گوچی و پشت پرده اتفاقات شب بازی با پرتغال

یکی از ستاره های فوتبال ایران در سال های گذشته بدون تردید رضا قوچان نژاد است؛ مهاجم توانمند و گلزنی که بعد از جام جهانی از فوتبال ملی خداحافظی کرد. حالا اما بحث هایی درباره حضور گوچی در لیگ برتر فوتبال ایران به وجود آمده و البته که حضورش در تمرین تیم ملی احتمال بازگشتش به تیم ملی را نیز داغ کرده است. قوچان نژاد صبح امروز در گفت و گو با برنامه تلویزیونی سلام صبح بخیر صحبت های جالبی را درباره خاطراتش و البته آینده فوتبالی خود انجام داد که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:

 

گلم به کره جنوبی را بارها تماشا کردم

 

گلم به کره جنوبی در بازی آخر مقدماتی جام جهانی 2014 را بارها تماشا کردم. هربار که فیلم آن گل را می بینم خاطره شیرینش برایم تداعی می شود. آن گل جزو بهترین خاطراتم است. شاید در آن لحظه خودم هم فکر نمی کردم توپ را از بازیکن بگیرم اما می دانستم مدافع کره بالاخره یکبار اشتباه می کند و با از دست دادن تمرکز توپ را به من می دهد.

 

 

 

 

 

تصوری از شادی خیابانی مردم نداشتم

 

زمانی که با گل من به جام جهانی 2014 رفتیم تازه به تیم ملی دعوت شده بودم و اصلا خبر نداشتم در ایران چه خبر شده است. بعد از بازی بازیکنان می گفتند که می دانی در خیابان های تهران چه خبر است؟ من تصوری از این شادی ها نداشتم و فقط می شنیدم تا اینکه به تهران رسیدیم. هر جای دنیا رفتم و ایرانی ها را دیدم در مورد شادی بعد از گل من صحبت می کنند. آنها از نوع شادی بعد از گل من و اینکه کجا بازی را تماشا کردند حرف می زنند. این خیلی برای من لذت بخش است.

 

 

 

 

 

 

به ایران آمدم تا بجنگم

 

من به پیشنهاد تیم ملی ایران و کارلوس کی روش جواب مثبت دادم تا زحمت بکشم و بجنگم و پرچم ایران را بالا ببرم. من یکی از نفرات تیم ملی بودم که می خواستم تیمم موفق باشد. افتخار می کنم یکی از بازیکنان تیم ملی ایران بودم و پیراهن کشورم را پوشیدم.

 

 

 

مخلص همه منتقدانم هستم

 

همه بازیکنان بزرگ دنیا و حتی بزرگ ترین آنها هم مخالفانی دارند و من نیز از این قاعده استثنا نیستم. من که از رونالدو بزرگتر نبودم.من فقط به نظرات احترام گذاشتم و فوتبال برای همه مردم است نه بازیکنان و مربیان. ممکن است خیلی ها از بازی یک نفر خوششان بیاید یا نیاید ولی این رفتارها فکر و نوع بازی من را تغییر نداد. هنوز هم حرفی را می زنم که بعد از بازی با کره جنوبی زده ام، مخلص همه منتقدانم هستم.

 

هیچ وقت فیلم بازی با آرژانتین را ندیدم

 

من هیچ وقت فیلم بازی با آرژانتین را به صورت کامل تماشا نکردم. شاید بعضی وقت ها دقایقی از صحنه های مسابقه را دیده باشم اما این بازی را هیچ وقت به صورت کامل ندیدم چون بازی تلخی بود. سعی کردم فیلم آن بازی را نگاه نکنم.چند ماه بعد از آن مسابقه خاطراتش خیلی تلخ شد چون نزدیک بود نتیجه ای تاریخی بگیریم ولی نشد. الان اگر آن بازی را ببینید متوجه می شوید بازیکنان ایران چه شاهکاری کردند و مقابل تیمی که به فینال رفت چه فوتبالی به نمایش گذاشتند. در آن دیدار خطا روی دژاگه صد در صد پنالتی بود ولی چون ما کشور کوچکی از نظر فوتبالی بودیم و با آرژانتین بازی داشتیم، این اتفاقات طبیعی بود.

