم می‌ریزند؟ برای عصبانی‌شدن، به اتفاق خاص و دلیل عجیب و غریبی نیاز ندارید؛ سرما یا گرمای هوا، روشنی یا تاریکی یا حتی نگاه یک عابر در خیابان، می‌تواند اعصاب شما را خراب کند؟ خشمی که در وجود شما انبار شده است، ممکن است یکی از عواقب دچارشدن‌تان به فرسودگی شغلی باشد.

چیزی برای‌تان مهم نیست؟

ازدست‌دادن انگیزه و علاقه، بی‌تفاوتی و خلق پایین، به دلیل دچارشدن‌تان به فرسودگی شغلی، روان شما را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. اگر شغل‌تان شما را فرسوده کرده باشد، حتی نامه ترفیع هم خوشحال‌تان نمی‌کند. گذشته از این، بدبینی، احساسات منفی و نگاه آلوده به سوءتفاهم، نه تنها به کارتان، بلکه به روابط شخصی‌تان هم راه پیدا می‌کند.

خسته‌اید؟

حتی چند روز استراحت‌کردن و کم‌کردن فعالیت‌ها هم نمی‌تواند این حجم از خستگی را که به شما حمله کرده، التیام دهد. روزهای شنبه، به جای اینکه با نشاط به محیط کاری‌تان برگردید، خسته‌تر از چهارشنبه، پشت میزتان می‌نشینید. این خستگی بی‌دلیل و شدید ممکن است به‌خاطر فرسودگی شغلی سراغ شما آمده باشد.

کارتان، چقدر به علائق‌تان شبیه است؟

اگر کار و رویاهای شما در یک مسیر قرار ندارند، برای موازی حرکت‌کردن در مسیر رویاهای‌تان، چقدر انرژی صرف می‌کنید؟ خود شما، همین کسی که امروز هستید، چقدر به «من» رویاهای‌تان شبیه است؟ نکند شکاف زیاد این دو چهره، باعث فرسوده‌شدن شما شده باشد؟

چقدر با کسانی که دوست‌شان دارید، وقت می‌گذرانید؟

آخر هفته‌های‌تان، در خانه با خواب می‌گذرد یا در کنار دوستان‌تان؟ وقتی بعد از تاریک‌شدن هوا، از اداره بیرون می‌زنید، مبل خانه، تنها مقصد شماست؟ یا اینکه برای وقت‌گذراندن با عزیزان‌تان برنامه می‌چینید؟ محققان می‌گویند زمانی که برای بودن در کنار آدم‌های عزیز زندگی‌تان خرج می‌کنید، می‌تواند احتمال افسرده و فرسوده‌شدن‌تان را کاهش دهد.

روز دهم ماه، چقدر از حقوق‌تان در حساب باقی می‌ماند؟

حقوق ماهانه شما، تنها صرف هزینه‌های ضروری زندگی می‌شود و نیمه ماه، چیزی از آن در حساب‌تان باقی نمی‌ماند؟ به ندرت جایی برای خرج‌کردن در حوزه علائق و سرگرمی‌های‌تان باقی می‌ماند؟ وقتی شما سی روز، تنها و تنها برای ضروریات زندگی‌تان کار می‌کنید، طبیعی است که به‌مرور انگیزه‌تان برای فعالیت پایین می‌آید.

ساعات کارتان چقدر است؟

ساعات کار طولانی، شیفت‌های کار چرخشی و اضافه‌کاری‌های اجباری، در کنار آوارشدن کوهی از مسئولیت بر سر کارمندان، می‌تواند به افسرده و فرسوده‌شدن آنها منجر شود. اگر رئیسی پرتوقع دارید که از شما انتظار انجام‌دادن کار چند نفر را دارد، طبیعی است که هر روز فرسوده‌تر شوید.

فاصله محل کار تا خانه‌تان چقدر است؟

زمان زیادی که برای رسیدن به محل کارتان صرف می‌کنید، عامل دیگری برای فرسوده‌شدن‌تان است. اگر در یکی از شهرهای اطراف شهر محل سکونت‌تان کار می‌کنید یا اینکه مسیری طولانی و پرترافیک پیش روی‌تان است، بعید نیست که هر روز خسته‌تر از قبل شوید.

چقدر تحرک دارید؟

کم‌تحرکی، آفت سلامت جسم و روان شماست. اگر هر روز حداقل 30 دقیقه ورزش کنید، (حتی در صورتی که این زمان، متوالی نباشد) حس‌تان به زندگی، بهتر از قبل می‌شود. به گفته محققان، کارمندانی که وقت یا میلی به ورزش‌کردن ندارند، زودتر فرسوده می‌شوند.

چقدر در سکوت، به دنبال آرامش می‌گردید؟

اگر هر روز حداقل 10 دقیقه در سکوت و آرامش، چشم‌های‌تان را روی هم بگذارید و شب‌ها حدود 7 ساعت متوالی بخوابید، کمتر دچار فرسودگی می‌شوید. وقتی خستگی‌تان روی هم انبار می‌شود، روان شما هم درست مانند جسم‌تان، فرسوده خواهد شد و اضطراب و افسردگی، پایش را به زندگی‌تان باز می‌کند.

خورد و خوراک‌تان چطور است؟

فرسودگی‌ای که گرفتارش شده‌اید، همیشه به‌خاطر شغل شما ایجاد نمی‌شود. گاهی کمبود ویتامین‌هایی چون گروه B و D، محرومیت از امگا3 و کمبود روی و آهن، توان روان‌تان را کاهش می‌دهد و شغلی که در واقعیت فرسوده‌کننده نیست، به دلیل آشفتگی و سرخوردگی‌تان تبدیل می‌شود.

تا به حال با یک روانشناس ملاقات کرده‌اید؟

فرقی نمی‌کند که ژن ابتلا به مشکلات روان‌شناختی و روانپزشکی را داشته‌اید یا نه؛ درست همان‌طور که هر سال یک آزمایش خون می‌دهید و در دوره‌های منظم، متخصصان مختلف را ملاقات می‌کنید، باید هر از گاهی هم به دفتر یک روانپزشک سربزنید و وضعیت روانی‌تان را بررسی کنید. گاهی حال شما ناخوش‌تر از آن است که بتوانید وضعیت روان‌تان را به‌درستی ارزیابی کرده و برای بهبود حال‌تان، کاری بکنید.

منبع: سلامت نیوز

ارسال نظر

یادداشت

آخرین اخبار

پربازدید ها