منادی آوای ربنا جاودانه شد

علی نظری-سردبیر روزنامه مستقل

هنرمندی که همواره در کنار مردم بودن و خاک پای مردم بودن را بر مقرب درگاه بودن ترجیح داد.

مبارزه در راه آزادی و نیل به دموکراسی، تمام آرزو و آمال خسرو آواز ایران در هشت دهه حیات پربرکتش بود.

البته که شجریان عزیز هزینه با مردم بودن را پرداخت. صدا و سیمایی که با پول مردم اداره می‌شود، او را به علت همراهی با مردم در انتخابات ۸۸ بایکوت کرد!

دغدغه با مردم زیستن باعث شد که حاکمان رسانه میلی، بزرگمردی چون خسرو بی‌همتای آواز ایران را برنتابند.

ننگ حذف شجریان از آنتن صدا و سیما اقدام ناپخته‌ای بود که تا ابد بر پیشانی گردانندگان ساختمان شیشه‌ای جام جم خواهد ماند.

هنرمند اصیل و متعهدی که حاضر به فرمانبری نشد، در لیست سیاه رادیو و تلویزیون قرار گرفت.

از ۸۸ به بعد در موسم افطارهای ماه رمضان، چراغ خانه‌های روزه‌داران در اقصی نقاط ایران، هنگام اذان مغرب با گلبانگ ربنای استاد روشن می‌شد. مناجات معمول رادیو تلویزیون دیگر نزد مردم خریداری نداشت. از طریق گوشی‌های تلفن همراه، مناجات روح بخش "ربنای استاد شجریان" سر سفره افطار، دل‌های روزه داران را جلا می‌داد.

ماه‌های رمضان یک دهه قبل نشان دهنده جایگاه هنرمند بزرگی چون محمدرضا شجریان در بین ملت ایران بود.

رادیو و تلویزیون که توسط تفکر اقلیت جامعه اداره می‌شود، هیچ گاه با بایکوت استاد آواز ایران نتوانستند شجریان را از قلوب مردم بگیرند.

هنگامی که معجزه هزاره سوم میلیون‌ها ایرانی آزاداندیش را خس و خاشاک نامید، استاد با شجاعت اعلام کرد که صدای رسای خس و خاشاک است.

شجاعت ستودنی شجریان در همراهی با مردم، ما را به یاد جهان پهلوان تختی می‌اندازد. که چگونه پس از مرداد ۳۲ صدای اکثریت خاموش مردم ایران در دفاع از نخست وزیر فقید نهضت ملی و آن برهه خاص بود.

تشییع جنازه فراموش نشدنی آن پهلوان آزادیخواه در غروب ۱۷ دی در ابن بابویه، بیانگر قدرشناسی مردم ایران از اسطوره‌ای چون تختی بود.

اگرچه اکنون به خاطر شرایط کرونایی امکان برگزاری تشییع پرشکوه پیکر استاد شجریان نیست، اما آتشفشان تقدیر مردم از خسرو آواز ایران در شبکه‌های اجتماعی، نشانگر پیوند ناگسستنی مردم ایران با هنرمند محبوب وطن در این فضای خاص جامعه است؛ و مبین این نکته که مردم خودشان سره را از ناسره تشخیص می‌دهند.

راز ماندگاری اسوه‌هایی چون تختی و شجریان همراه بودن با مردم است و بس!