مهرجویی شهید حساب می‌شود

‍ حامد بهداد که تجربه چند همکاری با داریوش مهرجویی داشته با انتشار یادداشتی درباره این کارگردان نوشت: «در بهت سخن نمی‌توان گفت. چون بهت از فاجعه آمده و فاجعه پدیده‌ای است از حدّ برون. و با کدام محاسبه ممکن بود به این پایان‌بندی برسیم که بزرگ سینمای ما را اینگونه به خاک و‌ خون‌ بکشند؟ آن هم بر سر قصه‌ای کشک!

از منظر من او شهید است و بزرگانی چون او که فرّ ایزدی دارند تکثیر خواهند شد. و این بظاهر بلا، منظور قتل او، طرحی خداییست برای تولد دوباره سیّد داریوش مهرجویی.

نیک می‌شناسیم و هیچش نیاز نیست بگوییم ‌وه عجب چراغی برافروخت و که بود و چه کرد. و اعم از تماشاگر و سینما‌گر می‌دانیم از او بسیار نصیب برده، دوستش داریم. و البته او لایق این دوستی از جانب همه ما است. او کودکی در تن عارفی سر خوش، شکننده، خلاق و روشنگر، صاحب آثاری عالی در سینما بود که شهری از او به وجد و خروش آمده است.

و زهی جای سعادت، که چندی با او زیستیم.

این ضایعه را به یارانش جناب کیمیایی و تقوایی و بیضایی و دیگر بزرگان تسلیت می‌گوییم و وظیفه خود می‌دانم به رسم امانت پیام تسلیت آقای بهروز وثوقی را به مردم و جامعه فرهنگی ایران ابلاغ نمایم. و این ایّام در فصل پاییزی، روزهای خوش فیلم نارنجی پوش را به یاد می‌آورم که در جهت تعلیم با دست‌های پیرش برگ‌های زرد و خزانی را به زیر پا، میان کوچه‌های جمشیدیه پراکنده می‌ساخت و با جارویی بلند، بسان سازی گرفته در مشت، آنرا بر کف خیابان می‌کشید و عاشقانه از صدای خش خش آن لذت می‌برد.

یادش گرامی و غمش ابدی.»