برانکو یا دایی؛ مساله این نیست!

ویلموتس اما در قطار فوتبال ما به ایستگاه پایانی رسید و با اتفاقاتی که پس از دیدار با عراق رخ داد، او صاحب هیچ وجاهتی نیست. مذاکره فدراسیون فوتبال با برانکو ایوانکوویچ نیز که تا کنون تکذیب نشده، بخشی از رویدادهای فوتبال ایران است و پس از برانکو، محتمل ترین گزینه داخلی که به ذهن هر کسی می رسد علی دایی است.

حالا سوال این است برانکو یا دایی می توانند کشتی توفان زده تیم ملی ایران را به ساحل نجات برسانند؟ خامدستانه است که گمان کنیم بحرین و عراق، به سادگی و با تغییر مربی در بازی برگشت به ما می بازند و تیم ملی مثل پایان خوش فلیم های هندی، از این گروه صعود می کند. بازی به شدت سخت و غیر قابل پیش بینی شده و برای عبور از بحران، باید برنامه های مفصلی داشته باشیم.

به نظر ما مساله فوتبال ایران، دو راهی دایی و برانکو نیست؛ بحث بر سر این است که  ۸ سال آزگار، صعود به جام جهانی به حدی برای ما تسهیل شده بود که به دام ساده انگاری افتادیم و امروز متوجه شدیم برای همان صعودهایی که مسخره اش می کردیم، دست به دامن ویلموتس، برانکو و دایی شده ایم و تازه نمی دانیم باید فرمان تیم ملی را به کدامیک از این مربیان بسپاریم! مساله به شدت همین است که هست...