آیا با این سناریو، اکثریت خاموش تکان می‌خورد؟/ پورمحمدی در نقش یک "اصلاح طلب" صریح اللهجه!

احتمالا برای عموم مخاطبان تشخیص "صریح" از "اصیل" در میدان پروپاگاندا آسان نباشد و تمایز مفهومی میان پورمحمدی و پزشکیان رنگ ببازد

تا اینجای مناظرات، می‌توان گفت پورمحمدی پدیدەی آن و فراتر از انتظار بود. وی در نقش یک "اصلاح طلب" به مراتب صریح‌تر از پزشکیان ظاهر شد.

احتمالا با این منظور که با ارائەی نقدهای "ساختاری‌تر " از سایرین، تاکتیک متعارف کاندیداهای اصلاح طلب در انتخابات‌های ریاست جمهوری را خنثی و آن‌ها را به لحاظ گفتمانی خلع سلاح نماید.
انتقاد از وضع موجود در کلیت آن و به شمول سیاست خارجی که گوینده را در قبای داشتن بیشترین زاویه با هستەی اصلی قدرت قرار می‌دهد، ابزار برندەی حسن روحانی در هر دو انتخابات 92 و 96 بود.
به نظر می‌رسد پورمحمدی آمده تا با در اختیار گرفتن این ابزار آن را بی‌اثر کند.

احتمالا حضور پورمحمدی با این بیان و گفتمان، عمدەترین تفاوت مناظرەی امسال با ادوار قبل است.
طبعا برای عموم مخاطبان  تشخیص "صریح" از "اصیل" در میدان پروپاگاندا آسان نباشد و تمایز مفهومی میان پورمحمدی و پزشکیان رنگ ببازد.
هدف اصلی این رویکرد ایجاد این همانی ذهنی میان یک اصلاح‌طلب میانه‌رو و یک "اصلاح‌طلب تاکتیکی" است. 
فایدەی دیگر این تاکتیک جلوگیری از ساخته شدن دو قطبی و جایگزین کردن فضایی چند قطبی است.
صرفا در یک انتخابات دو قطبی اکثریت خاکستری تکان می‌خورد و آرای خاموش فعال و به سبد اصلاح‌طلبان می‌ریزد.
حسام الدین آشنا مشاور پورمحمدی قبلا با چند قطبی خواندن این انتخابات "سِرِ درون" اصولگرایان را برملا کرده است.

تاکتیک تبلیغاتی قالیباف هم موید این فرض است. گویی به عمد از تقابل با پزشکیان پرهیز می‌کرد و نمی‌گذاشت مواجهەی تندی صورت گیرد.
احتمالا با این نیت، که فضای مباحث بیش‌تر از این باز نشود و احیانا تاثیری "نامربوط" روی افکار عمومی و الگوی انتخاباتی آنان نگذارد.
غیر از این، زاکانی و قاضی زاده همان نقش چهار سال قبل را برعهده دارند.
زاکانی به ویژه توپخانەی جناحی برای وضعیتی است که پزشکیان بخواهد صریح‌تر حرف بزند.