فاصله زیاد دوچرخه‌سواری ایران با خط پایان

دوچرخه‌سواری باز هم در آسیا نتیجه نگرفت و اتفاقی که قابل پیش بینی بود افتاد. تیمی که بدون هیچ مسابقه تدارکاتی عازم مسابقات قهرمانی آسیا می‌شود، نتیجه نگرفتنش هم چیز عجیبی نیست.

گویی برای دوچرخه سواری ایران رمقی باقی نمانده، اعزام تیم‌ها به مسابقات برای رفع تکلیف است و فعالیت جدی برای رسیدن به کرانه موفقیت صورت نمی‌گیرد. با توجه به مسائل اقتصادی که برای کشور به وجود آمد، بسیاری از باشگاه‌ها ماندن را به رفتن ترجیح دادند و دیگر خبری از حضور قدرتمند ایران در تورهای بین المللی و قهرمانی آسیا نیست.

همانطور که محمد گنج خانلو گفته، رقابت‌های مهمی مانند قهرمانی آسیا به عنوان مسابقه تدارکاتی برای ملی پوشان محسوب می‌شود و با این شرایط چطور می‌توان انتظار داشت که با غول‌های آسیایی مانند ژاپن، کره و قزاقستان که در سال چندین مسابقه بین المللی را تجربه می‌کنند، برای مدال یا سهمیه رقابت کرد؟

این روزها دوچرخه سواران مانده‌اند و پیست کهنه، فرسوده و سیمانی آزادی که هراز چند گاهی در آن مسابقه می‌دهند و در اردو شرکت می‌کنند در حالی که تمام دوچرخه سواران دنیا در پیست‌های چوبی رکاب می‌زنند. باید به حال این دوچرخه سواری گریست.

*تناقضی که فقط در ورزش ایران وجود دارد

تمرین در پیست سیمانی و مسابقه در پیست چوبی تناقضی است که فقط در ورزش ایران می‌توان آن را یافت. چرا این مشکل برای مسئولان ورزش کشور اهمیت ندارد؟ 

مسئولان فدراسیون تمام این اتفاقات را به مسائل اقتصادی ارتباط می دهند و تا حدودی می‌تواند درست باشد، اما اگر در این شرایط اقتصادی رئیس فدراسیونی نمی‌تواند کاری انجام دهد و فقط چشمش را به بودجه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دوخته است، آن وقت چه تفاوتی با بقیه دارد؟ مدیری که در انتخابات رای می‌آورد و خوشحال است، باید برنامه‌ای برای این روزها داشته باشد. مدیریت در زمانی که پول، بودجه و امکانات فراوان است، هنر نیست.

گنج خانلو: کاری نکرده‌ایم که انتظار نتیجه داشته باشیم

گنج‌خانلو، ملی‌پوش دوچرخه سواری در این باره می‌گوید: تمام برنامه‌های ما به یک ماه قبل از اعزام باز می‌گردد. هیچ کاری نمی‌کنیم و با یک ماه اردو می‌خواهیم نتیجه بگیریم. بودجه و امکانات هم که نداریم. ما نسبت به ۴-۵ کشوری که در آسیا رقیب ما هستند کاری نکرده‌ایم و مسابقه تدارکاتی نداشتیم که بخواهیم روی نتیجه گیری حساب کنیم. 

ملی پوش دوچرخه سواری تاکید کرد: مسابقات قهرمانی آسیا که یک رقابت اصلی محسوب می‌شود برای ما تدارکاتی است. کشورهای دیگر در ۱۰ رقابت تدارکاتی رکاب می‌زنند و پس از آن به آسیا می‌آیند. در مجموع مسابقه تدارکاتی و اصلی ما یکی است و اینکه کسی مدال می‌گیرد یا خودش شاهکار است یا شاهکار می‌کند.

به گزارش فارس، در بخش پیست که امیدی به سهمیه وجود نداشت، چون تلاش چندانی برای آن صورت نمی‌گیرد و همه چیز به جاده گره خورده که آن هم در این دوره تاکنون فقط یک سهمیه قطعی شده است.

در مجموع دوچرخه سواری ایران وضعیت خوبی ندارد و در این شرایط هرچه رکاب بزنیم باز هم به خط پایان نمی‌رسیم.