سروش رفیعی و یک یادآوری جنجالی از فردوسی پور!

نزدیک به دو دهه می‌شود که  نود عادتمان داده یک شب قبل از چهارشنبه سوری دورهم جمع‌شویم تا به تماشای آخرین اپیزود برنامه‌اش در طول یک سال برویم. آنجا که معمولا به دلیل ارتباط خوبش با اهالی سینما و دعوت از آن‌ها سعی می‌کرد تا حد زیادی ساختار برنامه با روند عادی همه قسمت‌های دیگر متفاوت باشد و البته دراکثرمواقع نمره قبولی می‌گرفت .

 از همین رو برنامه فوتبال برتر به عنوان پرمخاطب ترین برنامه فوتبالی صداوسیما شب گذشته در اولین آزمون خود در برآورده کردن انتظارات جامعه فوتبال آن‌هم در ایام قرنطینه وظیفه سختی را روی دوش خودش حس می‌کرد.

 محمدحسین میثاقی می‌دانست که اگر بخواهد باهمان استاندارد برنامه‌های قبلی این برنامه ویژه را اجرا کند از گزند طعنه و کنایه‌های طرفداران عادل دور نخواهد ماند، اما من حیث المجموع باید گفت فوتبال برتر شب گذشته تا حد زیادی توانست رضایت عمومی هواداران فوتبال را به دست بیاورد گرچه طیف منتقد این برنامه و یا بهتر بگوییم طرفداران دو آتشه فردوسی پور هنوز بر مواضع خودشان باقی‌مانده اند حتی اگر شاهد صحنه‌های کاملا احساسی در خصوص خالی کردن جای استاد باشند.

*ماجرا از جایی شد شروع شد که سروش رفیعی (که اتفاقا در همین برنامه خبر ازدواجش در سال جدید را داد) و شجاع خلیل زاده دوقلوهای فوتبالی دریکی از آیتم های مسابقه دیشب، باید صحنه‌های مربوط به خودشان را گزارش می‌کردند.

پس از پایان این چالش گزارشگری سروش رفیعی فرصت را غنیمت می‌شمارد و با تعریف از محمدحسین میثاقی به‌نوعی جور او را هم می‌کشد و می‌گوید: «حالا که در این فضای گزارشگری قرار گرفتیم جا دارد تا یادی کنیم از استاد (اشاره به فردوسی پور) که خیلی دلمان برای شما تنگ‌شده عادل خان فردوسی پور...»

نمی‌دانم دقیقا چه چیزی بگویم. یک ذره بد تا کردید آقایانی که در مورد جدایی او مسئول بودید، ولی به‌هرحال ما خیلی دوستش داریم.»

سپس به صورت شمرده شمرده تاکید کرد: «جای آقای فردوسی پور درفوتبال ما خیلی خالی است.»

در این لحظه میثاقی هم با تایید صحبت‌های سروش گفت: قطعا ...دل همه ما برای آقا عادل تنگ‌شده و امیدوارم همه مشکلاتی که وجود داشته حل شود. سروش خودتو هم می‌دانی که همه ما چقدر استاد را دوست داریم و برایش آرزوی موفقیت داریم.»

رفیعی: انشاء الله هر جا باشی سالم وشاد و خندان باشی مثل همیشه و ما همیشه دوستت داریم.

و سپس کل استودیو برای او دست زدند.
در پایان این قدردانی از پیش تعیین نشده میثاقی با ابراز دلتنگی برای عادل تاکید کرد: «دل همه ما برای او تنگ‌شده و خود من این همه سال از او کار یاد گرفتم. مثلا ۱۰ سال درواقع در یک اتاق با استاد کارکردم. دمش گرم و باز هم برایش آرزوی موفقیت می‌کنم. از همین‌جا هم سال جدید را به او و همه همکاران گزارشگرمان تبریک می‌گویم.»

به‌هرحال انصافا جا داشت در این برنامه از عادل فردوسی پوری که به مدت دو دهه در این زمان (دوشنبه‌شب) همواره از قاب تلویزیون به مردم ایران سلام کرده بود یادی شود و باید به سروش رفیعی بابت این یادآوری به‌جا یک دست مریزاد گفت.