 

 

 

 

گریه آن مربی برزیلی برایم جالب بود

 

بعد از بازی با آرژانتین یک مساله جالب را دیدم. اینکه یکی از اعضای خارجی کادرفنی تیم ملی گریه می کرد. کسی که برزیلی بود و این نشان می دهد که چقدر برای ما ایرانی ها آن باخت سخت بود، ولی همه باید افتخار کنیم که چنین مسابقاتی  را در جام جهانی نشان دادیم.

 

 

چند میلیمتر مانده بود تا توپ مسی را بزنم

 

در صحنه ای که لیونل مسی گل را زد، فقط چند میلیمتر مانده بود تا توپش را بزنم، ولی او مسی است دیگر. خیلی افسوس خوردم چون با پای راستم خواستم توپ را دفع کنم، کم آوردم و قسمت نشد توپ او را بزنم. واقعا لحظه تلخی بود و در دقیقه 91 همه تلاش های ما خراب شد.سختی کار ما هم این بود که بعد از گل بازی تمام شد و زمانی برای جبران نداشتیم.

 

گل مهمی به قطر زدم

 

در بازی با قطر در اولین بازی مقدماتی جام جهانی وقتی آن گل را در ثانیه های پایانی زدم از خوشحالی گریه ام گرفت. من تیم قطر را دوست دارم چون همیشه مقابل این تیم خوب گل می زنم. آن بازی جلوی 100 هزار تماشاچی بود و بازی سختی داشتیم. اولین بازی مقدماتی و وقتی جلوی آن تماشاگران گل می زنی فشار و استرسی که داشتی خالی می شود. همه دیدید که چه اتفاقاتی در آن بازی افتاد. به هر حال درگیری ها و فشار زیاد و خوشحال بودم که گل مهمی در آن مسابقه زدم.

 

من پرسپولیسی نیستم

 

هروقت در ایران هستم خوشحالم. البته الان قرارداد دارم و نمی دانم آینده چه می شود. اینکه می گویند من پرسپولیسی هستم درست نیست. من طرفدار تیم ملی ام. البته ابومسلم تیم شهرم است و اگرچه آنها پایین افتاده اند اما این تیم را دوست دارم.

 

 

 

بهترین نویسنده همسرم است

 

اهل کتاب خواندن هستم اما در این دوره همه چیز دیجیتال شده است. دیگر مثل قدیم نیست که کتاب باز کنم و بخوانم. بیشتر کتاب ها را روی تبلت و گوشی دانلود می کنم و می خوانم. از بین نویسنده ها به همسرم علاقه دارم. نمی خواهم دروغ بگویم و با اینکه کتاب هایش سنگین است و موضوعات سنگینی می نویسد و خیلی متوجه نمی شوم اما برایم توضیح می دهد و می فهمم چقدر قشنگ است.

 

6 زبان بلد هستم

 

خداراشکر با اینکه فارسی ام خیلی قوی نیست باز هم می توانم این را متوجه شوم. 5، 6 زبان بلد هستم.فارسی، آلمانی و هلندی، پرتغالی و انگلیسی هم بلد هستم. اسپانیایی با پرتغالی خیلی فرق ندارد ، مثل مسعود شجاعی و جواد نکونام خیلی حرفه ای نیستم اما وقتی اسپانیایی صحبت می کردند می فهمیدم.

 

می خواستم سمت صادقی بروم، نشد

 

در بازی با عراق در جام ملت ها خیلی اتفاقات افتاد و ما بیش از 90 دقیقه 10 نفره  بودیم. تا لحظه آخر جنگیدیم و فکر می کنم دقیقه 119 بود که توپ روی هوا آمد و من فقط می خواستم توپ داخل دروازه برود.اصلا مهم نبود که با دست می زنم یا پا!امیر حسین صادقی به من گفت رضا بازی پیچ خورده و فقط خودت می توانی گره را بازی کنی. لحظه ای که گل زدم فقط داشتم می دویدم که به سمت امیرحسین صادقی بروم اما آنقدر شلوغ شد به او نرسیدم. از شادی بازی با کره و ... چیزی یادم نمی آید چون خیلی خوشحال بودم ولی در بازی با عراق مطمئن بودم بازی را می بریم و خیلی حیف شد که باختیم. پنالتی هم شانسی است و امیری و حاج صفی در آن دیدار پنالتی خراب کردند. البته اسم هایی که پنالتی خراب کردند مهم نیستند چون تیم ما باخته بود، نه فقط یکی دو بازیکن.

