در نظرسنجی‌ها اوضاع قالیباف خوب است اما مردم برای نامزد دیگری غش می‌کنند

این اقبال اما گویا فقط تا قبل از انتخابات است و بعد از آن مردم به سمت نامزد دیگری غش می‌کنند و نام او را به صندوق می‌اندازند. در هر دو انتخابات سال ۸۴ و ۹۲، بسیاری می‌گفتند که در نظرسنجی‌ها اوضاع قالیباف خوب است و حتی او شانس اول انتخابات است.

در سال ۸۴ در دور اول انتخابات ریاست جمهوری قالیباف بعد از هاشمی رفسنجانی، محمود احمدی نژاد و مهدی کروبی در رتبه چهارم ایستاد. این در حالی است که فاصله او با مصطفی معین وزیر علوم دولت خاتمی که در رتبه پنجم این انتخابات ایستاد تنها حدود ۱۱ هزار رای بود.

در سال ۹۲ هم قالیباف و حامیان او آماده کوچ از خیابان بهشت( محل کار شهردار تهران) به میدان پاستور( نهاد ریاست جمهوری) بودند، شهردار وقت پایتخت، رقابت را به حسن روحانی واگذار کرد و شیخ دیپلمات جانشین محمود احمدی نژاد شد.

در سال ۹۶ هم باز هم نظرسنجی‌ها می‌گفتند شانس او خوب است اما دکتر، خلبان به نفع رییسی از کنار کشید تا بازهم لقب ناکام بزرگ را به خود اختصاص دهد.

این سابقه نشان می‌دهد که قالیباف مرد روزهای قبل از انتخابات است و نمی‌توان روی او در روزهای سخت انتخاب حساب کرد. کسی که در نظرسنجی‌ها رتبه خوبی دارد، در صورت موفقیت در مناظره‌ها و برنامه‌های انتخاباتی می‌تواند، به سر منزل مقصود برسد اما قالیباف نشان داده است که مرد این میدان نیست.

او بعد از مناظره‌ها و فعالیت‌های انتخاباتی، سقوط خود را آغاز می‌کند و در نهایت رقابت را به رقیب خود که قبل از انتخابات در نظرسنجی‌ها با وی فاصله داشت است، واگذار می‌کند.

قالیباف به مربی فوتبالی می‎‌ماند که در نیمه اول با دو یا سه گل از رقیب خود پیش می‌افتد اما در نهایت، بازی را به مربی تیم مقابل واگذار می‌کند. قطعا هیچ مدیری حاضر نیست تیم خود را به دست مربی بسپارد که بازی‌های بُرده را با باخت عوض می‌کند.

تاریخ انتخابات در ایران نشان می‌دهد نمی‌شود به نظرسنجی‌ها قبل از انتخابات اطمینان کرد. مردم معمولا تصمیم خود را در هفته منتهی به رای‌گیری می‌گیرند نه یک سال و یا چند ماه به انتخابات. 

در نهایت باید به قالیباف و حامیان او یک توصیه ساده کرد. برای ورود به انتخابات زیاد به نظرسنجی‌ها دل نبندید و فکری به حال استراتژی‌های انتخاباتی خود کنید./خبرآنلاین