نامه زیباکلام به رئیس دولت اصلاحات

زیبا کلام در بخشی از این نامه آورده است: «ای‌کاش زودتر از اینها آقای روحانی و فراکسیون امید را به باد انتقاد می‌گرفتید»

انتقاد صریح

سه شنبه هفته گذشته بود جمعی از خبرنگاران و اصحاب رسانه با رئیس دولت اصلاحات دیدار کردند که در این دیدار رئیس دولت اصلاحات پس از 3 سال بالاخره به سخن آمد و از رویه موجود عملکردی دولت و فراکسیون امید انتقاد کرد. انتقادی گرچه خیلی دیر، اما بازهم درست و بجا بود. چرا که عملکرد دولت و اصلاح‌طلبان به اندازه‌ای انتقاد آمیز بوده که سرمایه اجتماعی جریان اصلاحات برای انتخابات پیش رو با افت فاحشی روبرو شده است. رئیس دولت اصلاحات در دیدار اخیر با مخاطب قرار دادن دولت و مجلس در انتقادی صریح بیان کرده: «چرا دولتی که برای استیفای حقوق ملت روی کار آمده و مجلسی که داعیه دفاع از ملت و حقوق اساسی آن‌ را دارد، دست‌کم اصلاح‌طلبانی که به مجلس راه یافته‌اند، فریاد نمی‌زنند و اقدام نمی‌کنند؟» وی در بخش دیگری از سخنان خود بیان می‌دارد: «امروز من از سوی مردم با این سوال مواجهم که ما را کشاندید پای صندوق رای، یک مورد نشان دهید که در راستای اصلاحات واقعی باشد» نگاهی به سخنان اخیر رئیس دولت اصلاحات نشان می‌دهد که وی نیز سیگنال‌های نارضایتی مردم را دریافت کرده و از این جهت است که از فداکاری یا رای به خاطر ایران سخن به میان می‌آورد، اما اینکه در شرایط فعلی جامعه با اظهارات رئیس دولت اصلاحات که تا کنون چهره‌ای محبوب در میان مردم بوده چگونه برخورد خواهد کرد در انتخابات مجلس مشخص خواهد شد.

مشت نمونه خروار نباشد

یک فعال سیاسی اصلاح طلب در نامه‌ دوم خود به رئیس دولت اصلاحات اظهار داشت: ای‌کاش می‌توانستم واکنش کاربران به پست اخیرم در اینستاگرام پیرامون جنابعالی را باستحضار می‌رسانیدم. شما از بی توجهی فراکسیون امید و آقای روحانی نسبت به مطالبات رای دهندگان و بی‌تفاوتی آنان در قبال پایمال شدن حقوق شهروندی گلایه کرده بودید، اما کسرقابل توجهی از کاربران، انتقادات جنابعالی را نه از روی صداقت بلکه «فریب» و«تلاشی مذبوحانه به‌منظور شرکت مجدد مردم درانتخابات پیش روی» خواندند. صادق زیبا کلام گفت: اگرچه تلخ است، اما من مدت‌هاست که با بغض وکینه و نفرت بسیاری از رای دهندگان در دو انتخابات اخیر آشناشده‌ام ولی باورم نمی‌شد که نسبت به شما هم این درجه از بی‌اعتباری و بی اعتمادی بوجود آمده باشد. امیدوار باشیم که فضای مجازی مصداق «مشت نمونه خروار نباشد». وی افزود: رئیس دولت اصلاحات؛ می‌گویند درعالم سیاست به هیچ‌کس نباید صددرصد اعتماد داشت. من نه تنها به‌شما صددرصد اعتماد دارم بلکه یک مرحله هم بالاتر و بیش از تخم چشمانم باوردارم. صد البته که بسیاری ازباورها و مواضعتان را بعضا نمی‌پسندم، اما با همه وجود باور دارم که انتقادات شما صادقانه بوده و نه از سرفریب افکارعمومی به‌منظور شرکت در انتخابات. زیبا کلام عنوان کرد: من البته خشم، سرخوردگی، احساس پشیمانی و ناامیدی میلیون‌ها نفرکه در دو انتخابات اخیر شرکت کردند را می‌توانم درک کنم و به آنها حق می‌دهم که ازبنده و دیگرانی که آنان را ترغیب به رای دادن کردند متنفر باشند. چرا که شیوه رفتار آقای روحانی دردولت دوم و فراکسیون امید مجلس به گونه‌ای بوده که گویا دین و وظیفه‌ای نسبت به مردم ندارند. لذا خیلی زودتر از اینها باید به آقای روحانی یادآور می‌شدید که مطالبات 24میلیون چه شد و از فراکسیون امید می‌خواستید که به وعده‌های داده شده از جمله اصلاح قانون انتخابات عمل کنند. لذا اگراحدی از آن بیست وچهارمیلیون از بنده بپرسند که در نتیجه شرکت ما در انتخابات، کدام سیاست تغییرکرد، یا چه بهبودی دراوضاع واحوال نامطلوب سیاسی، اقتصادی، روابط خارجی، وضعیت حقوق شهروندی، بازترشدن فضای سیاسی و... بوجود آمد، شما را نمی‌دانم، اما من واقعا پاسخی برای‌شان ندارم. درعین حال، هیچ‌کس هم تا کنون پاسخ نداده که چه آلترناتیوی برای پیشرفت و تغییر در برابرصندوق رای وجود دارد؟

گزینه‌ای جز صندوق رای نداریم

استاد دانشگاه تهران بیان کرد: رئیس دولت اصلاحات؛ باید خطاب به مخالفان و منتقدانی که می‌گویند نباید در انتخابات شرکت کنیم، می‌گفتید چه گزینه‌ای بجز صندوق رای در برابرمان داریم؟ اگرچه که تجربه فراکسیون امید تلخ بود و تجربه انتخاب آقای روحانی تلخ‌تر؛ اما واقعا چه گزینه‌ای وجود داشت؟ فرض بگیریم که در انتخابات اردیبهشت 96 و اسفند 94 شرکت نمی‌کردیم آیا غیر از این بود که جریان تمامیت‌خواه و دلواپس قوه مجریه و مجلس را در اختیار می‌گرفت و وضعیت از این بدتر می‌بود؟ زیبا کلام خطاب به رئیس دولت اصلاحات تصریح کرد: بنابر این نقش شما بسیار خطیر و دشوار است چرا که از یک سو باید هم فراکسیون امید و آقای روحانی را زودتر از اینها به باد انتقاد می‌گرفتید و از آنها نسبت به انجام تعهدشان به مردم پاسخ می‌خواستید و از سوی دیگر به مخالفان شرکت در انتخابات می‌گفتید چه گزینه‌‌ای بجز شرکت در انتخابات برایمان مانده است.