 

 

 

به عراق نمی باختیم، قهرمان می شدیم

 

در کلکسیون افتخاراتم یک جام قهرمانی آسیا خالی است. اگر آن سال به عراق نمی باختیم، قهرمان می شدیم. شما ببینید که در این چند سال تیم های آسیایی اصلا حریف ما نمی شدند. تیم ملی ما تیم بسیار خوبی است و در شرایط فعلی هم شرایط خوبی دارد. با این حال قسمت نبود و فوتبال است. شما دیدید که در لیگ قهرمانان اروپا هم تیم های معروف اوت شدند.

 

در تیم ملی کمپ رئال و بارسا داشتیم

 

کلا در تیم ملی یک کمپ بارسلونا و یک کمپ رئال داشتیم و همیشه در جنگ با یکدیگر بودیم. من با همه در تیم ملی کری می خواندم. هر بازیکنی طرفدار رئال بود من برایش کری می خواندم. من و اشکان و نکونام بارسایی هستیم و خاطرات خوبی از کری با رئالی ها داشتیم. بعضی مواقع بهترین تیم ها جام را نمی برند و امسال هم دیدید که تیم های خوب حذف شدند.

 

بازی نکردن در جام جهانی برایم دردناک بود

 

هنوز هم نمی دانم چرا در جام جهانی 2018 بازی نکردم. من از نظر بدنی کاملا آماده بودم. در بازی های قبل از جام جهانی نشان دادم که آماده هستم و حاضر بودم هرموقع نیاز است به زمین بروم و کمک کنم اما برایم دردناک بود که فرصت بازی پیدا نکردم.  به خصوص دقایقی که تیم نیاز به کار هجومی داشت، خیلی ناراحت بودم.

 

 

تصمیمات کی روش در بازی با پرتغال و اسپانیا مناسب نبود

 

این را هم بگویم تیم ملی بزرگ تر از قوچان نژاد و اسم بازیکن است. من اصلا مهم نیستم. بعد از بازی با مراکش همه خوشحال بودیم ولی در بازی های بعد اصلا فرصتی به ما داده نشد. در بازی با اسپانیا و پرتغال که دیدیم بازی گره خورده بود و برد می خواستیم و به نظر من و خیلی از کارشناسان تصمیم های خوبی گرفته نشد. شما اگر بازی را دوباره ببینید، تصمیماتی که سرمربی تیم ملی گرفت، اصلا مناسب نبود. در بازی با پرتغال وقتی از حریف عقب بودیم، باید حتما می بردیم و باید کمی ریسک می کردیم.

 

دو بر صفر به پرتغال می باختیم هم کسی ناراحت نمی شد

 

اگر ما 2 بر صفر به پرتغال می باختیم کسی ناراحت نمی شد ولی وقتی تعویض ها رضایت مربی را نشان می داد، ناراحت کننده بود. من هیچوقت فقط به خاطر حضور در جام جهانی خوشحال نبودم و حضور در این جام زنگ تفریح نبود. من به تیم ملی رفتم که نتیجه بگیرم. درست است که ما در گروه مرگ بودیم ولی ما خودمان را نشان دادیم و می توانستیم صعود کنیم اما نشد.

 

به در اتاق کی روش رفتم، اما او جوابی نداد

 

بعد از دیدار با اسپانیا به اتاق کی روش رفتم و در زدم تا با او صحبت کنم که چرا چنین تصمیماتی می گیرد. او به من گفت بعدا باهم صحبت می کنیم. من هم احترام قائل شدم و نمی خواستم تمرکزش را از دست بدهد. بعد از دو روز با ارین قاسمی مترجم کی روش صحبت کردم و گفتم هروقت فرصت شد من با کی روش صحبت کنم. آرین قاسمی شاهد است که کی روش گفته بود هر زمان وقت داشتم با رضا صحبت می کنم. بازی پرتغال هم تمام شد و صحبتی با هم نکردیم و بعد از اینکه جوابی نگرفتم دلیلی نبود که دوباره درخواست صحبت کنم. دیگر اینها گذشته و نمی شود به عقب برگشت.

 

قهر نکردم، ولی ناراحت بودم

 

ناراحتی من بعد از بازی با پرتغال در جام جهانی چند دلیل داشت. کسانی که بیرون بودند شاید گفتند قوچان نژاد قهر کرده ولی اصلا بحث قهر و قهربازی نبود. یکی از مباحث تصمیماتی بود که گرفتند. نمی گویم اگر تصمیمات تغییر می کرد صد در صد بازی را می بردیم ولی اگر کمی هجومی تر بازی می کردیم، شاید می بردیم.

