انتقاد آیت‌الله ناظم‌زاده قمی از ساخت مسجد در پارک قیطریه تهران
آیا در جایی که چند مسجد در نزدیکی این پارک است، ساخت مسجد بزرگ دیگری با عقل سلیم سازگار است؟ بله ساختن نمازخانه‌های کوچک در پارک‌ها و بوستان‌ها مرسوم بوده و لازم است، اما بنای مسجد بزرگ چه منطقی دارد؟
اجازه ندهید وجود شبهه در پول ساخت، سبب گردد مردم متدین احتیاط کنند و در آن مکان نماز نخوانند
آیت‌الله ناظم‌زاده قمی مدرس حوزه علمیه قم در یادداشت اختصاصی برای مستقل‌آنلاین به ماجرای ساخت مسجد در پارک قیطریه واکنش نشان داد.
ایشان می‌نویسد: مردم تهران از شورای شهر انتظار دارند که در فضای آلوده و شلوغ تهران به نفع مردم و محیط زیست موضعی آشکار بگیرند و حتی از یک درخت هم محافظت کنند.
بسم الله الرحمن الرحیم
انما یعمر مساجد الله من آمن بالله والیوم الاخر و اقام الصلوه...(توبه، آیه ۱۸)
رئیس محترم شورای شهر تهران و دیگر اعضای گرامی
سلام علیکم
این روزها شهردار تهران قصد دارد مسجد بزرگی به مساحت حدود هفتصد متر مربع در پارک قیطریه تهران بسازد، اما این کار مورد اعتراض و نقد شهروندان قرار گرفته است، لازم می‌دانم به اختصار توجهی به توضیح آیه شریفه فوق داشته باشم و بعد به چند نکته اشاره کنم:
بی‌تردید ساختن مسجد، اقدام پسندیده‌ای است که قرآن کریم در آیه فوق مردم مسلمان را به آن تشویق کرده است، اما در این آیه به دو امر مهم توجه داده شده است:
کلمه "یعمر" در آیه، از ماده عمران و آبادی است و آبادانی گاهی به ساخت و مرمت و تجهیز کردن است و گاهی به حضور مردم در مسجد، پس اگر در جایی مسجدی بنا شود و نمازگزار نداشته باشد و یا به هر دلیلی مردم در آن نماز نخوانند، مصداق آیه شریفه نخواد بود.
کلمه "انما" مفید حصر است، یعنی تنها کسانی می‌توانند به ساخت و تعمیر و آبادانی مسجد اقدام کنند که ایمان به خدا و معاد داشته و اهل نماز و زکات باشند. همچنین پول مسجدی که با آن ساخت و ساز و تجهیز و تعمیر صورت می‌گیرد نیز به قصد ریا و خودنمایی نباشد.
با توجه به توضیحات فوق، اینک به چند نکته اشاره می‌کنم:
۱. آیا زمینی که در پارک قیطریه برای بنای مسجد تعیین شده با قصد بانیان و اهداکنندگان، سازگاری دارد؟ آیا آن‌ها راضی‌اند که بخشی از محل تفرجگاه مردم کم و درختان آن قسمت قطع شود و به مسجد تبدیل گردد؟
۲. بر فرض که بانیان راضی باشند؛ شهرداری از چه منبع مالی می‌خواهد مسجد را بسازد؟ تردیدی نیست که نوعا از راه عوارض و جریمه است که از فقیر و غنی با رضایت و یا بدون رضایت دریافت می‌شود، در این صورت آیا ساختن مسجد با این نوع پول‌ها درست است؟
۳. برفرض این پول‌ها پاک باشد، آیا عوارض دهندگان راضی‌اند با پول آنان مسجد ساخته شود؟ بر فرض راضی هم باشند، آیا با شرح وظائف شهرداری و شورای شهر که همانا عمران و آبادانی شهر و خیابان و کوچه‌ها و غیره است همخوانی دارد؟
۴. بر فرض عوارض دهندگان راضی باشند، آیا در شهر بزرگی همچون تهران تمام اولویت‌ها انجام شده و نمازخوان‌ها هم بسیار زیاد شده‌اند و اکنون نوبت به ساخت مسجد این چنینی رسیده است؟
۵. بر فرض آن چه گفته شد حاصل باشد و در شرح وظایف شهرداری و شورای شهر ساخت مساجد هم باشد، آیا در جایی که چند مسجد در نزدیکی این پارک است، ساخت مسجد بزرگ دیگری با عقل سلیم سازگار است؟ بله ساختن نمازخانه‌های کوچک در پارک‌ها و بوستان‌ها مرسوم بوده و لازم است، اما بنای مسجد بزرگ چه منطقی دارد؟
۶. آیا قطع درختان کهن سال برای این منظور جایز است؟ آقای شهردار گفته است که ما فقط چند نهال را جابجا می‌کنیم. مگر قبلا بخش زیادی از درختان پارک قیطریه بریده و به جای آن نهال کاشته‌اند که حالا فقط می‌خواهند آن نهال‌ها را جابجا کنند؟
۷. مردمی که به شورای شهر رای داده‌اند، خصوصاً از جناب مهندس چمران که خون برادر شهیدشان (سردار بزرگ جبهه‌های حق علیه باطل) در رگ‌های ایشان است، انتظار دارند که در فضای آلوده و شلوغ تهران به نفع مردم و محیط زیست موضعی آشکار بگیرند و حتی از یک درخت هم محافظت کنند.
۸. راه حل: چه برای ساخت این مسجد و چه ساخت دیگر مساجدی که از بودجه شهرداری ساخته می‌شود، بهترین راه حل این است که اگر تمام شرایط ذکر شده، حاصل باشد برای رفع سوء تفاهم لازم است مردم را قانع کنید و با توکل به خدا اقدام نمایید و در این صورت است که اگر کسی هم اعتراضی کرد، دیگر وارد نیست.
اما اگر بعضی یا همه شرایط فوق حاصل نبود، اجازه ندهید که مکان مقدسی مثل مسجد ساخته شود تا خدایی نکرده با وجود شبهه در پول ساخت، سبب گردد مردم متدین احتیاط کنند و در آن مکان نماز نخوانند و دیگران هم که در مسجد حاضر نمی‌شوند، و خود به خود مسجد مهجور شود و بانیان و عاملان مهجوریت مورد لعن قرار گیرند.
و السلام علیکم و رحمت الله
حوزه علمیه قم
سید اصغر ناظم زاده قمی
۱۳ فروردین ۱۴۰۳
ارسال نظر