تاجزاده هم تایید شود انتخابات پرشور نخواهدشد
مستقل آنلاین/احمد زید آبادی دارای دکترای علوم سیاسی است.این دانش آموخته علوم سیاسی از نحله روشنفکران دینی است که در گفتگوی ویدئویی به تحلیل وضعیت سیاسی ایران در سال جاری پرداخت. گزیده ای از این گفتگو را میخوانیم:
در حاضر اعتماد عمومی به اصلاحطلبان بخاطر عملکرد دولت، شورا و مجلس از دست رفته است.
آیا اصلاحطلبان میتوانند دوباره اعتماد از دست رفته را اعاده کنند؟
در اواخر دهه ۷۰ دو قوه و شورا در دست اصلاحطلبان بود.این ۳ نهاد بخش بزرگی از قدرت را نمایندگی نمیکنند. البته این اعتماد بعد از ۲ دهه به اصلاحطلبان برگشت.
اصولگرایان میگویند دولت و دستگاههای اجرایی دست اصلاحطلبان است و یک صدا هم در خارج از کشور علیه اصلاحطلبان است.
اصلاحطلبان شاید دیگر به راحتی نتوانند بعد از افول به ظهور مجدد برسند.
در این ۷ ماه وضعیت نظام جمهوری اسلامی خیلی سخت است و باید تصمیمات بزرگی بگیرند که مردم را امیدوار به پای صندوقهای رای بکشانند.
توان تشکیلاتی اصلاحطلبان بعد از ۸۸ از بین رفته است. به لحاظ اجتماعی سرمایهشان را از دست دادهاند. همچنین وحدت درونگروهی را از دست دادهاند.
اگر نظام وارد مناسبات صلح با جامعه جهانی قرار بگیرد در ان صورت اصلاحطلبان شانس دارند که انتخابات مجلس را ببرند.
تغییر فضای سیاسی بینالمللی تعیین کننده است.
من فکر میکنم اگر اتفاقات در نقطه استراتژیک بیفتد تعیین کننده است.
پیشبینی سخت است من احتمال میدهم که نظام ادامه وضع موجود را پرمخاطره ببیند یا برعکس آن، در آنصورت در حوزه قدرت نظام به یکپارچگی میانجامد.
در ۴ سال گذشته دیدیم وقتی کار به اضطرار میرسد تصمیمات اضطراری گرفتهایم.
به نظر شما نظام به دنبال چه نوع انتخابات است حداقلی یا حداکثری؟
شور اجتماعی موقعی صورت میگرفت که اصلاحطلبان هم موقعیت خوبی داشتند. نه الان که اصلاح طلبان در افول هستند!
شما ملاحظه کنید، انتخابات دوره دوم شوراها دموکراتیکترین انتخابات نظام بود. ولی چون مردم سرخورده بودند باز هم جریان راست توانست با اندک رای خویش شورای دوم را ببرد و احمدی نژاد توسط این شورا شهردار تهران شد.
اما این نکته را هم باید مدنظر داشت همواره میزان حضور مردم ملاک مقبولیت و مشروعیت نظام است.
الان دشمنان داخلی و خارجی درصددند که انتخابات پرشور نباشد تا بتوانند کشور را دچار چالش نارضایتی عمومی کنند.
وضع آنقدر خراب است که حتی با تائید چهرههای اصلاحطلب و ملی مذهبی هم بعید است که انتخابات مجلس پرشور شود. مگر اینکه چشماندازِ امیدآفرین را در دستور کار داشته باشیم. این امر هم باید از الان و همین مقطع در حوزههای اقتصادی اجتماعی و فرهنگی شروع شود.
اگر نظام سیاسی نخواهد و چشم انداز روشن در سیاست خارجی نباشد و دولت اقدام رضایتبخشی در امر معیشتی مردم نکند مطمئنا در این فضا اگر تاجزاده هم کاندیدا شود انتخابات پرشور نمیشود.
واقع بینانه بگویم امروز اصلاح طلبان از ناحیه حامیان انتخاباتی خویش بخاطر عملکرد ضعیف دولت، شورا و مجلس مورد پرسش جدی هستند. مخالفان سیاسی اصلاح طلبان هم در داخل آنها را متهم به ناکارآمدی میکنند و در خارج از کشور هم براندازها بیشترین انتقاد را از ایشان دارند.
نظام در دوم اسفند کدام نوع انتخابات را میپذیرد که برگزار کند؟
معتقد هستم اوضاع فعلی پارادوکسیکال است.
با یک مقدار شل گرفتن شورای نگهبان هم عملا انتخابات پرشور نمیشود.
حتی رقابت پرشور دو جناح هم نمیتواند مردم را به پای صندوقهای رای بکشاند.
مشکل اصلی برای اکثریت مردم معیشت است.
انتخابات حداقلی هم سیگنال به براندازان میدهد و آنها هم به دنبال این هستند که بگویند نارصایتی عمومی جامعه ایران را گرفته است.
حتی با تائید چهرههایی چون تاجزاده و ملی_مذهبیها هم نمیتوان در انتخابات شور ایجاد کرد.
نظام از الان باید با اصلاحات واقعی افق سازی کند.
بار مسئولیت برای انتخابات آینده به عهده نظام سیاسی است که با تدبیر میتواند آن را انجام دهد.
مستقل:اگر رای ندهیم وضع بدتر میشود این پیام چگونه میتواند برای آحاد جامعه اثربخش باشد؟
جامعه سرخورده شده و در لاک خودش فرو رفته است. الان مردم دنبال گشایش هستند. اصلاحطلبان در دورههای گذشته با وعدههای شیرین انتظارات را بالا بردهاند و کاری هم نکردهاند. وعده وعید اصلاحطلبان هم دیگر کارساز نیست.
ناراصیان داخلی را دیگر با شعار و وعده نمیتوان به حضور در انتخابات قانع کرد.
اکنون همه چیز در حالت تعلیق است و مردم در بلا تکلیفی بسر می برند.
اصلاحطلبان هم در بدترین وضعیت به سر میبرند.
چندصدایی در حکومت را یک طیف قدرتمند حاکمیت نمیپذیرد. شاید مردم هم قانع شوند که حاکمیت یکپارچه میتواند انتظارات آنها را برآورده کند.
برخی جسته گریخته میگویند حاکمیت یکدست میتواند گره مشکلات سیاست خارجی را باز کند.
ارسال نظر