 

سیدجلال این همه خدمت کرد، به او بی احترامی کردند

 

من انسان هستم و چیزهایی را از نزدیک می بینم که ناراحتم می کند. یکی از موضوعات اتفاقی بود که قبل از جام جهانی افتاد و کاری که با سیدجلال حسینی کردند. من کاری به خط خوردنش ندارم چون کادرفنی تصمیم می گیرد و احترام می گذارم، اما بازیکنی که اینقدر به تیم ملی خدمت کرده را اینقدر راحت نباید روز آخر بگویند خط خورده است. تازه آن هم از خود آقای کی‌روش نشنوی و یکی از دستیاران کی‌‎روش به او موضوع را بگوید. این مسائل بی‌احترامی است. این مسائل برای خود من هم تکرار شد. ما تیمی بودیم که احترام برایمان مهم بود ولی وقتی این مسائل و بی احترامی ها اتفاق افتاد، همان زمان تصمیم گرفتم دیگر با تیم ملی ادامه ندهم.

 

 

کی روش را ببینم، بغلش می کنم و می بوسمش

 

کی روش هم انسان است و دوست ندارم بعضی فکر کنند حالا که از تیم ملی رفته، درباره اش حرف می زنم. به هر حال همه انسان ها کار اشتباه و کار درست دارند. او خیلی کارها برای تیم ملی فوتبال ما انجام داد و سطح ایران را بالا برد. خود کی روش من را به تیم ملی آورد و همیشه از او تشکر می کنم. اگر صحبتی در مورد جام جهانی 2018 می شود به این خاطر است که واقعا اتفاقاتی رخ داد. من از بعضی تصمیماتش گلایه می کنم که می توانست آن را عوض کند. شاید همین الان هم کی روش را بیرون از فوتبال ببینم، بغلش کنم و او را ببوسم اما این مسائل اختلاف نظر است.

 

فکرهایم را کرده بودم که خداحافظی کردم

 

مسائلی که گفتم مهمترین دلیل خداحافظی ام از تیم ملی بود. مطمئن هستم الان می توانم به تیم ملی کمک کنم ولی یکسری اتفاقات رخ داد که نمی توانستم ادامه بدهم. پدر و مادر من همیشه می دانند من تصمیمات عاقلانه می گیرم، فکرهایم را کرده بودم و درست بعد از سوت بازی با پرتغال تصمیم گرفتم کنار بروم.

 

ویلموتس گفت درهای تیم ملی به رویت باز است

 

از آقایان ویلموتس و ساکت تشکر می کنم. از وقتی به ایران آمدم آنها چندین بار با من تماس گرفتند و از من به فدراسیون و تمرین دعوت کردند. چند روز پیش هم به تمرین تیم ملی رفتم و با آقای ساکت حرف زدم. با ویلموتس هم صحبت کردم. من ویلموتس را از زمانی که در بلژیک بازی می کردم می شناختم. او به من گفت رضا تیم ملی خانه دومت است و با اینکه نمی خواهم تحت فشار بگذارمت اما هر زمان خودت حاضر بودی درهای تیم ملی برایت باز است و خوش آمدی. من هم تشکر کردم، همه چیز ممکن است ولی اصلا الان نمی توانم قطعی بگویم که بر می گردم یا نه.

 

به قراردادم با تیم قبرسی پایبند هستم

 

همیشه شایعات هست، من سال خوبی در استرالیا داشتم، در قبرس شرایط خوبی نداشتم ولی الان راضی ام که با قهرمانی استرالیا این فصل را تمام کردم. الان قرارداد با تیم قبرسی دارم و به آن پایبند هستم. البته باشگاه های ایرانی زیاد به من پیشنهاد دادند و شاید 100 نفر با من تماس گرفته باشند ولی مدیر برنامه های من همه چیز را بررسی می کند. هرچند که تا الان هیچ خبری نیست.

 

تجربه حضور در دربی؟

 

گفتن این حرف که می خواهم در دربی تهران بازی کنم یا نه خیلی سخت است چون اصلا از آینده خبر ندارم. من الان قرارداد دارم و باید به قبرس برگردم.