میثاقیان: اگر تیمم را به لیگ برتر بیاورم در اوج مربیگری را کنار می‌گذارم

می‌خواهم دل مردم شهر رشت و همه گیلانی‌ها را شاد کنم.

میثاقیان: اگر تیمم را به لیگ برتر بیاورم در اوج مربیگری را کنار می‌گذارم

داماش، تیمی‌است که فصل گذشته یکی از تیم‌های حاضر در لیگ ۳ بود و با هدایت بهزاد داداش زاده به لیگ ۲ صعود کرد. تغییر مدیریت در باشگاه پای اکبر میثاقیان را به تیم داماش باز کرد. مربی ای که ۶ تیم را از دسته پایین تر به دسته بالاتر سوق داده است و تیم‌های زیادی را در حال سقوط نجات داده و در نهایت در همان لیگ نگه داشته است.

او برای حفظ تیم‌ها در لیگ برتر و لیگ یک جرایم سنگینی را برای خود در نظر می‌گرفت. اگر به  یاد داشته باشید یک بار گفت اگر راه آهن به دسته پایین تر سقوط کند خود را از برج میلاد به پایین پرت می‌کند اما در نهایت به وعده اش عمل کرد و راه آهن را در لیگ برتر نگه داشت.

سوالمان را از اکبر میثاقیان اینطور آغاز کردیم

آیا در سن ۶۹ سالگی و بیش از سه دهه کار تصمیم ندارد بازنشسته شود؟

من با بیکاری میانه خوبی ندارم. با او دعوایمان می‌شود و این برای من خوب نیست. من با کار به دنیا آمدم و با کار هم می‌روم. خارج از شوخی کار کردن را دوست دارم نه فقط به خاطر درآمد. 

این شاید یکی از انگیزه‌های کار کردن باشد. اما من مربیگری را دوست دارم و هر کس هر چیزی را دوست دارد دلش می‌خواهد در کنارش باشد و دوری از آن اذیت کننده است.

من عاشق مربیگری در فوتبال هستم  همان طور که عاشق اعضای خانواده ام هستم. بعد از جدایی از شهر خودرو که دوست ندارم درموردش حرف بزنم پیشنهاد شهرداری نوشهر پیش آمد. در این شهر خاطرات خوبی برایم رقم خورده است و مردم نوشهر به خاطر تلاش‌هایم در شموشک هنوز من را دوست دارند و به من محبت می‌کنند.

می‌خواستم یک بار دیگر خاطرات خوبی در نوشهر بسازم. اما مذاکره کردم و احساس کردم شرایط برای موفقیت من مهیا نیست. البته از دیدگاه من. دوست دارم موفق باشم. پیشنهاد داماش که پیش آمد دوباره برای کار راغب شدم. چون شهر رشت و مردمانش را دوست دارم. همین طور تیم داماش یکی از تیم‌های باهویت فوتبال کشور است. اصولا کار کردن در تیم‌هایی که هویت دارند و تماشاگر پشت آن تیم است را دوست دارم.

اینطوری احساس می‌کنی برای جامعه ثمر بخش هستی. وقتی تیم را بالا بیاوری مردمان یک شهر خوشحال می‌شوند و این خوشحال کننده است و احساسی که آن موقع داری با هیچ چیز قابل تعویض نیست. من به داماش آمدم تا تیم را به لیگ برتر بیاورم. دست نیاز را به سوی تماشاگران این تیم دراز می‌کنم. همین طور مدیران شهر و استان. جای داماش لیگ برتر است نه لیگ ۲. به خصوص که فوتبال گیلان سرشار از استعداد است. تیمی‌که چنین تماشاگرانی دارد حیف است در لیگ ۲ باشد.

گفته اید اگر تیم به لیگ برتر صعود کند مربیگری را کنار می‌گذارید! جریان چیست؟

شاید هدایت تیم داماش از لیگ ۲ به لیگ برتر آخرین ماموریت من در فوتبال باشد. من در کار خود جدی هستم و توان می‌گذارم و در این راه خیلی حرص و جوش می‌خورم. شاید بعد از هدایت داماش به لیگ برتر دیگر تاب و توانی برای من باقی نماند. اگر زنده ماندم شاید در لیگ برتر هم این تیم را هدایت کردم. اما ماموریت اول من هدایت تیم به لیگ یک و در ادامه لیگ برتر است. این خیلی خیلی کار سختی است و اگر موفق به انجام آن شوم شاید خوشحال برای همیشه مربیگری را کنار بگذارم. می‌خواهم در اوج مربیگری را کنار بگذارم. (با خنده)

می‌خواهم دل مردم شهر رشت و همه گیلانی‌ها را شاد کنم.

 

ارسال نظر

یادداشت

آخرین اخبار

پربازدید ها