در مجلس مجموعهای از شعارها و آرزوها در قالب متن، تصویب میشود/ مشکلات مردم بسیار زیاد شده است
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: متأسفانه ما در کشور چیزی به نام «برنامه» نداریم. مجموعهای از شعارها و آرزوها و آنچه را که دوست داریم را در قالب متن انشایی تصویب میکنیم.
رحیمی جهان آبادی، نماینده:
چندی پیش برنامه هفتم توسعه که در صحن علنی مجلس مورد بررسی قرار گرفت؛ بر اساس یکی از مواد این طرح نیروهای مسلح، وزارت اطلاعات و سازمان انرژی اتمی تکلیفی برای هماهنگ کردن اقدامات در زمینه روابط خارجی با وزارت خارجه را ندارند. این تصمیم باعث اعتراض بسیاری از کارشناسانی قرار گرفت که بر این عقیده هستند این تصمیم نمایندگان خانه ملت باعث تضعیف دستگاههای رسمی و انزوای ایران میشود.
در این خصوص با جلیل رحیمی جهان آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به گفت و گو نشست که مشروح آن در پی میآید:
متأسفانه ما در کشور چیزی به نام «برنامه» نداریم. مجموعهای از شعارها و آرزوها و آنچه را که دوست داریم را در قالب متن انشایی تصویب میکنیم. آیا تا به حال به برنامه ایران ۱۴۰۴ نگاه کردهاید یا نه؟! قرار بود ما در منطقه، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و در اخلاق اول شویم.
حال امروز چندم منطقه هستیم؟! چه برنامهای برای رسیدن به این چشم اندازهای مثبت داشتیم؟! به نظر من برنامه هفتم هم از همین جنس است، البته نه در همه بخشها بلکه در حوزهی خود عرض میکنم؛ یعنی حوزه سیاست خارجی و به عنوان عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، و کسی که ۲۴ سال در دانشگاه علوم سیاسی تدریس میکند.
آنچه که در بخش سیاست خارجی برنامه هفتم گنجانده شده بود، مجموعه شعار بود و هیچ برنامه مشخص، آیتم قابل نظارتی و هیچ برنامه مبتنی بر کمیت و آمار و ارقام و بخش بندی شده برای سیاست خارجی در آن وجود ندارد.
اینکه شما بگویید ما دوست داریم با جهان رابطه داشته باشیم، باید پرسید چطور رابطه داشته باشیم؟! و اینکه گفته شود ما دوست داریم رابطه خود را با همسایگان بهبود ببخشیم، این حرفها کلی بوده که برای شعار خوب است. به طور مثال، کسی در راهپیمایی شرکت کند و در آخر بیانیهای امضاء کند و به این صورت بگوید که ما میخواهیم با جهان خوب باشیم یا نابود کنیم و یا هر کار دیگری!
زمانی که از یک برنامه اجرایی صحبت میکنید، یعنی دارای زمان، عدد، رقم، قابل نظارت، کمیت پذیر و کیفیت آن قابل محاسبه و تحلیل باشد و این برنامه است.
به طور مثال وزرات امور خارجه و دولت محترم و کمیسیون محترم تلفیق باید برنامهای جلوی ما بگذارد و بگوید به طور مثال، سطح رابطه ما با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در سال یک میلیارد دلار است و ما میخواهیم در برنامه ۵ ساله به پنج میلیارد دلار برسد و بعد میخواهیم این هدف را از این طرق تامین کنیم؛ میخواهیم بخش خصوصی را در امارات فعال کنیم و در قطر این کار را انجام دهیم و این برنامه اجرایی است.
ارسال نظر