جنجال یک تکه مقوا روی کوله پشتی، در راهپیمایی اربعین

مسئولان امر برای اربعین امسال، به ترتیب شورای شهر تهران ۴۰ میلیارد تومان، شهرداری مشهد ۲۶ میلیارد و وزارت کشور۵۵۰ میلیارد اعتبار اختصاص داده‌اند

گروه سیاسی- پیاده روی اربعین یکی از مناسک مهم مسلمانان به خصوص شیعیان است که قدمت چند صدساله دارد اما قریب به 10 سال است که به شکل عمومی‌تر و یا به عبارت دیگر، سیاسی‌تر برگزار می‌شود.

طی روزهای گذشته انتشار تعدادی عکس از زائران ایرانی در عراق که روی یک تکه مقوای گره زده به کوله‌پشتی خود نوشته بودند: «ما فقط به عشق امام حسین(ع) آمده‌ایم، اربعین را مصادره نکنید» شبکه‌های اجتماعی را با یک چالش جدید مواجه کرد.

برخی کاربران از این کار زوار امام حسین حمایت کردند و در طرف مقابل، برخی کاربران موسوم به ارزشی ضمن انتقاد نسبت به این حرکت به عناوین مختلف آنرا محکوم کردند. کاربرانی که در سال‌های اخیر از «حب الحسین یَجمَعُنا» می‌گفتند و می‌نوشتند و حالا نظر دیگری دارند.

به عنوان مثال یک کاربر توییتر افرادی را که خواستار مصادر نشدن اربعین شده بودند را چهار نفر «زائر صورتی» نامید و نوشت اینها در مقابل چهار میلیون زائر جمهوری اسلامی عددی نیستند. این کاربر در ادامه اضافه کرده که اگر جمهوری اسلامی نبود، هیچ نهضتی زنده نبود. شاید اشاره‌ای به این جمله آیت‌الله خمینی که «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.»

عبدالله گنجی فعال سیاسی، رسانه‌ای نزدیک به جریان موسوم به انقلابی در واکنش به این تصاویر در توییترش نوشت: «اینها که می‌گویند فقط به عشق امام حسین آمده‌ایم اربعین، منظورشان این است که ما جزو معتقدان به انقلاب اسلامی نیستیم؟ اگر منظور این است که عمل ما فردی است بدانند در اسلامِ تشیُع هر حرکت جمعی مسلمانان سیاسی است از حج گرفته تا نماز جمعه و اربعین و...مانور سیاسی مسلمانان مقابل دشمن است.»

به گفته آمار، مسئولان امر برای اربعین امسال، به ترتیب شورای شهر تهران ۴۰ میلیارد تومان، شهرداری مشهد ۲۶ میلیارد و وزارت کشور۵۵۰ میلیارد اعتبار اختصاص داده‌اند.

این‌ها تنها بخشی از هزینه‌های میلیاردی است که به گفته برخی منتقدان صرفاً برای اهداف خاص در اربعین هزینه شده. همان اربعینی که برخی از زائران حرم امام حسین علاقه‌ای به مصادره کردن آن توسط انقلابیون، ندارند.

منتقدان سیاسی‌شدن زیارت اربعین بر این باورند که این نوع رفتار و هزینه‌های کلان، باعث رعایت‌نشدن آداب این زیارت طی سال‌های اخیر و بدعت‌گذاری و انحراف در «بزرگ‌ترین مصیبت جهان تشیع» شده است.

نیت بسیاری از مردم از حضور در چنین مراسمی استفاده از فضای معنوی آن است.

بسیاری از کسانی که در این مراسم‌ شرکت می‌کنند، به این نیت که ساعتی از مسائل دنیوی دور باشند و حالتی عرفانی پیدا کنند و به قول هیاتی‌ها «سبک بشوند» در این مناسبات شرکت می‌کنند. این معنا نشان می‌دهد که بسیاری از مردم دوست ندارند نیت آنها، آمیخته به مسائل جناحی و سیاسی شود.

این منتقدان نه تنها در داخل کشور بلکه در بین گروه‌های سیاسی عراقی هم به سیاسی شدن اربعین ایراد وارد کرده و معتقدند که حجم تبلیغات رسانه‌های تندرو و بعضاً سردادن شعارهای راه‌پیمایان، فلسفه اربعین را تحت شعاع قرار داده و آن را از زیارتی مذهبی، به برنامه بزرگ سیاسی در کشور عراق بدل کرده است.