جای علیرضا بیرانوند ایران نیست

اشپیتیم آرفی مهاجم سابق تیم پرسپولیس در جریان بازی دربی 90 در برنامه فرمول یک علی ضیا حضور داشت. او در ابتدای صحبت هایش گفت: من نیمه اول را دیدم و به برنامه شما آمدم. تا اینجا بازی بدی نبود و استقلال دو موقعیت گل خوب داشت. اینطور نیست که بازی دربی جان نداشته باشد. دو سال پیش من کارشناس بازی حساس تراکتور و پرسپولیس بودم. در بازی‌های حساس اگر در ۱۰، ۱۵ دقیقه اول گلی زده نشود بازی می‌خوابد. بیرانوند که پنالتی را گرفت بهترین بازیکن بود.

آرفی درباره استرس بازی دربی گفت: در این بازی‌ها حتی تماشاچی‌های استادیوم هم گاهی استرس دارند و کار‌های عجیب می‌کنند مثلا یک بار به سر بازیکن پرسپولیس سنگ زدند.

اشپیتیم آرفی در خصوص شرایط تقابل با پرسپولیس گفت: یک بار مقابل پرسپولیس بازی داشتیم و از یک هفته قبل همه بازیکنان داشتند خودشان را آماده می‌کردند و آن بازی هم حساس بود.

او به درخشش بیرانوند نیز اشاره کرد و اظهار داشت: جای بیرانوند اینجا نیست و باید در اروپا بازی کند.

مهاجم سابق سرخ‌ها همچنین افزود: من موقع دربی استرس نداشتم. من، چون در ایران بزرگ نشدم نمی‌دانم پرسپولیس استقلال چیست و برای همین استرس نداشتم. البته غیرت داشتم.

آرفی درباره فارسی صحبت کردنش گفت: تلاش می‌کنم خوب فارسی حرف بزنم. خیلی سال است فارسی حرف می‌زنم و این اتفاق ناگهانی رخ نداده است. من خودم به خودم فارسی یاد دادم و معلم نگرفتم. موقعی که به مشهد آمدم از ۳۰ بازیکن که در پیام مشهد بود، یک نفر انگلیسی بلد نبود، من حتی با یک نفرشان هم نمی‌توانستم حرف بزنم. دو سه ماه هیچ چیزی نمی‌فهمیدم، می‌گفتند برو راست، چپ می‌رفتم یا می‌گفتند پاس عقب بده پاس جلو می‌دادم! دیدم فایده‌ای ندارد و باید یک کاری بکنم! در خانه روی تمام وسایل اسم فارسی آن‌ها را نوشته بودم و به مرور فارسی ام خوب شد.

این بازیکن سابق پرسپولیس درباره استراماچونی اظهار کرد: او تازه آمده و باید با بازیکنان و لیگ ایران و کشور آشنا شود. امروز هم من پرسپولیسی هستم، اما گل پرسپولیسی شانسی بود و استقلال در دقیقه ۹۵ و ۹۶ هم شانس گلزنی داشت.

مهاجم آلبانیایی پرسپولیس همچنین گفت: من که نمی‌توانم بگویم مربی خارجی آوردن بد است. فوتبالیست‌های ایرانی خیلی خوب هستند و استعداد‌های زیادی داریم، اما مدیریت خوبی نداریم. من ۱۲ سال است در ایران هستم و در این مدت ۲ تا استادیوم ساخته اند، اما در کشور‌های اطراف که فوتبالشان از ما ضعیف‌تر است، سالی ۱۲ تا استادیوم می‌سازند.