صادق زیباکلام در یادداشتی با عنوان «بازگشت به گذشته» در روزنامه هم‌میهن نوشت:

اساساً یکی از گفتمان‌های بسیار اصلی و مهم پیرامون انقلاب اسلامی ایران، این بود که انقلاب اسلامی در حقیقت قصد دارد یک الگوی جدیدی را به جهان ارائه دهد که این الگو برخلاف الگوهای دیگر بوده، که نه غربی و نه شرقی است. انقلاب اسلامی در سال‌هایی که جهان دوقطبی حاکم بود، آمد و گفت ما می‌خواهیم یک پارادایم دیگری به وجود بیاوریم که این پارادایم نه غربی و نه متقابلاً متأثر از شرق، سوسیالیسم و آن ادبیات است.

در زمینه سیاسی و انتخاباتی هم قرار بود اسلامی شویم اما الان سوال اینجاست که انتخاباتی که در ایران صورت می‌گیرد، براساس کدام الگو است؟ ما در کدام کشور دیگری که حداقل مبنای دموکراسی در آن وجود دارد، انتخاباتی شبیه انتخابات در ایران را مشاهده می‌کنیم که یک نهادی شبیه شورای نگهبان بیاید و همه کسانی که نمی‌خواهد را ردصلاحیت کند و بعد به مردم بگوید از بین این افرادی که من تشخیص دادم انسان‌های درستی هستند، رای دهند. نام این نوع برگزاری انتخابات، دموکراسی و مردم‌سالاری نیست.

وزیر محترم کشور گفته‌اند که باید الگوی متناسب با جمهوری اسلامی در بحث احزاب ترسیم شده و الگوی خاص خودمان را در این زمینه داشته باشیم، در واقع بازتولید ادبیات ۴۵ سال پیش است.

البته ابتدا باید پرسید که شما در این ۴۵ سال چرا چنین ساختاری را درباره احزاب به‌وجود نیاورده‌اید. در این ۴۵ سال فقط ۸ سال آقای خاتمی مانع از این شده بود که شما ساختار مورد نظرتان را در این زمینه ایجاد کنید؛ بقیه این سال‌ها که قدرت در اختیار همین جریان بوده و مانعی برای ایجاد این ساختار وجود نداشته است.