اگر "ترامپ" برود

مستقل‌آنلاین، هرمز شریفیان/ "دانلد ترامپ" بدون تردید یکی از غیرمتعارف‌ترین روسای جمهور و حتی سیاستمداران تاریخ ایالات متحده آمریکا است. شاید هیچ رئیس جمهوری تا این حد مخالفان سرسخت در بین جامعه هنرمندان، نویسندگان و فرهنگیان آمریکا نداشته است. رفتار و کردار او باعث شد تا طرح استیضاح او در مجلس نمایندگان آمریکا که اکثریت دموکرات دارند، تصویب شود. ترامپ درحالی راهی "دادگاه سنا" می‌شود که برعکس مجلس نمایندگان، این جمهوریخواهان هستند که در مجلس سنا اکثریت دارند و برای همین بسیار بعید به‌نظر می‌رسد که این مجلس رای به برکناری ترامپ از ریاست جمهوری آمریکا بدهد. حال فرض کنیم که همین احتمال اندک به واقعیت بپیوندد و مجلس سنا نیز مانند مجلس نمایندگان، استیضاح ترامپ را تایید و او را از ریاست جمهوری خلع کند.

طبق قوانین آمریکا، معاون رئیس جمهور یعنی "مایک پنس" در یک‌سال باقیمانده به ریاست جمهوری خواهد رسید و یکسال فرصت دارد تا از صندلی قدرتمندترین سیاستمدار و رهبر جهان، برای انتخابات دوره بعدی در انتهای سال ۲۰۲۰ برای خود تبلیغ کند تا در دوره بعدی نیز به‌عنوان نماینده حزب جمهوری‌خواه وارد کارزار ریاست جمهوری شود که با این حساب در آنجا نیز احتمالا مشکل چندانی نخواهد داشت و به‌عنوان رئیس جمهور مستقر خواهد توانست که رای آمریکایی‌ها را برای ۴ سال دیگر به‌دست آورد و مقام ریاست جمهوری را برای خود و حزب جمهوریخواه، حفظ کند. این موضوع برای کسانی به‌خصوص در ایران که دل به برکناری ترامپ بسته‌اند، هیچ خبر خوبی نیست. ترامپ باوجود نامتعارف و نامتعادل بودنش یک کاسب مسلک است؛ برعکس او، "پنس" پیشینه‌ای کاملا سیاسی دارد و اهل کاسبی و معاملات اقتصادی نیست. اگر ترامپ پس از ریاست جمهوری از مقامش برای درآمد بیشتر و کاسبی‌هایش استفاده کند، عجیب نیست اما پنس از روز نخست یک چهره سیاسی بوده و تا آخر نیز احتمالا چنین خواهد ماند. پنس، فرماندار ایالت ایندیانا و ریاست اکثریت جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان آمریکا را در کارنامه دارد، یکی از محافظه‌کارترین طیف‌های حزب جمهوری‌خواه و از تندروترین آنان است که به "جنبش تی‌پارتی" مشهورند. پنس در زمان "بوش دوم" موافق حمله نظامی آمریکا به افغانستان و عراق و یکی از مخالفان سرسخت برچیده شدن زندان "گوانتانامو" نیز بوده است. با همین رویکردهای سیاسی می‌توان به‌راحتی دریافت که دیدگاه‌های سیاسی او تا چه حد محافظه‌کارانه و دست راستی است. اگر ترامپ برخی ملاحظات را به واسطه تفکر اقتصادی در جنگ و به‌کارگیری خشونت داشته باشد، به احتمال بسیار "پنس" چنین ملاحظاتی را هم نخواهد داشت. این طرز فکر باور دارد که ارتش ایالات متحده آمریکا نیرومندترین ارتش در جهان است و اگر منافع مالی و جانی آمریکا در جایی به‌خطر بیفتد، باید از این ارتش که تریلیون‌ها دلار هزینه آن می‌شود، در جهت حفاظت از منافع و جان آمریکایی‌ها، استفاده شود. پنس در همین دوران هم که معاون رئیس جمهور بوده، آنچنان اهل خودنمایی، سخنرانی و ...نبوده و در سایه و سکوت، نقش خود را ایفا می‌کند. ضمن اینکه او رابطه بسیار نزدیکی با فرماندهان ارتش آمریکا نیز دارد. هرچند همانطور که در ابتدا به آن اشاره شد احنمال بسیار کمی وجود دارد که ترامپ از ریاست جمهوری و با رای مجلس سنا، خلع شود اما در صورت بروز چنین اتفاقی ممکن است شرایط ایران با دولت آمریکا بسیار بدتر از آنچه درحال حاضر وجود دارد، بشود. ممکن است ترامپ در جاهایی با مماشات دست به ماشه ببرد اما یقینا مایک پنس در بردن انگشتش بر روی ماشه، تردید نخواهد کرد.