تورنتو در انتظار تاریخ‌سازی دایناسورها

آنها "پلی آف باز" نیستند. فقط در فصل عادی نتیجه می گیرند. بار روحی مسابقات حذفی را نمی توانند تحمل کنند. این آشنا ترین جملات هواداران بسکتبال در NBA در باره تیم "تورنتو رپتورز" طی فصول گذشته بود. تیم "دوین کیسی" در زمین با رهبری "دمار دروزان" چند فصل متوالی پشت دیوار "لبران جیمز" متوقف می شود تا هرگز حتی قهرمان کنفرانس شرق هم نشود. اما قبل از آغاز فصل گذشته مدیران "رپتورز" سرمربی تیم را برکنار می کنند و هدایت تیم را دستیارش "نیک نرس" می سپارند. اسطوره باشگاه "دروزان" را هم به سن آنتونیو می دهند و به جایش "کوای لنرد" و "دنی گرین" را می گیرند. شهردر شوک فرو می رود. با سرمربی نتوانستیم...با دستیار می شود؟

واکنش های تند اولیه پیش از آغاز فصل عادی و پایان خوش تورنتو

علاوه بر هواداران دو تیم بازیکنان هم از این معاوضه خشنود نیستند. "دروزان" در صفحات اجتماعی واکنش نشان می دهد ولی مجبور است تصمیم باشگاه را بپذیرد. "کوای" خشنود نیست اما اهل واکنش هم نیست. "مرد یخی" حتی صفحه ای در اینستاگرام یا توییتر هم ندارد تا بشود واکنشش را دید. فصل عادی شروع می شود و دو بازیکن در تیم های جدید خود هم ستاره اند. "دمار" برای سن آنتونیو در کنفرانس غرب و کوای برای تورنتو در کنفرانس شرق. بعد از انجام 82 بازی سخت حالا نوبت پلی آف است. سن آنتونیو بعد از هفتمی در کنفرانس غرب در 7 بازی دشوار 4 بر 3 مغلوب "دنور" می شود و به مرحله دوم نمیرسد. تورنتو که در کنفرانس شرق دوم شده باید به مصاف تیم هفتم این کنفرانس برود. در همان بازی اول "اورلاندو" یک شوک بزرگ در "اسکوشابنک آرنا" به هواداران تورنتو می دهد. باز هم کابوس پلی آف برای دایناسورها شروع شده است. اما تیم به رهبری کوای خیلی زود از این شوک در می آید و 4 بازی بعدی را می گیرد. حریف بعدی فیلادلفیاست و بعد از 6 بازی سخت دو تیم برابر 3 می شوند. در بازی هفتم تورنتو میزبان است و با یک شوت لحظه آخری از کوای فیلادلفیا هم کنار زده می شود. عکس های این "بازربیتر" و بازی توپ با سبد بارها و بارها در صفحات مختلف پخش می شود. نگاه ملتمسانه کوای و "جوال امبید" ستاره تیم حریف برای تعقیب سرنوشت توپ و بعد از آن دوربین ها فرصت دارند تا از معدود خوشحالی های دیده شده از کوای لنرد صحنه شکار کنند. تورنتو دو بازی اول فینال کنفرانس شرق را در زمین میلواکی واگذار می کند. اما "هیولای یونانی" و هم تیمی هایش در4 بازی بعدی معلوب کوای می شوند و حالا برای اولین بار در تاریخ "شمالی ها" قهرمان کنفرانس شرق شده و به فینال NBA رسده اند. اتمام کابوس 24 ساله و شروع یک رویاپردازی بزرگ.....قهرمانی NBA

اولین فینال آمریکایی – کانادایی تاریخ NBA و گلدن استیت ستیزی در اکثر ایالت های آمریکا

بالاترین سطح بسکتبال دنیا شروع شده است. حضور در فینال که برای تورنتو آرزو بوده برای گلدن استیت یک خاطره است. آنها هم در فصل عادی قهرمان کنفرانس غرب شده اند هم در "پلی آف" بدون دردسر خاصی به قهرمانی می رسند. حتی در فینال این کنفرانس بدون ستاره شان "کوین دورنت" 4 بر صفر "پورتلند" را جارو می کنند تا برای پنجمین سال متوالی به فینال NBA برسند. در 4 فینال قبلی فقط یک بار "لبران جیمز" و کلیولند به زحمت جلوی قهرمانی آنها را گرفته اند و سوال اساسی اینجاست که آیا تورنتو توان این رویارویی را دارد؟

نظرسنجی ها در تقریبا تمام ایالت های آمریکا یک چیز را نشان می دهند. هیچ کس خواهان قهرمانی گلدن استیت نیست. شاید هم کمی طبیعی باشد. مردم معمولا از تجمیع قدرت بیش از حد در یک تیم استقبال نمی کنند. آنها که بعد از باخت در فینال سال 2016 یک ابرستاره به نام "کوین دورنت" را به ترکیب پرستاره خود اضافه کرده بودند از نظر خیلی ها توازن قدرت در NBA را بر هم زدند. حالا "دمارکوس کازینز" هم یکی دیگر از جویندگان "حلقه قهرمانی" است که برای این کار مسیری بهتر از گلدن استیت پیدا نکرده است. پیش بینی ها می گوید تیم 5 ستاره گلدن استیت شانس بیشتری برای قهرمانی دارد حتی اگر باید دو بازی اول را در زمین حریف شروع کند.

مصدومیت ها این بار به ضرر گلدن استیت

جدای از شایستگی فنی بالای تیم گلدن استیت، تحلیل گران NBA اعتقاد دارند رد پای یک عامل دیگر در قهرمانی های اخیر این تیم به چشم می خورد. در اکثر سری های حساسی که بازی آنها با حریف در مرحله حذفی گره می خورد معمولا یکی از ستاره های حریف مصدوم شده بود. در فینال سال 2015 کلیولند بدون "کوین لاو" و "کایری اروینگ" قهرمانی را به گلدن استیت می دهد. هیوستون در فینال کنفرانس غرب در سال 2018 سه بر دو از گلدن استیت پیش است اما "کریس پال" مصدوم می شود تا یاران "استفن کری" دو بازی بعدی را بگیرند. سال 2017 در اولین بازی فینال کنفرانس غرب "سن آنتونیو" اواخر کوارتر سوم 21 امتیاز از گلدن استیت پیش است. پای "زازا پاچولیا" سنتر گرجستانی گلدن استیت بعد از شوت ستاره حریف زیر محل فرود او قرار می گرد تا مچ پایش بپیچد و از بازی بیرون برود. به نظر خیلی ها از جمله "گرگ پاپویچ" سرمربی سن آنتویو این کار "زازا" عمد و کثیف تشخیص داده می شود. اما ستاره مصدوم حریف باز هم در مصاحبه ها اعتراض خاصی ندارد. این ستاره کسی جز "کوای لنرد" نبود. با خروج کوای از بازی نه تنها سن آنتونیو آن بازی را به گلدن استیت می دهد بلکه 3 بازی بعدی را هم واگذار می کند تا گلدن استیت به فینال برسد و دوباره قهرمان شود. حالا امسال دست تاریخ دوباره کوای را به گلدن استیت می رساند ولی این بار در فینال NBA که گویا وقت مناسبی برای انتقام است. این بار از زمین به آسمان می بارد. تورنتو تقریبا تیم کامل را در اختیار دارد اما گلدن استیت با مصدومیت مهره های کلیدی اش دست و پنجه نرم می کند.

جشن قهرمانی در "ژوراسیک پارک" یا بازگشت مدافع عنوان قهرمانی؟

هواداران تورنتو پرشور ترین ها در NBA هستند. دو بازی اول فینال در "اسکوشا بنک" برگزار می شود و ستاره حریف هم مصدوم است. بازی اول را تورنتو می گیرد و بازی دوم گلدن استیت بدون "کوین دورنت" و با بازگشت نصفه نیمه کازینز جبران می کند. دایناسورها مزیت بازی خانگی را از دست می دهند و حالا اگر از دو بازی بعدی یکی را هم در "اوریکل آرنا" بگیرند موفقیت است. در بازی سوم "کلی تامسون" هم به صف مصدومان گلدن استیت اضافه می شود. این اولن بار در 5 سال اخیر است که او یک بازی مرحله حذفی را از دست می دهد و این بهترین فرصت برای پیروزی دایناسورهاست. آنها نه تنها بازی سوم بلکه بازی چهارم را هم در برابر حریفی که "تامسون" را دارد پیروز می شوند تا فقط یک برد برای جشن قهرمانی نیاز داشته باشند. هیچ کس در تیم بعد از پیروزی در بازی های سوم و چهارم نه لبخند می زند و نه کری خاصی می خواند. به قول "کایل لاوری" هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و چرا باید خوشحال باشند؟ معروف ترین هوادار آنها اما از مدت ها قبل کری را آغاز کرده است. "دریک" خواننده مغروف کانادایی و مشهورترین هوادار تورنتو که کنار زمین با تمام بازیکنان حریف "کل کل" عجیبی دارد منتظر آغاز بازی پنجم در این شهر است. حدود 20 هزار نفر در اسکوشا بنک و خیلی بیشتر از این تعداد بیرون از ورزشگاه در "ژوراسیک پارک" او را برای سرود قهرمانی همراهی می کنند. یک بار دیگر پیش بینی

شاید خود بارکلی هم دوست داشت در این تیم باشد تا بالاخره یک بار قهرمان این مسابقات شود. مردی افسانه ای که بدون حلقه قهرمانی بازنشسته شد و حالا روی صندلی های تفسیر نشسته است. هیچ تیمی در تاریخ NBA نتوانسته عقب افتادگی 3 بر یک در فینال را جبران کند غیر از کلیولند در سال 2016 که از قضا حریفش همین گلدن استیت بود. "استفن کری" در پایان بازی چهارم می گوید ما یک بار قبلا این کار را کرده ایم چرا دوباره نتوانیم؟ او به فینال کنفرانس غرب در همان سال 2016 اشاره می کند که به همراه گلدن استیت عقب افتادگی 3 بر یک مقابل "اوکلاهماسیتی ثاندر" را به برتری 4 بر 3 تبدیل کردند. اتفاقی که باعث جدایی "کوین دورنت" از OKC و ملحق شدنش به استفن کری شد. همه چیز در تورنتو مهیای جشن قهرمانی است. کوای در این شهر خانه خریده و قراردادش را تمدید خواهد کرد. پس از قهرمانی بعید نیست تندیسش در میدان اصلی شهرساخته شود و احتمالا شماره پیراهن 2 چند سال بعد به سقف ورزشگاهشان می رود و برای همیشه بازنشسته خواهد شد. بعد از دیترویت دهه 80 تورنتو در صورت قهرمانی تنها تیمی است که حتی یک MVP هم در ترکیبش نداشته و قهرمان NBA می شود. اما "سلحشورها" می دانند که بازی فردا مرگ و زندگی است. اگر ببازند فردایی در کار نیست. آنها در صورت پیروزی بازی ششم را میزبان خواهند بود و بعد از آن کسی چه می داند بازی هفتم چگونه پیش می رود. کوای و مردانش هم می دانند هنوز لبخندی در کار نیست مگر بعد از پیروزی در بازی پنجم و تاریخ سازی برای شمالی ها.